#31

1493 คำ

“ยัง...เจ็บ...อยู่...มั้ย...” อลันถามกลับพร้อมกับขยับสะโพกของตน แต่ไม่ได้รับคำตอบใดๆจากสาวน้อย เมื่อตอนนี้สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่จุดประสานระหว่างกัน อลันเร่งจังหวะสะโพกมากขึ้นและในทุกจังหวะที่เขาถอยห่างเขาจะถอยออกมาเกือบจะทำให้จุดประสานของเขากับเธอหลุดออกจากกัน ทำให้สะโพกเล็กของหนูมุกขยับตามขึ้นมาอย่างกลัวว่าตัวตนของเขาจะหลุดไป แต่จังหวะที่หนูมุกทำแบบนั้นอลันจะสวนกลับจังหวะที่ทาบทับลงมาอย่างแรงและเร็ว เรียกเสียงร้องครางดังออกมาจากหนูมุกดังกึกก้องไปทั่วห้องสมุด “อ้า...อ้า...อ้า...” ร่างเล็กร้องครางออกมาตามความรู้สึก ลมหายใจถี่เร็วจนเธอคิดว่าหัวใจของเธออยากจะหลุดออกจากร่างมาจากการกระทำของอลันตอนนี้ที่กระแทกเข้าออกในตัวเธออย่างเร้าร้อน  อลันเร่งจังหวะอย่างที่เขาไม่อยากปลดปล่อยเลย เพราะยิ่งเขาเร่งจังหวะให้ดุดันมากเท่าไหร่หนูมุกก็สามารถทั้งรับและรุกอย่างรู้งาน ทำให้กับเขารู้สึกดีเป็นอย่างมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม