ภรรยาที่คุณอาไม่รัก

คุณพรหมลิขิต

โครม!

ต้นข้าวถึงกับตกใจหน้าซีดเผือดใจหายวาบ!เมื่ออยู่ๆ ก็มีรถออกมาจากซอยกะทันหันทำให้เธอเบรคไม่ทันชนเข้าเต็มๆ

ก๊อก!ก๊อก!

คู่กรณีรีบลงมาเคาะกระจกรถของเธอทันที ต้นข้าวตัวสั่นงันงกด้วยความตกใจ ผู้ชายร่างสูงโปร่งในชุดเสื้อเชิ๊ตสีขาวคลุมทับด้วยสูทสีเทาใส่แว่นตากันแดดสีดำเคาะกระจกรถไม่หยุดให้เธอลงไปเครีย กลัวก็กลัวแต่ยังไงดูจากเหตุการณ์แล้วเธอน่าจะเป็นคนผิดเลยจำใจยอมลงไปหลังจากที่โทรหาประกันเรียบร้อย

"คุณ!เปิดประตูลงมาคุยกันเดี๋ยวนี้"

เขาไม่เคาะเปล่าแต่ตะโกนเรียกเธอเสียงดังไปทั่วบริเวณตอนนี้คนรอบข้างก็หันมามองกันหมด ราวกับว่าเธอทำผิดแล้วไม่รับผิดชอบ

พลั่ก!

"ลงมาแล้วค่ะ..คุณก็ใจเย็นๆ สิคะ"

"กว่าจะลงมา..ตกลงจะเอายังไง?"เขายังคงตะคอกไม่หยุดหย่อน

"แต่คุณออกมาไม่ดูตาม้าตาเรือเองนะคะ..ไม่เห็นเหรอว่ารถชั้นวิ่งมาเร็ว"

"ขับรถประมาทแบบนี้ ถ้าชนคนตายจะรับผิดชอบไหวมั้ย แถมยังไม่รับผิดอีก..ระวังให้ดีแค่ไหนถ้าขับมาเร็วขนาดนี้ก็ชนอยู่ดีในประเทศนี้มีคนแบบคุณเยอะไง..อุบัติเหตุเลยเกิดขึ้นได้ง่ายแถมยังทำรถติดอีก ไง..จะเอายังไงก็ว่ามา!"

"ไม่ต้องพูดมากคุณนั่นแหล่ะจะเอายังไงก็ว่ามา..รอประกันก่อนก็แล้วกัน..ชิส์..ซวยจริงๆ"

ต้นข้าวกอดอกใบหน้าสวยคมของเธอชักสีหน้าใส่เขาด้วยความไม่พอใจ หล่อมันก็หล่ออยู่หรอกแต่ปากแบบนี้ก็ไม่ไหว คุยกันดีๆ ก็ได้ทำไมต้องตะคอกด้วย

"ผมรีบอ่ะ เอาเบอร์โทรหรือนามบัตรอะไรของคุณมาก็แล้วกัน"

"ก็ได้!"

ต้นข้าวยื่นนามบัตรให้เขา เขาถอดแว่นออกมามอง ต้นข้าวถึงกับเดินถอยไปสองสามก้าวด้วยความตกใจ ตอนแรกว่าหล่อเฉยๆนะ แต่พอถอดแว่นออกมาเท่านั้นแหละ

'หล่อม๊ากกกกก'

ต้นข้าวมองผู้ชายตรงหน้าอย่างตะลึงงันตาค้างหล่อยิ่งกว่าพระเอกหนังในซีรีส์เกาหลีซะอีก

"เดี๋ยวผมจะติดต่อเรื่องค่าซ่อมไปล่ะกันคุณณิชาวีร์"

เขาอ่านชื่อเธอตามนามบัตรที่ได้รับมาก่อนจะรีบขึ้นรถเพื่อจะขับออกไปเพราะวันนี้เขารีบเนื่องจากมีงานด่วน

"ค่ะๆๆ ได้ค่ะ...แล้วโทรมานะคะ"

ต้นข้าวพูดเสียงอ่อนเสียงหวานขึ้นมาทันที เมื่อเห็นหน้าเขาชัดๆ แถมยังโบกมือบ๊ายบายเขาอีก ธนนท์มองหญิงสาวสวยคู่กรณีที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดพร้อมกับส่ายหัวไปมา

'พวกลูกคุณหนูสินะ..ขับรถอย่างกะซื้อใบขับขี่มา'

"อ่ะ..ไปซะแล้วลืมถามชื่อเลย...งั้นชื่อคุณพรหมลิขิตก็แล้วกัน..ยัยมินดาเอ้ยยย เพื่อนแกเจอเนื้อคู่แล้ว"

ต้นข้าวไม่ได้รอประกันอะไรแล้วเพราะเธอรีบมากๆ วันนี้นัดมินดาไว้ที่คลินิกหมอธันวาหลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายวันเพราะมินดาไปสิงคโปร์มา

คลินิกหมอธันวา

"มารอนานมั้ยยัยมินดา..พอดีชั้นเจออุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะ"

ต้นข้าวทักขึ้นมาทันทีที่เห็นเพื่อนสาวนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกในคลินิกของหมอธันวาซึ่งตอนนี้ทั้งคู่กำลังนั่งสนทนากันอยู่

"ตายจริง!เป็นยังไงบ้างแก"

"ไม่ได้เป็นอะไร..รถน่าจะบุบนิดหน่อย...แต่ชั้นเจอเนื้อคู่..รถจะบุบก็ช่างเถอะ"

ต้นข้าวพูดพรางทำหน้าทำตาเพ้อฝันเมื่อเอ่ยถึงผู้ชายที่เจอกันเมื่อสักครู่

"เนื้อคู่คนที่เท่าไหร่..ชั้นเห็นแกเจอมาคนที่ร้อยได้แล้วมั้งยัยข้าว..อ่ะนี่ของฝาก..ของพี่ธันวาด้วยค่ะ"

มินดายื่นถุงกระดาษยี่ห้อดังสีขาวที่บรรจุน้ำหอมราคาแพงส่งให้ทั้งคู่ แต่เหมือนต้นข้าวจะไม่สนใจของฝากจากมินดาซะแล้ว

"ขอบคุณครับ"

"แต่คนนี้จริงๆ นะ...ดาเมจแรงมากเห็นแล้วคือ..เหมือนชั้นโดนไฟช๊อต..เหมือนกับว่าโลกใบนี้หยุดหมุน"

มินดาขำขันกับท่าทางเพ้อฝันของต้นข้าว เพราะเธอมักจะเป็นแบบนี้เวลาเจอผู้ชายหล่อมาก

"ดีนะที่แกยังรอดชีวิตมาได้ไม่โดนช๊อตซะก่อน อิอิ"

ไม่ว่ามินดาจะขำหรือแซวอย่างไรแต่เหมือนเพื่อนสาวของเธอกำลังตกอยู่ในอารมณ์ภวังค์ไม่ได้สนใจเสียงคนอื่นเท่าไหร่นัก

"ไหนล่ะ..ชื่ออะไรเนื้อคู่ของเรา..ได้เบอร์เค้ามามั้ย?"

หมอธันวาเอ่ยถามขึ้นมาบ้างเพราะดูจากท่าทางของต้นข้าวแล้วทำให้เขาอยากเห็นหน้าผู้ชายคนนั้นขึ้นมาทันที ต้นข้าวเอามือลูบท้ายทอยเบาๆ

"คือว่า..เป็นคู่กรณีตอนขับรถชนเมื่อกี้เลยค่ะ..นอกจากไม่ได้เบอร์แล้วยังโดนเค้าด่าอีก..แฮ่ๆๆ"

"เนื้อคู่ของแกมักมาในรูปแบบแปลกๆนะยัยข้าว คิกๆๆ"

ทั้งหมดหัวเราะพร้อมกัน เมื่อรู้ว่าผู้ชายหล่อคนนั้นคือคู่กรณีที่ต้นข้าวขับรถชนเมื่อสักครู่

"เออ!ลืมถามเลย..เป็นยังไงบ้างแกหลังแต่งงานโอเคมั้ย..แล้วอาธนินของแก่แซ่บรึเปล่า"

ต้นข้าวกระซิบถามเบาๆทำเอามินดาถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอายเพราะหมอธันวาก็นั่งอยู่ด้วย

"ถามอะไรแบบนี้พี่ธันวาอยู่ด้วยนะยัยข้าว"

"แล้วแซ่บรึเปล่า?"

"เอ่อพี่ว่า..เราออกไปหาอะไรกินกันเถอะ..พี่ว่างพอดี"

หมอธันวาตัดบททันทีก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเพื่อเปลี่ยนชุด เพราะไม่อยากได้ยินเรื่องนี้ แค่คนที่เขาแอบรักไปแต่งงานกับคนอื่นก็เขาเจ็บปวดใจมากพอแล้ว

"ว่ายังไง!..ยิ้มเขินแบบนี้ หน้าแดงแบบนี้..อุ้ย!ยัยมินดา..ชั้นอิจฉาแกอ่ะ..คุณอาธนินแกอ่ะ..เอ๋..แต่ว่านึกไปนึกมาหน้าตาคนที่ชั้นเจอเมื่อสักครู่ก็คล้ายๆอาธนินนะ"

"อาธนินมีน้องชาย..หน้าตาก็คล้ายๆกันชื่ออาธนนท์"

"อุ๊บ!หรือว่า"

ต้นข้าวเอามือปิดปาก แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดลงไปในไอจี เพื่อค้นหาไอจีอาธนนท์

"กรี๊ดด! ใช่จริงๆด้วย"

"อะไรยัยข้าว?"

มินดาถึงกับตกอกตกใจเสียงกรี๊ดด้วยความตื่นเต้นของต้นข้าว

"เนื้อคู่ชั้นคือคุณอาธนนท์!"

"เอ้ยจริงดิ!"

"มินดาจ๋า...คือว่าเพื่อนไปส่งมินดาที่บ้านได้นะ...แล้วก็แวะไปหาบ่อยๆก็ได้"

"จริงเหรอยัยข้าว..นี่แกจะมาเป็นน้องสะไภ้ชั้นจริงๆเหรอ?"

มินดายิ้มกว้างออกมาเมื่อรู้ว่าคนที่ต้นข้าวเพ้อฝันถึงคืออาธนนท์

"ตอนนี้ยัง..แต่แกต้องช่วยชั้น..โอเคมั้ย?"

"เออๆจะให้ช่วยยังไงก็ว่ามา..เพื่อนชั้นต้องได้มีสามี!"

ทั้งคู่ชูมือทำเครื่องหมายโอเคพร้อมๆกับหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกัน เพราะตอนนี้ไม่มีหมอธันวาแล้วสามารถคุยกันได้อย่างเต็มที่