Chapter 15

1501 คำ
หลังจากที่จีมาถึงสถานที่นัดหมายเธอก็ไม่ลืมที่จะโทรศัพท์ไปหาธาดาก่อนที่จะไปคุยงาน วันนี้เธอคงไม่สะดวกจะไปพบเจอเขาแล้วยังไงก็ต้องบอกเขาล่วงหน้าไว้ก่อนเขาจะได้ไปทำอย่างอื่น ตู๊ดดดดดดดดด (ว่าไงครับคนสวยถึงแล้วเหรอ) "ถึงแล้วค่ะ คือจีจะโทรศัพท์มาบอกว่าวันนี้เราสองคนจะไปเจอกันไม่ได้แล้วค่ะ พ่อจีเพิ่งจะโทรศัพท์มาชวนทานข้าวตอนเย็นเมื่อกี้นี่เอง" (ง่า งั้นผมไปทานด้วยได้มะ ไปแนะนำตัวในฐานะว่าที่ลูกเขยอ่ะ :)) "บ้า...!! >///<" จียิ้มเขินดีดดิ้นไปมาอยู่คนเดียวจนคนที่เดินผ่านไปมาถึงกับงงว่าเธอเป็นอะไรรึเปล่า (ผมพูดจริงนะเนี้ย) "ไว้วันอื่นเถอะค่ะเหมือนว่าท่านจะนัดเพื่อนมาด้วยและใครก็ไม่ยอมไปเป็นเพื่อนพ่อก็เลยต้องเป็นจีเองที่ต้องไป ไม่ว่ากันนะคะ" (ไม่เป็นอะไรหรอกครับแต่ยังไงวันนี้ผมจะหาทางเจอคุณให้ได้เลย เสร็จงานแล้วทักมาผมจะไปรับไปทานข้าวกันโอเคมั้ย) จียิ้มออกมาบางๆเขานี่มีความพยายามมากอยู่เหมือนกันนะเนี้ย ขนาดไม่ว่างเจอก็ยังจะมาหาตอนว่างเวลาอื่นอีก "ตามใจแล้วกันค่ะเอาเป็นว่าจีเรียบร้อยแล้วจะโทรศัพท์ไปหานะคะ คุณตั้งใจทำงานไปก่อนเดี๋ยวทักไปค่ะถึงเวลานัดลูกค้าแล้ว" (โอเคครับเจอกันนะคนสวยของผม :) ว่าแต่คุณคุยงานร้านไหน) "ร้านกาแฟแถวๆโรงแรมค่ะ ร้านชาร์ท ^///^" (โอเคครับ) "ค่ะ" ตีวางโทรศัพท์ลงก่อนจะอมยิ้มจนแก้มแทบจะปริออกมาอยู่แล้ว หลังๆมาเขาเริ่มรุกเธอหนักขึ้นและเธอเองก็เริ่มที่จะติดเขาไปซะแล้ว เธอเดินเข้าไปข้างในพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าลึกเวลานี้ต้องทำใจให้สงบและโฟกัสลูกค้าตรงหน้าก่อนเพราะยังไงตำแหน่ง Marketing Director ก็ยังสำคัญสำหรับเธออยู่ จีเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มเรียกความมั่นใจในฉบับของเธอ  "สวัสดีค่ะคุณบีม รอจีนานมั้ยคะ" "ไม่เลยครับผมเพิ่งมาถึงเหมือนกัน ว่าแต่คุณจีทานอะไรมาหรือยังครับ" "เช้านี้เรียบร้อยแล้วค่ะ" "ผมว่าจะชวนคุณทานข้าวกลางวันต่อซักหน่อยคุณจะสะดวกมั้ยครับ :)" จีเริ่มมีความคิดหนักก็ครั้งนี้แหละ หล่อนนัดกับธาดาไว้แล้วแต่ว่าก็ไม่อยากที่จะปฎิเสธลูกค้าในตอนนี้ อีกอย่างเธอรับปากคุณธาดาไว้แล้วด้วยจะเอายังไงดีเนี่ย "คือจี..." "ไม่ว่างเหรอครับคุณมีธุระต่อเหรอ" "ก็ไม่เชิงค่ะรอบบ่ายจีมีงานต่อนะคะ" "งั้นไม่เป็นอะไรครับยังไงเราต้องได้เจอกันบ่อยอยู่แล้ว ผมจะเป็นลูกค้าชั้นดีของคุณจี :)" จียิ้มออกมาแห้งๆทำไมเธอถึงรู้สึกว่าลูกค้าคนนี้จะไม่ได้มาคิดต่องานเหมือนมาหยอดเธอมากกว่า "ค่ะ งั้นตอนนี้มาคุยเรื่องงานกันก่อนดีมั้ยคะ วันนี้จีเตรียมโปรโมชั่นพิเศษสำหรับคุณบีมมาโดยเฉพาะเลยค่ะ " บีมรับเอกสารไปก่อนจะเปิดดูผ่านๆ จริงๆเขาไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยเรื่องเงินหรอกจะให้ราคาแพงหรือถูกเขาก็จะใช้บริการของเธอนั้นแหละ เขาอยากเจอเธอเพราะเคยเจอกันก่อนหน้านี้เธอเป็นคนทำงานเก่งมากและสวยมีเสน่ห์สุดๆจนเขาอดที่จะไม่อยากทำความรู้จักกับเธอไม่ได้ "เอาตามนี้ก็ได้ครับผมไม่ได้ซีเรียสเรื่องราคาผมแค่ อยากคุยกับคุณจีเฉยๆ" จียิ้มออกมาบางๆนี่ไม่ใช่ลูกค้าผู้ชายคนแรกที่มีจุดประสงค์แบบนี้กับเธอแต่เธอเป็นคนที่ไม่ค่อยเล่นตามสิ่งที่ลูกค้าต้องการ เธอมาทำงานและไม่มีการสานต่อความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวแต่ถ้าลูกค้าไม่พอใจจะไม่ใช่บริการเธอต่อเธอก็ไม่แคร์เพราะลูกค้าที่เธอมีอยู่ก็มากพอแล้ว "งั้นสั่งกาแฟมั้ยคะ" "ก็ดีครับผมลืมเลยนะเนี้ยคุณเพิ่งมาน่าจะคอแห้ง น้องครับๆรับออเดอร์หน่อย" พนักงานวิ่งมารับออเดอร์ทันทีจีสั่งอเมริกาโน่ไปแก้วหนึ่งเพราะเมื่อคืนเธอทำงานดึกเช้านี้ก็เลยง่วงต้องการกาแฟมากระตุ้นร่างกายหน่อย "ยังไงของคุณบีมจัดเป็นวันไหนดีคะเพราะตอนแรกที่แจ้งมาเป็นระหว่างวันที่25-30เดือนหน้า" "ในที่ประชุมสรุปเมื่อวานว่าเป็นวันที่ 23-28ครับ เพราะ30พนักงานผมบางส่วนจะเดินทางไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศพวกเขาอยากได้เวลาเตรียมตัวนะ" "ได้ค่ะงั้นคอนเฟิร์มเวลานี้เลยนะคะ แล้วชื่อป้ายโครงการที่ส่งมาจะปรับเปลี่ยนมั้ยคะ" "เอาตามนั้นเลยครับขอเปลี่ยนเป็นแค่เวลาพอ" "เอ่อ แล้วอุปกรณ์ที่ใช้ในการประชุมมีอะไรบ้างคะ" จีเริ่มจดรายละเอียดงานต่างๆที่ลูกค้าพูดมาตอนนี้เธออยากได้รายละเอียดให้ครบและมากที่สุดจะได้ไม่ต้องนัดคุยกันนอกรอบอีก ถ้าเป็นตำแหน่งสูงๆเธอจะเป็นคนดิวงานด้วยตัวเองแต่ถ้าเป็นงานราชการหรือระดับผู้จัดการเธอจะส่งลูกน้องไปแทนเพราะพวกเขาจะคุยง่ายกว่า ระดับสูงๆพวกเขาจะมีคำถามที่ลึกลงไปบางทีลูกน้องของก็อาจจะตัดสินใจไม่ได้เธอเลยเลือกที่จะมาเองดีกว่า "อ่าเอาเหมือนประชุมปกติก็ได้ครับ โปรเจ็คเตอร์ เครื่องเสียง โต๊ะขอนั่งเป็นครึ่งวงกลมนะครับ" "ได้ค่ะจีจะจัดการให้ตามนั้นเลย" "มีอะไรอีกมั้ยครับถามมาได้เลย" "น่าจะไม่มีอะไรแล้วนะคะ พวกอาหารจีจะส่งให้อีกทีตอนใกล้ๆค่ะ " "โอเคไม่มีปัญหาเสร็จแล้วใช่มั้ยครับ" "ค่ะเรียบร้อยค่ะ นี่เป็นใบจองค่ะรบกวนคุณบีมเซ็นให้จีหน่อย ^^" จีส่งใบจองให้กับคุณบีม โรงแรมของเธอลูกค้าจะต้องเซ็นใบจองก่อนถึงจะดำเนินการให้ได้กันถูกยกเลิกหน้างานและต้องชำระเงินล่วงหน้า60%ก่อนไม่รู้ว่าที่อื่นเป็นแบบนี้มั้ยแต่ที่นี่เป็นแบบนี้แหละ เขายื่นมือมารับใบจองแต่เสือมือไวแบบคุณบีมเขากุมมือเธอไปด้วยและนั้นทำให้จีเริ่มจะอึดอัดนิดหน่อยที่ถูกลวนลามแบบนั้น  "เอ่อ เอาแค่ใบจองก็พอค่ะไม่ต้องเอามือจีไปด้วยหรอก" เขายิ้มออกมาแห้งๆก่อนจะรีบปล่อยมือเธอทันทีเขาหยิบปากกามาก่อนจะเอ่ยถามเสียงหวาน "เซ็นตรงนี้ที่เดียวเหรอครับ" "ค่ะ ตรงนั้นที่เดียวค่ะ อ่านรายละเอียดก่อนก็ได้ค่ะจีไม่รีบ" เขาเงยหน้ามองจีอย่างหลงไหล ผู้หญิงอะไรสวยมากสวย ทั้งสวยทั้งเก่งเขาจะจีบเธอให้ได้คอยดูเถอะ!!! "ผมอยากจะถามคุณจีจังไม่รู้ว่าจะเป็นการเสียมารยาทรึเปล่า" "ถามอะไรคะ?" จีมองหน้าเขายิ้มๆอย่างสงสัย ถ้าไม่เป็นส่วนตัวมากไปเธอก็ตอบได้ "คุณจีมีแฟนรึยังครับ" เขามองสบตากับเธออย่างสื่อความหมายและในทีเขาก็ต้องการคำตอบที่เป็นไปในทางที่ดีด้วย "จียังไม่มีแฟนค่ะ ทำแต่งานไม่มีเวลามีหรอกค่ะ" เธอเอ่ยออกไปยิ้มๆ จริงๆเธอก็ไม่มีแฟนจริงๆแหละกับคุณธาดาเขาก็ไม่ได้แสดงออกว่าเราสองคนเป็นอะไรกันมันเหมือนเพื่อนกันมากกว่าอารมณ์คุยกับถูกคอ "ดีใจจังที่คุณโสด ถ้าผมอยากจะจีบคุณนี่มีโอกาสมั้ยครับ :)" จีอ้าปากค้างออกมาอย่างอึ้งๆไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆแบบนี้ เธอเริ่มเกาหัวเล็กน้อยไม่รู้จะตอบเขายังไงดีว่าเธอก็มีคนที่คุยอยู่แล้ว "เอ่อ..." ปัง!!!!!! เสียงแก้วกาแฟกระแทกกับโต๊ะเสียงดังลั่นร้านกาแฟ จีกับคุณบีมสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองตามเสียง จีตาโตอย่างตกใจกับภาพตรงหน้า คุณธาดาในใบหน้าบึ้งบูดมองมาทางเธอและคุณบีมอย่างจะกินเลือดกินเนื้อสุดๆ "เขาเป็นอะไรนะมองเราแปลกๆนะ" จีมองหน้าคุณธาดาก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย ว่าแต่เขามาตอนไหนและทำไมถึงทำหน้าอารมณ์เสียแบบนั้น  "จีก็ไม่รู้ค่ะ แหะๆ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม