เขาค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นแล้วบอกกับเธอเบา ๆ
“ ขวัญ ผมขอโทษนะ ผม.. ”
ผมอะไรก็ไม่รู้ เขาไม่ได้พูดจนจบ เพราะเธอประกบปากมาดูดปากเขาทางเบื้องล่าง เขาจูบตอบแม้จะแปลกใจ จนกระทั่งเธอถอนจูบในที่สุด
“ คิมไม่ต้องขอโทษ ขวัญอยากให้เป็นคิมมากกว่าคนอื่น ”
คำพูดนั้นทำให้เขาประหลาดใจ ทั้งกับความหมายของประโยคนั้น และสรรพนามน่ารักที่เธอแทนชื่อตัวเองกับเขา ก่อนพรูลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก
“ ถอนใจทำไม เสียใจเหรอที่มีอะไรกับขวัญ ”
“ ผมกลัวว่าขวัญนั่นแหละที่จะเสียใจ ก็ผมมันแค่ผู้ชายขายตัว ขวัญก็รู้ดี ”
“ ลืมไปแล้วหรือไงว่าขวัญไปหาคิมมาแล้วครั้งหนึ่งเพื่อเสียตัว แต่มันไม่สำเร็จ ”
“ อืม นั่นสินะ วันนี้ผมก็แค่สานต่องานให้จบ ถูกมะ ”
“ แล้วแบบนี้ขวัญต้องจ่ายเงินหรือเปล่า ” เธอพูดออกมาด้วยสีหน้าจริงจังจนเขาขำ
“ จ่ายสิ ”
“ เท่าไร ”
“ จ่ายเป็นอาหารทุกมื้อ และให้ผมจกพุงขวัญมาบ่อย ๆ จ่ายเป็นหอม เป็นกอด ” เขาว่ายิ้ม
