ตอนที่ 8
คำสารภาพแท้จริง
“ออกไปจากห้องแก้วได้แล้วค่ะ จะไปอาบน้ำ...” ผละอกคนตัวใหญ่ให้ออกห่าง แต่มีหรือเขาจะยินยอม “ต้องคุยให้รู้เรื่องก่อน แล้วค่อยอาบพร้อมกัน”
“ไม่มีอะไรจะคุยค่ะ ออกไปได้แล้ว” ในเมื่อเขามักเอาแต่ใจ เธอก็เอาแต่ใจได้เหมือนกัน แต่จอมมารยาตัวพ่อนี่สิ! แสร้งทำเป็นน้อยใจเมียจนเห็นได้ชัด!
“ทีผัวแล้วทำเป็นไล่ออกจากห้อง!” ฝังหน้าเข้าหาความหอมกรุ่นที่ลอยมาแตะจมูก ฟันคมงับขอบบรา แก้วกัญญาดิ้นหลบแต่ไม่พ้น ในเมื่อคนหื่นมีเรี่ยวแรงเหนือกว่า
“คุณณพ! ถอยออกไปเดี๋ยวนี้นะ” พยายามผลักดัน แต่คนอยากลงโทษเมียหาได้สนใจ
“ในเมื่อพูดไม่รู้เรื่องก็จะปล้ำ” นี่ล่ะคือบทลงโทษ คุยกันดีๆ แล้วไม่รู้เรื่องก็จับปล้ำนี่ล่ะ ดีที่สุด!
“จะบ้าหรือไง ถอยออกไปนะ อื้อ!” บดจูบอย่างบ้าคลั่ง โพรงปากหวามหวานราวน้ำผึ้งเดือนห้าหลอกล่อหมีหนุ่มให้กลืนกินอย่างลุ่มหลง
ปลายลิ้นร้อนตวัดไล้เลียไปทุกซอกอณู ฟันคมขบเม้มไปต
