พริตตี้ตัวท้อป
คิตตี้ถอนหายใจยาวเหยียด อย่างเบื่อหน่าย เมื่อลงมาจากเวทีแต่เมื่อมาถึงห้องพักที่ทางโชว์รูมจัดไว้ก็ปรับสีหน้าตัวเองแล้วยิ้มน้อยๆให้คนที่เดินมาหา
ผู้ประสานงานส่งซองเงินสดให้เธอพร้อมกับบอกขอบคุณ งานวันนี้สนุกมาก แขกชอบ เจ้านายก็ชอบ คิตตี้เก่งจริงๆ คิตตี้ยกมือไห้วแล้วยิ้มรับซองเงินมา เจ้าของงานจะจัดอีกสาขาเดือนหน้า จึงขอจองคิวคิตตี้เอาไว้เลย หญิงสาวหยิบกระเป๋าขึ้นมา เปิดสมุดลายแมวคิตตี้ เหมือนชื่อเจ้าของ เปิดดูวันที่ลูกค้าบอกแล้วลงสมุดนัด
"เวลา 10.00-13.30 นะคะ " เสียงหวานบอกแล้วลงเวลาทันที ก่อนจะพูดคุยอีก2-3ประโยค แล้วขอตัวลากลับ
ดาราหนุ่มผมตั้งส่งเสียงเรียกหญิงสาวดังลั่น
"คิตตี้ คิตตี้คะ รอพี่เจก่อน"
เธอหยุดเดินถอนหายใจออกมาอีกครั้ง แล้วหมุนตัวกลับไป
"คิตตี้รีบหรอครับ ยังไม่ได้คุยกับพี่เจเลย" เสียงดาราหนุ่มบอกคล้ายตัดพ้อ หญิงสาวตอบสั้นๆว่า
"คิตตี้มีงานต่อค่ะ ขอตัวนะคะ "
ดาราหนุ่มยิ้มออกมาแล้วพูดเบาๆหวังจะให้ได้ยินเพียงสองคน
"แล้วพี่จะโทรนัดนะครับ" ก่อนจะยิ้มแบบละลายใจสาวๆ เธอไม่ตอบแต่รีบเดินออกมาทันที
"ไอ้บ้าเอ้ย หลงตัวเองว่าหล่อตาย "
เสียงหวานบ่นออกมาแล้วรีบสตาร์ทรถออกไปทันที
"นึกว่าสวยมากหรอ สวยกว่านี้ เจก็ทิ้งมาแล้ว เล่นตัวอัพราคานี่หว่า"
ชายหนุ่มบ่นเบาๆจนผู้จัดการต้องมาเตือน"
ยากนักก็ปล่อยไป ยังมีสต็อกอีกเพียบ แต่อย่าให้ข่าวหลุดนะเจ ตอนนี้พี่กำลังวิ่งให้เจได้คู่กับนางเอกใหม่ของช่องจะได้ดันเป็นคู่จิ้น เข้าใจไหม"
เสียงผู้จัดการสาวประเภทสองเตือน ดาราหนุ่มรับคำเบาๆ คิดในใจ คิตตี้ คิตตี้ จะเอาให้ร้องครางเป็นลูกแมวเลย
หญิงสาวนั่งลบเครื่องสำอางอยู่ในรถอย่างระมัดระวัง บ่ายนี้มีเรียนกลุ่มใหญ่ ตัวสุดท้าย วิชานี้ยากมหาหินสำหรับเธอ ถ้าผ่านตัวนี้ไปได้ เธอจบแบบเกรดสวยหรู แต่ต้องรอลุ้นการฝึกงานอีก เสียงเปิดเพลงในรถคลอเบาๆ ขณะที่เธอลงมือ เพียงห้านาที จากหญิงสาวลุคเอ็มซี กลายเป็นนักศึกษาหน้าใส ผมที่เคยไดร์ยกตัวให้ดูมีวอลลุ่ม กลับถูกหวี แปรงให้ราบลง แล้วมัดปลายเป็นหางม้า ก่อนจะเปลี่ยนเป็นชุดนักศึกษาอย่างเรียบร้อย ภายในรถเอสยูวีคันใหญ่นี่เอง รองเท้าก็เปลี่ยนเป็นแฟลตสีครีมดูสุภาพ ถือกระเป๋าผ้าใส่ชีท แล้วก้าวลงจากรถอย่างคล่องแคล่ว
"มาแล้ววว มาแล้วว นางสาวครีติ มาแล้วจ้า"
เสียงหวานเอ่ยทักเพื่อนในห้องเรียนเดียวกัน มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้ เป็นมหาวิทยาลัยชื่อดัง ที่มีดารา นักร้อง หรือ เซเลป เรียนมากมาก เพื่อนร่วมห้องเรียนส่วนใหญ่มักจะ สวย หรู และ แพงกันแทบทั้งนั้น คิตตี้วางถุงผ้าลงแล้วเดินไปสั่งข้าวกลางวันอย่างรวดเร็ว มองนาฬิกา เหลือเวลาอีก20นาที ทันเหลือเฟือไป
คิตตี้เดินเข้าไปในห้องบรรยายขนาดใหญ่จุนักศึกษาได้กว่าสองร้อยคน วิชานี้เป็นวิชาเรียนรวม มีนักศึกษาปีสี่ จากหลายคณะมาเรียนกันค่อนข้างมาก ห้องบรรยายดูแคบไปเลย เหลือเข้าคลาสอีกเพียง4ครั้งก็จะสอบแล้ว คลาสนี้อาจารย์ค่อนข้างเข้มงวดมาก ทุกคนจึงเงียบสนิทในห้อง ไม่เคยมีเสียงโทรศัพท์ดังสักนิด คิตตี้เดินเข้าไปนั่งกลางห้องเหมือนเช่นเคย ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากจะนั่งริมๆทาง แต่เธอมักจะมาช้ากว่าคนอื่น
จึงเหลือแต่ตรงกลางเอาไว้ให้นั่งเสมอ ดังนั้นเมื่อได้เคยนั่งแล้ว ครั้งต่อไป ก็นั่งได้ไม่มีปัญหาอะไร มือบางเปิดกระเป๋าแล้วหยิบชีทขึ้นมา เสร็จแล้วจัดการ กดปิดเสียงโทรศัพท์ทันที นาฬิกาบอกเวลา 15.28น.อาจารย์สาวใหญ่เปิดประตูเข้าห้องมาตามเวลาเป๊ะ ก่อนจะกล่าวทักทายและแจกใบเช็กชื่อทันที
แทนคุณเดินออกมาจากห้องคณบดีของมหาวิทยาลัยแห่งนี้แล้วยิ้มออกมาน้อยๆ หลังจากคุยธุระเสร็จ เค้าได้รับเชิญให้มาเป็นวิทยากรให้น้องๆปี4ที่กำลังจะเรียนจบในวิชาการบริหารการเงิน
ตัวเค้าเองมีงานค่อนข้างแน่น แต่ยินดีที่จะมาให้คำแนะนำแแก่น้องๆ ด้วยคิดว่า ตัวเองน่าจะแก่ขนาดเป็น อา เป็น น้า ของเด็กๆเหล่านี้แล้ว
