#22

1570 คำ

“แต่มุกว่า....” “ไม่เหนื่อยก็คือไม่เหนื่อย” อลันดักคำพูดของหนูมุกทันที พร้อมกับขยับวงแขนโอบร่างเล็กให้ขยับเข้ามาแนบชิดกายเขามากขึ้น หนูมุกขมวดคิ้วทันทีเมื่ออยู่ๆร่างกายเธอก็วูบวาบแปลกๆ  ให้ตายเถอะ! ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าการพบกันและอยู่ด้วยกันครั้งนี้ระหว่างเธอกับพี่อลันมันถึงแตกต่างมาก เพราะตั้งแต่ที่เธอมาอยู่ที่อังกฤษพี่อลันของเธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ เพราะเขาเหมือนไม่ใช่พี่อลันคนเดิมของเธอ หนูมุกรู้สึกว่าการพบกันครั้งนี้อลันคือผู้ชายคนหนึ่งที่แสดงออกว่าเขากำลังพึงพอใจเธอ และแสดงออกให้เธอรู้ว่าเขารุกเธอหนักมาก แบบที่ไม่มีเวลาให้เธอได้ตั้งตัวเลยกับการเปลี่ยนแปลงไปของเขา “พี่อลัน...มุกหายใจไม่ออก” หนูมุกพูดพร้อมกับขยับร่างกายที่ถูกวงแขนของอลันโอบรัด “ต้องผายปอดมั้ย?” หนูมุกอ้าปากค้างอย่างกับว่าเธอเห็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก เมื่อได้ยินคำพูดของคนที่นั่งข้างๆ “คนบ้า!” หนูมุกหลบตาลงทันที อลันยิ้มอย่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม