เมื่อแสงแดดสาดส่องเข้ามาหลังจากหญิงสาวลุกขึ้นมาเปิดผ้าม่าน ชายหนุ่มก็รู้สึกตัวก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นมานั่งมองร่องรอยความสุขที่ทั้งคู่ปฏิบัติกันเกือบทั้งคืน
ยี่หวา: วันนี้แด๊ดดี้จะไปดูต้นไม้ที่สวนไม่ใช่หรือคะ
เพลย์: อืม....เธอก็ควรจะไปบ้างนะ คนงานบ่นคิดถึงจะแย่แล้ว
ยี่หวา: รู้แล้วค่ะ แด๊ดดี้จะลงผลไม้อะไรเหรอคะ เห็นบิลงบหลายหมื่นเลย
เพลย์: สั่งไปหลายอย่างเหมือนกันไม่รู้มีอะไรบ้าง คนงานเป็นคนเลือกน่ะ แล้วเงินพอใช้หรือเปล่าเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว
ยี่หวา: เงินที่แด๊ดดี้ใส่บัญชีไว้หนูยังไม่เคยได้ใช้เลยเมื่อวานก็โอนมาให้อีก
เพลย์: ก็เก็บไว้สิ เผื่ออนาคตเธออยากจะลงทุนทำอะไร หรือจะเรียนต่อก็แล้วแต่เธอ
ยี่หวา: ทุกวันนี้แค่ค่าสบู่ยังเป็นเงินแด๊ดดี้เลยค่ะ //ฉันเดินเข้ามานั่งข้างๆพร้อมให้แก้มถูแขนของเขา
เพลย์: ทำไมล่ะ ไม่ดีหรือไง //ผมลูบหัวเบาๆอย่างเอ็นดู
ยี่หวา: ดีสิ ฮ่าๆๆๆ แต่หนูอยากตอบแทนแด๊ด
