พราวตะวันจ้องหน้าสามี เมฆาโกรธอะไรลูกชายถึงได้พูดจารุนแรงกับเมฆินทร์ ปกติเขาไม่ใช่คนพูดจาหยาบคายแบบนี้ ไม่รู้ลูกชายทำผิดอะไร
“คุณเมฆาตอบพราวมา!” เธอดึงแขนสามีมาถามเมื่อเขาเอาแต่นิ่งไม่ตอบ
“พราวตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” เสียงกระโชกโฮกฮากถูกปรับเปลี่ยนเป็นปกติ สายตาส่งไปคาดโทษลูกชายโทษฐานพูดจาไม่เข้าหู
“คุณหยาบคายกับลูกแบบนี้ไม่ได้นะคะ!” ตั้งแต่คลอดมาเธอไม่เคยด่าว่าลูกชายแรง ๆ เลยสักครั้ง แต่เมฆาถึงกับขึ้นมึงขึ้นกูกับเมฆินทร์
“ไม่มีอะไรหรอกแม่ พ่อแค่โกรธที่ยัยป้านั่นว่าแม่” เมฆินทร์แก้ต่างให้พ่อ เขารู้ว่าท่านไม่ได้คิดจะทำรุนแรงกับเขาหรอก พ่อโหดแต่ไม่ใช่คนไร้เหตุผล
เมฆาหน้าหงอยเพราะเห็นสีหน้าโกรธจัดของภรรยา
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับลูก คุณอารมณ์ไม่ดีได้แต่อย่าเอามาลงกับลูก” พราวตะวันถอนหายใจ
“ผมขอโทษพราว ผมโกรธไปหน่อย” เมฆาส่งสายตาอาฆาตให้ลูกชายที่ตอนนี้แอบขำใส่เขา
“พ่อไล่ยัยป้านั่นอ
