ผู้ชายขายรัก

ผู้ชายในคืนนั้น

ฉับพลันนั้นเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ขวัญเอยสะดุ้งจนสุดตัวเพราะกำลังอยู่ในหลายภวังค์ ก่อนจะรีบเดินไปหยิบมากดรับ ปลายสายส่งเสียงทักทายทันที

“ พร้อมหรือยังคะคุณอาจารย์พิเศษ ”

“ พร้อมแล้วย่ะ แต่แก ฉันไม่มั่นใจเลย ให้ตายสิ ”

“ แกจะไม่มั่นใจอะไรวะ มันก็เหมือนกับแกสอนงานให้กับลูกทีมนั่นแหละ ”

“ มันไม่เหมือนกันนี่หว่า ”

“ ไม่เอาน่าขวัญ แกเก่งจะตาย เรียกความมั่นใจกลับมาไม่มีอะไรต้องกลัวหรอก คนเราต้องมีครั้งแรกกันทั้งนั้น ก็เหมือนเรื่อง.. ”

“ หุบปากไปเลยนะ ฉันไม่อยากพูดถึงมันอีก แกก็รู้ว่าฉันรู้สึกแย่แค่ไหน ” เธอดุ แต่ปลายสายกับส่งเสียงหัวเราะ คิกคักส่งมา

“ แกจะแย่อะไรวะ แย่ที่เสียซิงให้กับผู้ชายขายตัว หรือว่าแย่เพราะมันไม่ได้เสียโดยแท้จริง มันก้ำ ๆ กึ่ง ๆ เพราะมันเข้าไม่สุด ”

“ ยัยปาน ! ”

“ เออ ขอโทษ ๆ ฉันก็แค่ล้อเล่นให้แกหายเครียดน่า งั้นเดี๋ยวเจอกันที่วิดลัยนะแก บาย ” แล้วสายก็กดตัดไปเลย ขวัญเอยจึงรีบหันไปสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองในกระจกอีกครั้ง ไม่ลืมที่จะหันไปเรียก ขวัญมา แมวสีสวาดที่เธอเก็บมันมาจากข้างถนน

“ ขวัญมาเอ๊ย แม่จะไปทำงานแล้วนะลูก มาให้กำลังใจแม่หน่อย ” เธอเรียกไปพลางมองหาไปพลาง

เจ้าขวัญมาตัวนี้ ตอนนั้นมันยังตัวเล็กเหลือเกินและกำลังจะถูกรุมกัดจากฝูงหมาหมู่แถวนั้น เคราะห์ดีที่เธอไปช่วยเอาไว้ได้ทัน

หลังจากนั้นมา จากแมวกำพร้าก็กลายเป็นแมวกำแหง มันเป็นเจ้าชีวิต เธอกลายเป็นทาส เรียกก็ไม่ค่อยมาหา แถมทำหน้าเบื่อหน่ายอีกด้วย

“ อยู่นี่เอง ” เธอว่าพลางอุ้มมันที่นอนนิ่งอยู่บนโซฟา ทำหูทวนลมไม่ได้ยินที่เธอเรียก

“ แม่เทอาหารไว้ให้ในชามแล้วนะ อย่าดื้อล่ะ เดี๋ยวแม่กลับมา ”

“ เมี้ยว ” มันร้องตอบเบา ๆ ก่อนซุกศีรษะลงนอนบนโซฟาตามเดิม เพียงเท่านี้ขวัญเอยก็ยิ้มออกและมีกำลังใจแล้ว ก็ชีวิตเธอไม่เหลือใครเลยนี่นานอกจากเจ้าอ้วนตัวนี้

เธอจัดการล็อคบ้านให้เรียบร้อยแล้วขับรถญี่ปุ่นมือสองที่เธอซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงออกไปจากบ้านทาวเฮาส์หลังใหม่ทันที

ขวัญเอยไปถึงที่วิทยาลัยและดำเนินการสอนในห้องบรรยายใหญ่รวมติดแอร์ที่เว้นให้นักศึกษานั่งระยะห่างกันหนึ่งเก้าอี้เล็กเชอร์

เธอเริ่มการสอนโดยทักทายและแนะนำตัว ก่อนฉายบทเรียนที่เธอตระเตรียมไว้ในแล็ปท็อปขึ้นโปรเจคเตอร์และบรรยายตามไป การสอนไม่ได้ยากเย็นอย่างที่เธอกังวล นักศึกษาทุกคนตั้งใจเรียน และปานใจเองที่เป็นอาจารย์วิชาก็มานั่งให้กำลังใจอยู่ในห้องด้วย

การเรียนการสอนราบรื่นและดำเนินไปได้ด้วยดี นักศึกษาต่างก็ให้ความสนใจเป็นอย่างดี จนกระทั่งผ่านไปราวสิบนาที ประตูห้องบรรยายด้านหลังก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง ร่างสูงใหญ่ของนักศึกษาชายรายหนึ่งเดินเข้ามา โดยมีนักศึกษาหญิงที่ตัดผมสั้นรองทรงลักษณะทอมบอยโบกมือให้เขาไปนั่งเก้าอี้หลังห้องด้วยกัน

ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเหล่านักศึกษาที่จะมีคนมาสาย จึงไม่มีใครสนใจนัก แต่สำหรับขวัญเอยแล้ว นักศึกษาคนนั้น ดูเตะตาเธอเหลือเกิน และแล้วความสงสัยก็ถูกเฉลยเมื่อเขาดึงหน้ากากอนามัยที่สวมปกปิดใบหน้าในคราวแรกมาไว้ใต้คางอย่างรำคาญใจ

ดวงตาของขวัญเอยเบิกโพลงอย่างตกใจสุดขีด

นักศึกษาคนนั้น คือคนเดียวกับผู้ชายขายตัวที่อยู่กับเธอในคืนนั้น !