ความจริง

1281 คำ
หลังจากสอบเสร็จพวกเราก็เดินลงมาชั้นล่าง ตอนนี้ตำรวจและแด๊ดดี้กำลังยืนคุยกับผอ.และคุณครูสีหน้าดูตึงเครียดมาก แต่พี่เพลย์กับนิ่งเฉย " แด๊ดดี้..." "มานี่มา นี่เพื่อนพี่ชื่อก้องอยู่กระทรวงไอที ส่วนนี่ยี่หวา ...คนของกูเอง " "สวัสดีครับน้องยี่หวา ตอนนี้พี่ได้ตัวคนปล่อยภาพพวกนั้นแล้วนะ" "ใครเหรอคะ" "แม่!! พ่อ!! พี่ไมค์!!" ทุกคนหันไปมองก่อนที่มีนจะวิ่งไปหาพี่ชายที่จ้องมองเพลย์ด้วยความไม่พอใจ ผอ.: เชิญไปคุยที่ห้องผมดีกว่าครับ ตรงนี้นักเรียนเยอะ พวกเราเดินตรงมาที่ห้องผอ.ก่อนคุณตำรวจจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น ตำรวจ: ภาพเหล่านี้มันถูกปล่อยมาจากไอดีที่เป็นอีเมลมาจากน้องมีน เปล่านะคะ!!! แม่ พี่ไมค์ พ่อ มีนไม่ได้ทำนะ "มีนไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอนค่ะ มีนเป็นเพื่อนรักหนู" " ไหนเธอบอกพี่สิ ภาพในงานวันเกิดมีใครบ้างที่รู้..." หญิงสาวหันไปมองหน้าเพื่อนตอนนี้เพื่อนเอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมสบตาเธอ "อธิบายมาสิมีน" ผมให้โอกาสเธอได้อธิบายแต่เธอก้มหน้าหลบสายตาผมอย่างเดียว ก้อง: น้องมีน เรื่องนี้มันร้ายแรงมากนะ ผิดพรบ.คอม แล้วเรื่องงานวันเกิดที่มีการวางยาอีก "ยาอะไร พวกแกเล่นยาเหรอไมค์" แม่ของมีนหันไปถามลูกชายด้วยสีหน้าตกใจ "ยาปลุกเซ็กซ์น่ะครับ เรื่องนี้คุณให้ลูกชายคุณอธิบายดีกว่า" ไมค์: คนของมึงมันร่านเอง "ถ้าคนของกูมันร่านอย่างที่มึงพูดทำไมมึงต้องใช้ยา!!" ก้อง: ใจเย็นนะครับทุกคน ตอนนี้เรารู้ตัวคนผิดแล้วน้องมีนว่ายังไงครับ "หนูไม่ได้ทำค่ะ ....ฮึก!!" " มีน....จริงๆแล้วภาพตอนกูหมดสติมันเกิดขึ้นตอนกูไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นกูมั่นใจว่าไม่มีใครเข้ามาเพราะทุกคนอยู่ข้างนอกกันหมด ยกเว้นพวกพี่ไมค์....และกูก็ไม่คิดว่าจะเป็นมึงด้วย มึงไม่ได้ทำใช่ไหมมีน....ฮึก!!" "น้องมีนจะปฏิเสธก็ได้นะ แต่นี่คือหลักฐานและชื่อไอดี อีเมล พร้อมกับพิกัดที่สมัครและโพสต์ชัดเจน" หลักฐานที่ชายหนุ่มวางบนโต๊ะผอ.มันชัดเจนทุกอย่าง บอกแม้กระทั่งรุ่นโทรศัพท์ที่ตรงกับมีน " อือ กูทำเอง!!!" "มีน!!! มึงทำทำไม!! ฮือๆ" "เพราะมึงนั่นแหละยี่หวา มึงนั่นแหละทำให้ครอบครัวกูเป็นแบบนี้ พี่กูต้องเดือดร้อนก็เพราะมึง ธุรกิจบ้านกูมีปัญหาก็เพราะมึง!!! มึงคิดว่ามึงแสนดีขนาดนั้นเหรอ....มึงมันก็แค่ของเล่นที่พี่เพลย์เขาใช้แก้ขัด มึงคิดว่าเขาจะเอามึงจริงๆ พี่เพลย์เองก็เหมือนกันลืมเรื่องของเราไปแล้วใช่ไหม" "หมายความว่าไง!! " ฉันหันไปมองหน้าพี่เพลย์กับมีนสลับกัน " อีโง่ มึงรู้มั้ยที่พี่กูกับพี่เพลย์ทะเลาะกันก็เพราะ...." "เพราะพี่ปฏิเสธเราไปเนี้ยนะ??? " ไมค์: มึงทำให้น้องกูเสียใจแทบตาย " ไร้สาระ!! นี่มึงอายุเท่าไหร่แล้วไอ้ไมค์!!! " ผมเสียงดังจนทุกคนนั่งเงียบจนผมหันมามองหน้ามีนเพื่ออธิบายให้เธอฟังอีกครั้ง "ถ้าเป็นเรื่องตอนนั้นพี่พูดกับเราไปแล้วว่าพี่เห็นเราเป็นแค่น้องสาว พี่เห็นเรามาตั้งแต่เด็กพี่ไม่เคยคิดเกินเลย ช่วงนั้นพี่อาจจะมีเผลอคุยกับเราไปบ้าง แต่พอพี่เห็นว่ามันไม่ควรพี่ก็ถอยออกมา ส่วนเรื่องธุรกิจมึงมันบริหารไม่เป็นเองไอ้ไมค์ แค่มึงพาพวกมาแดกฟรีคืนนึงเท่าไหร่ เดือนนึงกี่หมื่น ไม่มีใครไปทำอะไรครอบครัวมึงได้หรอกที่ทุกอย่างมันพังก็เพราะการกระทำของพวกมึงเอง ไม่เกี่ยวกับยี่หวา!!!!" "ที่ผ่านมามึงเคยเห็นกูเป็นเพื่อนเหมือนที่กูเห็นมึงเป็นเพื่อนหรือเปล่ามีน....." "คำว่าเพื่อนของเรามันจบไปตั้งวันที่พี่เพลย์มองมึงด้วยสายตาที่เกินคำว่าพี่น้องแล้ว" "ถ้างั้นก็ว่าไปตามกฎหมายจบ!!" ผมตัดบทปล่อยให้เพื่อนผมจัดการต่อเลยดีกว่า คุยไปก็เสียเวลา " ไม่ได้นะ มีนเพิ่งเรียนจบ ต้องเข้ามหาวิทยาลัยถ้ามีคดีติดตัวจะทำยังไง" "แล้วคุณลุงคุณป้าคิดว่ายังไงครับ ฝั่งนี้เสียหายจากการถูกโพสต์เหยียดหยาม แถมยังโดนวางยาถ้าเกิดช็อกหมดสติ เสียชีวิตขึ้นมาจะทำยังไง" "ผอ.คะแค่เด็กทะเลาะกันขอโทษก็จบแล้วใช่ไหมคะ" " เอ่อ..." " ขอโทษก็จบหรือครับ? คนของผมถูกด่า ดูถูกเยียดหยาม ถ้าเกิดเธอคิดสั้นขึ้นมาจะทำยังไง คุณป้าพูดง่ายไปนะครับ" " เดี๋ยวคนก็ลืมไปเอง ป้าขอโทษแทนมีนด้วยนะยี่หวา มีนก็เพิ่ง18 ยังเด็กกันอยู่โกรธกันเดี๋ยวก็ดีกันนะลูก" "คุณป้าบอกว่าลูกคุณป้าเพิ่งอายุ18 คนของผมก็เพิ่ง18 เพราะฉะนั้นผมไม่ยอมความ ฝากคุณตำรวจจัดการเรื่องนี้ด้วยนะครับ ผมจะให้ทนายเข้าไปคุยพรุ่งนี้" "ไม่ได้นะ!!" ชายหนุ่มดึงแขนหญิงสาวให้ลุกแล้วเดินออกมา ส่วนก้องก็เดินตามมาติดๆ ด้านในห้องผอ.เสียงเอะอะโวยวาย เสียงทุบตี ดังลอดออกมาจนนักเรียนข้างนอกได้ยิน สภาพจิตใจของฝ่ายหญิงแย่มาก ชายหนุ่มจึงพามานั่งในรถเปิดแอร์ให้ใจเย็นๆ ก่อนจะออกไปคุยกับเพื่อนด้านนอก "กูคิดว่ามึงกับไอ้ไมค์จะจบกันไปแล้วนะ" "กูก็ไม่อยากยุ่งอะไรกับมันหรอก ถ้าไม่มายุ่งกับคนของกู" "แต่ครั้งนี้มันก็ทำเกินไปจริงๆ " "หวังว่ามันคงไม่มายุ่งกับพวกกูแล้วล่ะ" ": เรื่องใหญ่ขนาดนี้คงไม่กล้าแล้วล่ะ ว่าแต่มึงกับเด็กคนนั้น....จิ๊จ๊ะกันเหรอ" " อือ...." " เชี่ย!!! ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ" "กูต้องบอกด้วยไหมว่ากี่รอบ" "ฮ่าๆๆๆ กูล้อเล่น มึงรีบไปดูเด็กมึงเถอะ เดี๋ยวเรื่องคดีกูจะส่งหลักฐานให้ทนายมึงเอง" "ขอบใจมึงมากนะที่ช่วยกู" "คิดมากว่ะ มึงก็ช่วยกูมาเยอะแล้ว" ทั้งสองคนกอดคอกันก่อนจะแยกย้ายกันกลับ ฝ่ายชายรีบเดินขึ้นรถมาปลอบใจหญิงสาวที่ยังตกใจกับการถูกเพื่อนหักหลัง " ร้องพอแล้ว....ไปกันดีกว่า " " ไปไหนคะ...." เพลย์: ไปทำตามสัญญาไง "สัญญาอะไรคะแด๊ดดี้" " ก็พี่สัญญากับเธอไว้นี่หน่า สอบเสร็จแล้วจะพาไปเที่ยว" " เที่ยวหรือคะ " ยี่หวารีบเช็ดน้ำตาก่อนจะยิ้มอย่างดีใจ " พี่รู้เธออยากไปทะเลมาก พี่จองโรงแรมไปแล้วด้วย " ผมหันมามองหน้าเธอก่อนจะขับรถออกมาจากโรงเรียน " แด๊ดดี้ใจดีจังเลยค่ะ" " ตอนนี้เธอเป็นของพี่แล้ว พี่ต้องยิ่งดูแลให้ดีสิ เดี๋ยวเธอหนีไปมีผู้ชายคนใหม่ พี่ต้องเสียใจมากแน่ๆ" " แด๊ดดี้รักหนูไหมคะ" "ฮ่าๆๆ ดูไม่ออกเหรอถามจริง" " อยากได้ยินค่ะ ....." " รักสิ รักมากเลย" ระหว่างทางมือของแด๊ดดี้จับมือของฉันไว้แน่นและตลอดทางเลย อบอุ่นหัวใจชะมัดเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม