BAD MAFIA #4

1110 คำ
BAD MAFIA #4 “รับอะไรดีครับ” เสียงของพนักงานเอ่ยถามธารน้ำอย่างสุภาพ “เอ่อ ขอเป็นน้ำเปล่าละกันค่ะ” ธารน้ำตอบกลับพร้อมกับยิ้มให้พนักงานอย่างเป็นมิตร ก่อนจะหันมาหาอัศวินที่มองเธอด้วยสายตานิ่งเรียบ “..........” “ผับนี้เพิ่งเปิดรึเปล่าคะ ก่อนน้ำจะไปเรียนต่อจำได้ว่าตรงนี้ยังเป็นที่ดินว่าง ๆ อยู่เลย” ธารน้ำเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ ก่อนจะยิ้มเก้ออย่างทำตัวไม่ถูกที่เห็นอัศวินเอาแต่เงียบและมองเธอไม่วางตา “ครับ เปิดมาสองปีแล้ว” อัศวินตอบกลับไปก่อนจะยกเหล้าในมือขึ้นมาดื่มจนหมด “อ่อ ค่ะ” “นี่สัญญาและข้อตกลงที่ผมทำขึ้น” อัศวินพูดพร้อมกับยื่นซองสัญญาให้กับธารน้ำ “คุณยอมให้น้ำเช่าหรอคะ!” ธารน้ำถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น พร้อมกับหยิบซองมาดูพร้อมกับยิ้มตาหยีด้วยความดีใจ “คุณลองอ่านสัญญาก่อนละกัน” “งั้นเดี๋ยวน้ำขอเอาสัญญากลับไปดู แล้วน้ำจะติดต่อกลับมานะคะ” ธารน้ำตอบพร้อมกับหยิบซองใส่ในกระเป๋า “ผมไม่ชอบรอ” อัศวินพูดขึ้น “ผมต้องการคำตอบ...ตอนนี้” “เอ่อ... ดะ...ได้ค่ะ งั้นขอน้ำอ่านสัญญาก่อนนะคะ” ธารน้ำตอบพร้อมกับยิ้มเจื่อน ๆ อย่างกดดัน “เชิญ” ก๊อก ๆ “ขออนุญาตครับ เครื่องดื่มของคุณผู้หญิงครับ” พนักงานโค้งพร้อมกับเสิร์ฟเครื่องดื่มให้หญิงสาว ธารน้ำหันไปพยักหน้าเชิงขอบคุณ ก่อนจะหันมาสนใจเอกสารในมือต่อ “เดี๋ยวผมมา” อัศวินพูดขึ้นลอย ๆ ก่อนจะเดินออกไป “อะไรของเค้านะ ดึงหน้าอยู่ได้ ไม่เมื่อยบ้างรึไง” ธารน้ำเงยหน้ามองตามอัศวินที่เดินออกไปนอกห้อง พลางบ่นตามไปเบา ๆ -20 นาทีต่อมา- “มึนหัวชะมัด” ธารน้ำหลับตาพร้อมกับหงายหลังพิงโซฟา ก่อนจะเอามือไปนวดขมับเพื่อให้อาการมึนหัวทุเลาลง “หายไปไหนของเค้าเนี่ย” เธอบ่นขึ้น หลังอัศวินหายออกไปจากห้องได้สักพักเธอก็มีอาการมึนหัวขึ้นมา แกร๊ก! อัศวินยืนจ้องร่างบางที่นั่งพิงโซฟาด้วยสายตาอ่อนแรง ก่อนที่ร่างบางจะเงยหน้ามาสบตาเข้าพอดี “อ่าว มาแล้วหรอคะ” ธารน้ำพูดขึ้นพลางขืนตัวลุกขึ้นมานั่ง “พอดีน้ำมึนหัวมากเลยค่ะ เอกสารนี้น้ำเซ็นแล้วนะคะ เหลือแค่คุณอัศวินเซ็น” ธารน้ำพูดพลางยื่นเอกสารให้อย่างอ่อนแรง “.......” “งั้นเดี๋ยวน้ำขอตัวก่อนนะคะ” ธารน้ำพูดขึ้นพร้อมกับพยายามจะทรงตัวยืนขึ้นอย่างทุลักทุเล “คุณลืมเซ็นตรงนี้” อัศวินพูดขึ้นก่อนจะยื่นเอกสารไปตรงหน้าธารน้ำ “ขอโทษค่ะ น้ำคงมึน ๆ ไปหน่อย” ธารน้ำพูดพร้อมกับเซ็นเอกสารอย่างรีบร้อน เพราะอาการมึนหัวของเธอมันเริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้เหมือนตามันจะปิดลงไปทุกที “นี่ค่ะ” ธารน้ำพูดพร้อมกับดันเอกสารไปให้คนตรงหน้า “น้ำขอตัวก่อนนะคะ” ธารน้ำพยุงตัวขึ้นพร้อมกับสะพายกระเป๋า “ผมไปส่ง” อัศวินพูดพร้อมกับเข้าไปพยุงที่แขนของหญิงสาว “มะ...ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวน้ำโทรบอกเพื่อนดีกว่า” ธารน้ำพูดพร้อมทั้งพยายามดึงแขนออกจากมือของชายหนุ่ม เนื่องจากสติของเธอตอนนี้เหลือน้อยลงทุกที [Assawin’s part] พรึบ! อัศวินประคองร่างหญิงสาวที่หมดสติลง ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นอุ้มแล้วเดินไปทางประตูหลังเพื่อหลีกเลี่ยงผู้คน ก่อนเดินไปยังลานจอดรถ “เปิดประตู” อัศวินหันไปสั่งลูกน้องด้วยเสียงเรียบ “ครับ นายจะกลับบ้านเลยหรือว่าไปที่อื่นครับ” “บ้าน” อัศวินตอบเสียงเรียบพร้อมกับวางร่างของหญิงสาวลงบนเบาะ ก่อนจะมองไปยังใบหน้าของหญิงสาวพร้อมคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ -เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ - กริ๊งงง! ติ๊ด! “ริน” ผมเรียกปลายสายด้วยความรู้สึกเป็นห่วง (........) “เป็นอะไรรึเปล่า” “วิน...รินเหนื่อย ฮะ...ฮึกก” ผมกำโทรศัพท์แน่นเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของริน “เหนื่อยก็พอ” “ระ...ริน...ฮึก รินรักเค้า” “......” “วินช่วยยื้อผู้หญิงคนนั้นไว้หน่อย ได้โปรด ฮึก ระ...ริน ขอเวลาสามเดือน แค่สามเดือน ฮึกก ฮือออ” “.....” “ได้โปรดวิน ฮืออออ รินขอร้อง” “อื้ม งั้นรินก็ดูแลตัวเองดี ๆ” ผมวางสายรินไป ก่อนที่จะกดโทรศัพท์โทรหาไอ้ธรรณ์ “ ติดต่อผู้หญิงที่ชื่อธาราให้ฉัน แล้วนัดมาเจอที่ผับไอ้เดรคคืนนี้” ผมสั่งมันก่อนจะวางสายไป -ปัจจุบัน- ผมนั่งมองร่างบางที่สลบไปด้วยความรู้สึกโกรธ โกรธที่เธอเป็นสาเหตุที่ทำให้รินฆ่าตัวตาย โกรธที่เธอเป็นสาเหตุที่ทำให้รินต้องร้องไห้ ใช่...เหตุการณ์วันนี้มันคือแผนของผมเอง ทั้งการนัดเธอมาและไอ้อาการมึนหัวที่เธอเป็น หึ...นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น แต่สิ่งที่เธอจะเจอหลังจากนี้ต่างหากล่ะที่เป็นของจริง!! @ บ้านอัศวิน “อะ...โอ๊ย...ปวดหัวจัง” ธารน้ำลืมตาขึ้นด้วยความรู้สึกปวดศีรษะ ก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ เพราะความแปลกไปของห้องนอน พรึบ! เธอเด้งตัวขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง ก่อนจะไปสะดุดกับร่างของชายหนุ่มที่มองมายังเธอด้วยสายตาดุดัน “คุณอัศวิน มันเกิดอะไรขึ้นคะ” เธอถามออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจปนสงสัย “แล้วนี่น้ำอยู่ไหน” “บ้านฉัน” อัศวินตอบกลับไปเสียงเข้ม “บ้านคุณ?...หรอคะ” “.....” “งะ...งั้นรบกวนคุณอัศวินไปส่งน้ำที่คอนโดก่อนได้มั้ยคะ” ธารน้ำตอบกลับไปด้วยท่าทีหวาดระแวงกับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ “จะรีบไปไหนล่ะ” อัศวินตอบพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาเธอ “มาสนุกกันก่อนสิ” ชายหนุ่มแสยะยิ้มพลางจ้องหน้าหญิงสาว ก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปยังหน้าอก “สะ...สนุกอะไรคะ น้ำไม่ตลกด้วยนะคะ” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พร้อมกับถอยหลังหนีชายหนุ่มไปยังเตียงอีกฝั่ง “หึ...กลัวหรอ” อัศวินพูดขึ้น ก่อนที่จะปีนขึ้นไปบนเตียงแล้วกระชากตัวของหญิงสาวให้เข้ามาใกล้ ๆ “อย่าเพิ่งรีบกลัวสิ นี่มันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น!!” อัศวินพูดขึ้นพร้อมกับจ้องเข้าไปในแววตาของหญิงสาวอย่างดุดัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม