ผู้ชายที่ชื่อคิมหันต์
1315 คำ
ห้าวันก่อนหน้า
เธอเอาเรื่องที่พ่อเอาเธอไปขายให้ท่านเมธีไปเล่าให้กับเพื่อนรักอย่างปานใจฟังพลางร่ำไห้น้ำตานองหน้า
“ แก ฉันยังเวอร์จิ้นนะโว้ย ความฝันของฉันที่จะเสียตัวให้กับชายหนุ่มอบอุ่นที่รักในวันแต่งงานมันกำลังพังทลายลง กลายเป็นต้องเสียมันให้กับผู้ชายแก่คราวพ่อ ฉันไม่ได้รักเขา แถมฉันต้องอยู่ในตำแหน่งเมียน้อย นางบำเรอ หรืออะไรก็แล้วแต่ ฉันทำตัวดีมาตลอด ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน เป็นคนดี หาเลี้ยงครอบครัว แล้วนี่เหรอคือสิ่งที่ฉันได้รับกลับมา ”
แล้วเธอก็ปล่อยโฮเสียยกใหญ่ ปานใจเพื่อนรักได้แต่ โอบกอดลูบหน้าลูบหลัง ปล่อยให้เพื่อนร่ำไห้ออกมาเสียให้พอ
ผ่านไปพักใหญ่เสียงโฮผ่อนลงกลายเป็นสะอื้นเบา ๆ เพื่อนจึงหยิบกระดาษชำระแบบเปียกส่งให้เพื่อน พร้อมกับ น้ำแดงใส่น้ำแข็งเย็นเจี๊ยบยื่นให้
“ นี่ เช็ดหน้าเช็ดตาซะ แล้วก็ดื่มเฮลบลูบอยใส่โซดา มันจะช่วยให้แกสดชื่นขึ้น ” ขวัญเอยรับมาแล้วจัดการมันทั้งหมด เธอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
“ ขอบใจแกมากนะปานที่รับฟังฉัน ” ปานใจคว้าตัวเพื่อนมากอดไว้แน่นแล้วลูบศีรษะเบา ๆ
“ ฉันเป็นเพื่อนแกนะ ถ้าฉันไม่รับฟังแกแล้วจะไปรับฟังหมาที่ไหนเห่าหอนวะ ” คำพูดติดตลกนั่นทำให้ทั้งคู่หัวเราะออกมาพร้อมกัน
ต่างคนต่างเงียบไปเนิ่นนาน ก่อนเสียงของปานใจจะทำลายความเงียบขึ้น
“ ฉันมีความบันเทิงอยากจะนำเสนอแกว่ะขวัญ ”
“ ฉันขอบใจแกมากนะปาน แต่บอกตรง ๆ เวลานี้ฉัน ไม่มีอารมณ์บันเทิงอะไรทั้งนั้นล่ะ ”
“ แกจะต้องการมันแน่ ในเมื่อมันจะทำให้แกหลีกเลี่ยงไม่ต้องเสียสาวให้ไอ้แก่นั่น ” คำบอกกล่าวของเพื่อนรัก เล่นเอาขวัญเอยตาโต
“ ยังไงวะแก ฉันจะไม่ต้องเสียตัวให้ท่านเหรอ ”
ปานใจโคลงศีรษะ
“ ก็ไม่เชิง ยังไงแกก็ต้องเสียตัวให้ท่านอะไรนั่นหลังจากนั้นอยู่ดี แต่รูสวาทอันสะอาดสะอ้านของแกจะไม่ต้องโดน ชายแก่ทะลุทะลวงเป็นคนแรก แค่คิดฉันก็แขยงแทน อี๋ ”
“ อะไรของแกวะ พูดจาอ้อมค้อมอยู่ได้ ” ขวัญเอยบ่นพลางยกน้ำแดงขึ้นซด
“ ไหน ๆ ก็จะเสียแล้ว ฉันเลยจะนำเสนอวิธีที่แกจะ เสียมันให้กับผู้ชายที่โคตรหล่อล่ำแฮนด์ซัมและเชี่ยวชาญ โชกโชนเรื่องบนเตียงเหนือชายใด ” จบประโยค ขวัญเอยก็สำลักน้ำแดงพรวด เดือดร้อนปานใจต้องรีบหาผ้ามาเช็ด ทำความสะอาด
“ อะไรของแกเนี่ย เปื้อนหมดเลย ”
“ ก็คำพูดของแกน่ะสิ นี่แกคิดว่าเพื่อนของแกสวยงามแบบพวกดารานางแบบหรือไง ถึงจะหาผู้ชายแบบนั้นมาได้ในสามวันเจ็ดวัน ”
“ แกหาไม่ได้ แต่ฉันหาให้ได้ มีข้อแม้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นคือเงินต้องถึง ”
“ อะไรวะ เฉลยมาเสียทีเถอะ ”
“ ลุกขึ้นล้างหน้าล้างตาแต่งตัวสวย ๆ แล้วฉันจะพาแกไปเฉลย ”
สามทุ่มตรง
แล้วปานใจผู้เรียบร้อยสวมแว่นราวกับผ้าพับไว้ แต่แท้จริงซ่อนความเปรี้ยวร้ายกาจไว้ด้านในก็แนะนำเอยให้รู้จักกับ The Devil บาร์โฮสที่เธอเป็นลูกค้าประจำ
“ ยัยปาน นี่แกมาเที่ยวที่แบบนี้ด้วยเหรอวะ ”
“ เออ ทำไม ฉันก็มีคติของฉัน ”
“ คติอะไรของแกวะ ”
“ อย่าทนกับผู้ชายเฮงซวย จงทำงานให้ร่ำรวยแล้ว ซื้อกิน ขอบคุณค่ะ ” กล่าวจบนางก็ยิ้มกว้างและทำท่าโค้งราวกับกำลังตอบคำถามกรรมการบนเวทีประกวดนางงาม
“ ไอ้บ้า ไม่ตลกนะโว้ย ”
“ นี่ไม่ได้ตลกนะจ๊ะ โคตรจะจริงจังเลยโว้ย คนเรามันก็ต้องมีการปลดปล่อยกันบ้าง ถ้าผู้ชายในชีวิตจริงมันไม่มีดี ก็เอาเงินไปโปรยสิวะ เขาดูแลเราดีกว่าเจ้าชายในนิทานอีก ฉันจะบอกให้ ”
“ แต่เราเป็นผู้หญิงนะ ”
“ แล้วไง นี่มันสมัยไหนแล้ว ชายหญิงเท่าเทียมโว้ย ผู้ชายซื้อกินได้ แล้วทำไมผู้หญิงจะซื้อไม่ได้ ที่สำคัญนะ ซื้อกินจะเอาหล่อล่ำแค่ไหนก็ได้ แกก็รู้ว่าฉันพึ่งเลิกกับแฟนเฮงซวยไปเมื่อปีที่แล้ว ”
“ เออ ฉันรู้ แต่ไม่รู้ว่าแกจะกล้ามาที่แบบนี้ ”
“ เอาน่า เลิกสงสัยเสียที ตอนนี้ฉันมีคนแนะนำให้แก โน่น เห็นหรือเปล่า ตัวสูง ๆ หล่อ ๆ ยืนดูดบุหรี่อยู่ข้าง เคาน์เตอร์บาร์นั่นน่ะ ”
“ เออ เห็นไกล ๆ ก็รู้ว่าน่าจะหล่อ หุ่นโคตรดีเลย ตัวสูงชะมัด ”
“ นั่นน่ะ ระดับตัวท็อปไฟว์ของที่นี่เลยนะโว้ย ”
“ เท่าไรวะแก แพงหรือเปล่า ”
“ ชั่วโมงละสี่ห้าหมื่นมั้ง เดี๋ยวถามน้องแมนให้ ”
“ แมน ? ”
“ น้องแมนขาประจำของชั้นไงยะ ” ปานใจว่าพลาง ยิ้มหวานยักคิ้วให้เพื่อน
“ เดี๋ยวให้น้องแมนเจรจาขอลดพิเศษ ”
“ โอ๊ย แต่ถ้าชั่วโมงสี่ห้าหมื่นฉันก็ไม่ไหวหรอกแก แพงเป็นบ้า นั่นมันเงินเก็บฉันเลยนะ ”
“ แพงแล้วไง ก็ไอ้แก่ตัณหากลับนั่นให้เงินแกมาแล้วไม่ใช่เหรอ เอามาใช้ให้เป็นประโยชน์สิยะ ”
“ แล้วถ้าฉัน เอ่อ มีอะไรกับผู้ชายที่นี่แล้ว ท่านจะจับได้ไหมว่าฉันไม่บริสุทธิ์ ”
“ แกนี่มันซื่อจริง ๆ ยัยขวัญ สมัยนี้มันไม่ใช่สมัยโบราณที่ผู้หญิงจะสนิมสร้อย จะเดินจะย่างก็ก้าวทีละน้อยเหมือนหอยทาก ผู้หญิงสมัยนี้ล้วนแต่ทำกิจกรรมโลดโผนไม่ต่างผู้ชาย ออกกำลังกายมั่ง เล่นกีฬามั่ง เยื่อพรหมจรรย์บางทีมันก็ไม่ได้อยู่แล้ว ไม่ได้หมายความว่าโดนเอาครั้งแรกจะเลือดสาด เสมอไป ”
“ เหรอ ”
“ เออสิ แกนั่งอยู่ตรงนี้แหละ เดี๋ยวฉันจัดการให้ ”
หลังจากนั้นปานใจก็จัดการทุกสิ่งอย่างให้ เธอได้เข้าไปอยู่ในห้องแดงห้องหนึ่ง แล้วผู้ชายรูปหล่อร่างใหญ่คนนั้นก็เข้ามาหาเธอในนั้น ผู้ชายที่ชื่อคิมหันต์
คิดมาถึงตรงนี้ขวัญเอยก็วูบวาบไปหมด คืนนั้นเขาทั้งอ่อนโยน ละมุน หวานล้ำไปหมด แต่ถึงบทจะเร่าร้อนก็เล่นเอาเธอหลอมละลายแข้งขาอ่อน ทั้งจูบ ทั้งไซ้ เล้าโลมด้วยมือ ปากและลิ้น
อูยยย แค่นึกถึงมัน ตรงกลางระหว่างขาของเธอก็ ตอดตุบ ๆ รุนแรง เธอยังจำรสชาติอันเร่าร้อนยามที่เขาใช้ลิ้นส่งเธอไปสู่จุดสุดยอดครั้งแรกในชีวิตได้ดี
“ บ้า ๆๆๆ คิดอะไรของแกยัยเอย หยุดเดี๋ยวนี้นะ ! ”
เธอดุและตีหน้าตัวเองเบา ๆ ราวกับเรียกสติ
แต่คืนนั้นมันดันจบไม่สวย เธอสลบไปตอนที่เขากำลังสอดใส่ในตัวเธอ !
ปานใจเล่าให้ฟังว่า คืนนั้นหลังจากเธอหมดสติแล้ว คิมหันต์กับมาดามโรสผู้เป็นมาม่าซังคุมที่บาร์โฮสนั่นเป็นผู้ส่งเธอที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง มาดามโรสจำได้ว่าปานใจเป็นลูกค้าประจำคนหนึ่งของแมน จึงได้โทรถามเบอร์ก่อนจะโทรแจ้งปานใจให้มารับเพื่อน และปานใจบอกว่าทางนั้น ค*****นมาทั้งหมดโดยบอกว่าเขายังไม่ได้ทำงานตามที่รับปากเอาไว้
ถือว่าเขาเป็นคนที่แฟร์พอควร ทั้งที่จริงแล้วเขาได้ลงมือ ทำ มันไปบ้างแล้วบางส่วน ทำจนเธอแตกคาปาก แต่แค่ยังไม่ได้สอดใส่เข้าไปภายใน คาไว้แค่ส่วนหัว เพราะเธอชิงสลบไปเสียก่อน
- ผู้เขียน
