เมื่อมินดาเตรียมอาหารเช้าเสร็จทุกคนก็นั่งลงประจำที่กัน
"หืม..มีตั้งอาหารเม็กซิกัน ทั้งข้าวต้มกุ้งอาหารไทยๆ เพื่อนของข้าวเก่งขนาดนี้แล้วเหรอ?"
"ไปเรียนด้วยกันมาแท้ๆ"
"แฮ่ๆข้าวยังไม่ไปถึงไหนเลยน่ะสิ"
ธนนท์นั้นเงียบกริบขึ้นมาทันที แต่ก็ยังแอบปรายตาไปมองคู่กรณีของตัวเองบ้าง แต่วันนี้ทำไมยัยต้นข้าวมาแปลกๆนอกจากจะแค่ทักสวัสดีแล้วกลับไม่ชวนเขาคุยหรือส่งสายตาแปลกๆมาเลยแม้แต่นิด หรือว่าจะไม่พอใจอะไรเขาหรือเปล่าธนนท์ได้แต่นึกแปลกใจ
"อื้อ..ก็อร่อยนะ สุดยอด!ปรบมือให้เชฟมินดาด้วยค่าาา"
ต้นข้าวชมมินดาพร้อมกับตบมืออกมาเบาๆและทำสัญลักษณ์กดไลค์ตามมาอีกที
"อร่อยจริงๆครับน้องมินดา"
ธนนท์เสริมอีกคนหลังจากตักเข้าปากไปหลายคำ
"ยินดีสำหรับคำชมค่าาา รับแต่คำชมเท่านั้น"
ธนินนั่งมองทั้งหมดคุยกันด้วยรอยยิ้มบางๆแต่ยังคงความนิ่งสุขุมเป็นผู้ใหญ่ตามฉบับของอาธนินคนเดิม หลังจากกินอาหารเช้ากันเสร็จทุกคนเลยออกมาหลั
