“ทำไมถึงยึดติดขนาดนี้ พ่ออยากรู้นักว่าไอ้นั่นมีดีตรงไหน ผู้ชายที่ทำให้เสียใจอยู่ตลอด ลืมๆไปเถอะนะ คนที่ดีและคู่ควรกับลูกสาวของพ่อมีอีกเยอะ เลิกเสียใจเพราะผู้ชายแบบนั้นเถอะ” ผู้ชายที่ยอมถอยง่ายๆ ไม่คู่ควรกับลูกสาวท่านเลยสักนิด
“เมื่อก่อนเขาไม่ได้เป็นแบบนี้นี่นา มิวไม่รู้หรอกนะคะว่าคนที่คู่ควรที่คุณพ่อพูดถึงเป็นใคร แต่ถ้าไม่ใช่คนที่มิวรักมิวไม่แต่งหรอกนะคะ มิวอยู่คนเดียวได้ค่ะ” อมิตาเงยหน้าบอกพ่อด้วยรอยยิ้ม พ่อเธอคงไม่เคยเห็นมุมอ่อนโยนของเขา ท่านเลยไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงเลิกรักผู้ชายคนนั้นไม่ได้สักที
“จะไม่ยอมแต่งกับคนที่พ่อเลือกให้จริงๆสินะ” อธิปถามด้วยสีหน้าอ่อนใจ คิดถึงภาพตอนสาวๆของภรรยาขึ้นมานิดๆเลย
มาริญาเองก็พยายามดิ้นรนด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็ก ยิ่งเรื่องแต่งงานตามความต้องการของพ่อแม่ยิ่งค้านหัวชนฝา ซ้ำยังมาแต่งงานกับท่าน ที่ตอนนั้นไม่ได้มั่งมีเหมือนตอนนี้อีก ไม่คิดว่าลูกสาวเพียงคนเดีย
