EP.16
เสียงแม่ที่ตะโกนไล่หลังไม่ทำให้อนวัทย์หยุดเดิน เพราะเขารู้สาเหตุแล้วว่าทำไมปลายรุ้งถึงไม่ออกมาเจอเขาในทุกค่ำคืนที่เขากลับมาบ้าน ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้หล่อนจะต้องออกมาให้เขาด่าว่าทุกวัน ‘สองอาทิตย์’ ถ้าเป็นอย่างที่แม่พูดก็คงตั้งแต่วันนั้นที่ยายนั่นไม่กล้าอยู่ร่วมตึกกับเขา แล้ววันนี้หล่อนยังไม่ไปทำงานโดยที่ไม่บอกเขา
แทนที่อนวัทย์จะเลี้ยวขึ้นตึกเพื่อไปยังห้องนอนของตัวเอง เขากลับถอดเสื้อสูทพาดไว้ที่เคาน์เตอร์บาร์ก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่ระเบียงบ้านที่จะเชื่อมต่อไปยังสวนตัดผ่านไปยังบึงบัวด้านหลังคฤหาสน์ ที่พ่อของเขาสร้างไว้ให้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจของแม่ เป้าหมายของเขาก็คือบ้านริมบึง บ้านเก่าแก่ที่เขาเคยใช้เป็นห้องอ่านหนังสือ แต่นั่นก็นานมาแล้วก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ นานๆ ครั้งถึงจะได้เดินไปเก็บเกี่ยวบรรยากาศเยาวัยสักครั้ง แต่สภาพที่ทรุดโทรมของบ้านริมบึงก็ทำให้เขาไม่ได้ไปเยือนนานนั
