BAD MAFIA #4
“รับอะไรดีครับ” เสียงของพนักงานเอ่ยถามธารน้ำอย่างสุภาพ
“เอ่อ ขอเป็นน้ำเปล่าละกันค่ะ” ธารน้ำตอบกลับพร้อมกับยิ้มให้พนักงานอย่างเป็นมิตร ก่อนจะหันมาหาอัศวินที่มองเธอด้วยสายตานิ่งเรียบ
“..........”
“ผับนี้เพิ่งเปิดรึเปล่าคะ ก่อนน้ำจะไปเรียนต่อจำได้ว่าตรงนี้ยังเป็นที่ดินว่าง ๆ อยู่เลย” ธารน้ำเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ ก่อนจะยิ้มเก้ออย่างทำตัวไม่ถูกที่เห็นอัศวินเอาแต่เงียบและมองเธอไม่วางตา
“ครับ เปิดมาสองปีแล้ว” อัศวินตอบกลับไปก่อนจะยกเหล้าในมือขึ้นมาดื่มจนหมด
“อ่อ ค่ะ”
“นี่สัญญาและข้อตกลงที่ผมทำขึ้น” อัศวินพูดพร้อมกับยื่นซองสัญญาให้กับธารน้ำ
“คุณยอมให้น้ำเช่าหรอคะ!” ธารน้ำถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น พร้อมกับหยิบซองมาดูพร้อมกับยิ้มตาหยีด้วยความดีใจ
“คุณลองอ่านสัญญาก่อนละกัน”
“งั้นเดี๋ยวน้ำขอเอาสัญญากลับไปดู แล้วน้ำจะติดต่อกลับมานะคะ” ธารน้ำตอบพร้อมกับหยิบซองใส่ในกระเป๋า
“ผมไม่ชอบรอ” อัศวินพูดขึ้น “ผมต้องการคำตอบ...ตอนนี้”
“เอ่อ... ดะ...ได้ค่ะ งั้นขอน้ำอ่านสัญญาก่อนนะคะ” ธารน้ำตอบพร้อมกับยิ้มเจื่อน ๆ อย่างกดดัน
“เชิญ”
ก๊อก ๆ
“ขออนุญาตครับ เครื่องดื่มของคุณผู้หญิงครับ” พนักงานโค้งพร้อมกับเสิร์ฟเครื่องดื่มให้หญิงสาว ธารน้ำหันไปพยักหน้าเชิงขอบคุณ ก่อนจะหันมาสนใจเอกสารในมือต่อ
“เดี๋ยวผมมา” อัศวินพูดขึ้นลอย ๆ ก่อนจะเดินออกไป
“อะไรของเค้านะ ดึงหน้าอยู่ได้ ไม่เมื่อยบ้างรึไง” ธารน้ำเงยหน้ามองตามอัศวินที่เดินออกไปนอกห้อง พลางบ่นตามไปเบา ๆ
-20 นาทีต่อมา-
“มึนหัวชะมัด” ธารน้ำหลับตาพร้อมกับหงายหลังพิงโซฟา ก่อนจะเอามือไปนวดขมับเพื่อให้อาการมึนหัวทุเลาลง “หายไปไหนของเค้าเนี่ย” เธอบ่นขึ้น หลังอัศวินหายออกไปจากห้องได้สักพักเธอก็มีอาการมึนหัวขึ้นมา
แกร๊ก! อัศวินยืนจ้องร่างบางที่นั่งพิงโซฟาด้วยสายตาอ่อนแรง ก่อนที่ร่างบางจะเงยหน้ามาสบตาเข้าพอดี
“อ่าว มาแล้วหรอคะ” ธารน้ำพูดขึ้นพลางขืนตัวลุกขึ้นมานั่ง “พอดีน้ำมึนหัวมากเลยค่ะ เอกสารนี้น้ำเซ็นแล้วนะคะ เหลือแค่คุณอัศวินเซ็น” ธารน้ำพูดพลางยื่นเอกสารให้อย่างอ่อนแรง
“.......”
“งั้นเดี๋ยวน้ำขอตัวก่อนนะคะ” ธารน้ำพูดขึ้นพร้อมกับพยายามจะทรงตัวยืนขึ้นอย่างทุลักทุเล
“คุณลืมเซ็นตรงนี้” อัศวินพูดขึ้นก่อนจะยื่นเอกสารไปตรงหน้าธารน้ำ
“ขอโทษค่ะ น้ำคงมึน ๆ ไปหน่อย” ธารน้ำพูดพร้อมกับเซ็นเอกสารอย่างรีบร้อน เพราะอาการมึนหัวของเธอมันเริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้เหมือนตามันจะปิดลงไปทุกที “นี่ค่ะ” ธารน้ำพูดพร้อมกับดันเอกสารไปให้คนตรงหน้า
“น้ำขอตัวก่อนนะคะ” ธารน้ำพยุงตัวขึ้นพร้อมกับสะพายกระเป๋า
“ผมไปส่ง” อัศวินพูดพร้อมกับเข้าไปพยุงที่แขนของหญิงสาว
“มะ...ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวน้ำโทรบอกเพื่อนดีกว่า” ธารน้ำพูดพร้อมทั้งพยายามดึงแขนออกจากมือของชายหนุ่ม เนื่องจากสติของเธอตอนนี้เหลือน้อยลงทุกที
[Assawin’s part]
พรึบ! อัศวินประคองร่างหญิงสาวที่หมดสติลง ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นอุ้มแล้วเดินไปทางประตูหลังเพื่อหลีกเลี่ยงผู้คน ก่อนเดินไปยังลานจอดรถ
“เปิดประตู” อัศวินหันไปสั่งลูกน้องด้วยเสียงเรียบ
“ครับ นายจะกลับบ้านเลยหรือว่าไปที่อื่นครับ”
“บ้าน” อัศวินตอบเสียงเรียบพร้อมกับวางร่างของหญิงสาวลงบนเบาะ ก่อนจะมองไปยังใบหน้าของหญิงสาวพร้อมคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้
-เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ -
กริ๊งงง!
ติ๊ด!
“ริน” ผมเรียกปลายสายด้วยความรู้สึกเป็นห่วง
(........)
“เป็นอะไรรึเปล่า”
“วิน...รินเหนื่อย ฮะ...ฮึกก” ผมกำโทรศัพท์แน่นเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของริน
“เหนื่อยก็พอ”
“ระ...ริน...ฮึก รินรักเค้า”
“......”
“วินช่วยยื้อผู้หญิงคนนั้นไว้หน่อย ได้โปรด ฮึก ระ...ริน ขอเวลาสามเดือน แค่สามเดือน ฮึกก ฮือออ”
“.....”
“ได้โปรดวิน ฮืออออ รินขอร้อง”
“อื้ม งั้นรินก็ดูแลตัวเองดี ๆ”
ผมวางสายรินไป ก่อนที่จะกดโทรศัพท์โทรหาไอ้ธรรณ์ “ ติดต่อผู้หญิงที่ชื่อธาราให้ฉัน แล้วนัดมาเจอที่ผับไอ้เดรคคืนนี้” ผมสั่งมันก่อนจะวางสายไป
-ปัจจุบัน-
ผมนั่งมองร่างบางที่สลบไปด้วยความรู้สึกโกรธ โกรธที่เธอเป็นสาเหตุที่ทำให้รินฆ่าตัวตาย โกรธที่เธอเป็นสาเหตุที่ทำให้รินต้องร้องไห้ ใช่...เหตุการณ์วันนี้มันคือแผนของผมเอง ทั้งการนัดเธอมาและไอ้อาการมึนหัวที่เธอเป็น หึ...นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น แต่สิ่งที่เธอจะเจอหลังจากนี้ต่างหากล่ะที่เป็นของจริง!!
@ บ้านอัศวิน
“อะ...โอ๊ย...ปวดหัวจัง” ธารน้ำลืมตาขึ้นด้วยความรู้สึกปวดศีรษะ ก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ เพราะความแปลกไปของห้องนอน
พรึบ! เธอเด้งตัวขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง ก่อนจะไปสะดุดกับร่างของชายหนุ่มที่มองมายังเธอด้วยสายตาดุดัน
“คุณอัศวิน มันเกิดอะไรขึ้นคะ” เธอถามออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจปนสงสัย “แล้วนี่น้ำอยู่ไหน”
“บ้านฉัน” อัศวินตอบกลับไปเสียงเข้ม
“บ้านคุณ?...หรอคะ”
“.....”
“งะ...งั้นรบกวนคุณอัศวินไปส่งน้ำที่คอนโดก่อนได้มั้ยคะ” ธารน้ำตอบกลับไปด้วยท่าทีหวาดระแวงกับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ “จะรีบไปไหนล่ะ” อัศวินตอบพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาเธอ “มาสนุกกันก่อนสิ” ชายหนุ่มแสยะยิ้มพลางจ้องหน้าหญิงสาว ก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปยังหน้าอก
“สะ...สนุกอะไรคะ น้ำไม่ตลกด้วยนะคะ” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พร้อมกับถอยหลังหนีชายหนุ่มไปยังเตียงอีกฝั่ง
“หึ...กลัวหรอ” อัศวินพูดขึ้น ก่อนที่จะปีนขึ้นไปบนเตียงแล้วกระชากตัวของหญิงสาวให้เข้ามาใกล้ ๆ “อย่าเพิ่งรีบกลัวสิ นี่มันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น!!” อัศวินพูดขึ้นพร้อมกับจ้องเข้าไปในแววตาของหญิงสาวอย่างดุดัน