ตอนที่ 1 ผู้ชาย ‘แรด’

1783 คำ

ตอนที่ 1 ผู้ชาย ‘แรด’ อรรคณิตเดินลงมาจากบันไดบ้าน แต่ต้องชะลอฝีเท้าเอาไว้ เมื่อหูได้ยินเสียงห้าวของน้องชายร้องทัก “นั่นมึงจะไปไหนครับพี่ ไม่กินข้าวเย็นที่บ้านเหรอ” นายตำรวจหนุ่มตวัดสายตาพลางชักสีหน้าใส่ ก่อนจะเอ่ยตอบอย่างกวนๆ “ขนาดเมียเขายังไม่จับผิดผัวเท่ากับมึงจับผิดพี่ชายนะครับ” ไม่รู้ว่าภาคินทร์น้องรักมันจะห่วงอะไรเขานักหนา โตจนหมาเลียก้นไม่ถึงแล้วนะโว้ย! ไม่ใช่เด็กสามขวบ ถึงจะไปทำงานต่างจังหวัดนานหลายปี แต่เขาก็จำทุกอย่างได้ นี่มันถิ่นเก่านะเฮ้ย! “ก็อยากรู้” น้ำเสียง สีหน้า อาการ อรรคณิตเห็นแล้วหมั่นไส้นัก ‘สร้างภาพ’ ว่าห่วงเขานักหนา แท้จริงแล้วนั้นอยากรู้เรื่องชาวบ้านชาวช่อง โดยเฉพาะเรื่องของพี่ชายอย่างเขาซึ่งมันเฝ้าจับผิดเป็นประจำ “เสือกตลอดล่ะมึงน่ะ” ตวาดใส่ ทว่าไม่จริงจัง ด้านภาคินทร์ก็ไม่ได้โกรธอะไรพี่ชาย เพราะพวกเขาเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร “อ้าว! อุตส่าห์ถามดีๆ แล้วที่ถามเพราะว่ากูให้พายเตรียมอาหารมื้อเย็นไว้เยอะ ต้อนรับมึงกลับบ้านเลยนะครับ” ผู้หญิงที่มันเช่ามากกอยู่บ้านชื่อ พาย งั้นเหรอ ชื่อน่ารักดีแต่เขาก็ยังไม่เคยเห็นหน้า เพราะมาถึงบ้านตนก็เข้าห้องนอนพักผ่อน ส่วนไอ้น้อง(สำส่อน) ก็จรลีเข้าห้องไปหาเด็กที่ชื่อพายอะไรนั่น สงสัยเย็นนี้มันจะแนะนำให้เขารู้จัก ทว่าไม่ว่างนี่สิ! อดเห็นเด็กคนนั้นเลย “พอดีมีนัด” บอกเสียงเข้ม ส่วนผู้เป็นน้องชายนั้นตาโต หูตั้ง อ้าปากค้าง และโพล่งออกมาอย่างตกใจ “แรดโคตร! มาถึงบ้านไม่กี่ชั่วโมงมีนัดกับสาวแล้วครับพี่กู” ไม่ยี่หระกับคำพูดของน้องชายเพราะมันเป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายหล่อเพอร์เฟค เซ็กส์จัดอย่างเขาจะมีสาวนัดออกมาทานข้าวนอกบ้าน จากนั้นก็พากันไปย่อยอาหารบนเตียง! คนโดนว่ามองหน้าแล้วสวนกลับอย่างไม่ยอมแพ้ “มึงก็อย่า ‘แรด’ ให้มันมาก เดี๋ยว ‘เด็ก’ เสียใจ” ภาคินทร์เสียวสันหลังวาบ แต่พยายามกลบเกลื่อนอาการของตน ด้วยการกระชากเสียงห้วนออกมาโต้ตอบ “เสียจงเสียใจอะไร กูกับพายตกลงกันเรียบร้อย คุยกันรู้เรื่อง เชื่องๆ แบบนั้นอยู่ในโอวาทเถอะครับ” “ให้มันจริงอย่างที่พูดนะ กูจะคอยดู ไปละ” “สรุปคือไม่กินข้าวเย็นที่บ้าน?” อรรคณิตมองหน้าน้องชายแล้วกระแทกเสียงห้วนใส่ “เออ! ฝากขอโทษ ‘เด็ก’ มึงด้วย” อีกคนได้แต่ครางจิ๊จ๊ะในลำคอ ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้เขาคงไม่สั่งให้พะพายลุกจากเตียงมาจัดการอาหารมื้อเย็นให้ยุ่งยากหรอก! รบกวนเวลาเข้าจังหวะสองต่อสองซะเปล่า! ภาคินทร์ได้แต่เดินกระแทกเท้าตรงเข้าไปห้องครัว เพื่อบอกหญิงสาวว่าอาหารมื้อเย็นวันนี้พี่ชายของเขาไม่ได้อยู่รับประทานด้วย หวังว่าแม่คนตัวเล็กจะไม่เสียความตั้งใจ เวลาสามทุ่มครึ่งบนเตียงใหญ่ภายในห้องกว้าง สองร่างเปลือยเปล่ากำลังโรมรันพันตูยิ่งกว่างูผสมพันธุ์ เสียงครวญครางดังกระเส่า เพราะหลังจากออกมากินข้าวมื้อเย็นกับแม่สาวเบอร์รี่หรือบัณฑิตาคู่ขาลำดับที่ 1 เรียบร้อย ทั้งสองก็มีความประสงค์ต้องตรงกัน ทำการย่อยอาหารในกระเพาะอย่างเร่าร้อนบนเตียงใหญ่ มือเรียวรั้งใต้ข้อพับจับท่อนขาทั้งสองกางออกกว้าง ตรงกลางมีร่างเปลือยเปล่าทรงพลังแทรกอยู่ “อ๊า... ณพขาเบอร์รี่ไม่ไหวแล้วค่ะ แรงอีกค่ะ ณพขา... โอ้ววว...” ร้องสั่งด้วยความเสียวสะท้าน เมื่อมองเห็นสวรรค์ขนาดย่อมรออยู่เบื้องหน้า มือหนากำยำกอบกำเต้าอวบอย่างเมามันส์ บีบขยำราวจะให้มันบุบสลาย สลับด้านซ้ายด้านขวา กายหนาใหญ่ที่สวมหมวกนิรภัยเรียบร้อยกระแทกเข้าออกบริเวณดอกไม้งาม น้ำหวานทั้งหลายหลั่งไหลออกมา พร้อมเสียงแหบพร่าที่เฝ้าเอ่ยถาม “แบบนี้ถูกใจเบอร์รี่หรือเปล่าครับ” สอดส่วนอลังการเข้าไปข้างในซอกนุ่มอุ่นจนสุดความยาวใหญ่ รวบลำขาขาวผ่องทั้งสองข้างไปด้านหน้า เข่ามนกดแนบชิดเต้าอวบ จวบเหมาะกับสะโพกสอบสวนกระแทกเข้าออกเป็นจังหวะเร็ว แรงและรัว “อ๊าซ์ๆ ณพรู้ใจเบอร์รี่ที่สุดเลย อ๊ายยยซ์! กรี๊ดดด!” เสียงหวีดร้องยาวเป็นสัญญาณบอกว่าหญิงสาวไปแตะสวรรค์เป็นที่เรียบร้อย อรรคณิตเองก็เร่งเครื่องเต็มที่ ระหว่างนั้นดอกไม้งามตอดรัดตุบๆ เขาบดกระแทกกายเข้าออกรุนแรง จนคนกำลังซ่านเสียวไปทั้งกายหน้าเบ้บิดและเผลอร้องออกมา “โอ๊ย! อ๊าส์! ซี้ดส์!” ชายหนุ่มไม่สนใจเสียงร้องของคนใต้ร่าง เพราะเส้นทางไปสรวงสวรรค์อันสวยงามเบื้องหน้ารออยู่ สะโพกสอบโยกวนเป็นวงกลมแล้วบดกระแทกเข้าไปใหม่ด้วยจังหวะรุนแรงถึงใจเพื่อให้ถึงจุดหมาย แต่ต้องฝันสลาย เมื่อใกล้ถึงจุดๆ นั้น ภาพยัยป้าแว่นหนาเตอะลอยเข้ามาในสมอง… เวรฉิบหาย! สะโพกสอบที่ตอกตรึงเข้าออกดอกไม้งามระรัว ต้องหยุดชะงักพร้อมกับเสียงสบถดังก้อง! “โธ่เว้ย!” ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ เพราะหลังจากที่เขาได้เจอหน้าและปะทะฝีปากกับยัยป้าแว่นหนาเตอะที่ สน. แล้วพอไปทำกิจกรรมสัมพันธ์กับใคร เป็นอันต้องผิดหวัง สวรรค์ล่มตลอด! แต่หื่นๆ อย่างเขาก็ไม่ได้นิ่งเฉย ลองเปลี่ยนวิธี หาสถานที่ใหม่ๆ หรือแม้กระทั่งหาอุปกรณ์เสริมมาช่วย แต่ ‘เซ็กส์’ เร่าร้อนก็ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะมีภาพยัยแว่น(ป้า)ลอยเข้ามาในหัวสมอง และลอยมาได้ถูกเวลาเหลือเกิน มาตอนจะถึงจุด ‘ไคลแม็กซ์’ แล้วจะโทษใครดีล่ะ? เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้เบอร์รี่ที่กำลังร้อนขึ้นมาอีกครั้งต้องเอ่ยถาม เพราะไม่ใช่แต่อรรคณิตที่อารมณ์เสียหากเธอก็อารมณ์เสียด้วย “ณพพอแค่นี้หรือคะ” “...” อรรคณิตไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้า แล้วหันไปคว้าเสื้อโปโลสีเข้มมาสวมใส่ ทำให้คนที่ยังไม่อิ่มหนำ ทั้งยังค้างคาต้องดีดกายลุกขึ้นตามพลันเอ่ยรั้งเอาไว้ “ณพคะ แต่ว่าเบอร์รี่” นัยน์ตาเย้ายวนของเธอไม่กระตุ้นความหื่นกระหายนายตำรวจหนุ่มแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาสะบัดกายออกห่างแล้วกระแทกเสียงห้วนเข้มใส่ “ผมเหนื่อย!” บอกปัดออกไป ทั้งที่น้ำเสียงก็ไม่ได้บอกเล่าอาการเหล่านั้น แต่ว่าบัณฑิตาหรือเบอร์รี่ยังไม่ละความพยายาม ขยับเข้ามาสวมกอดออดอ้อนเอ่ยเอาใจ “เดี๋ยวเบอร์รี่ทำให้ก็ได้ค่ะ ณพนอนเฉยๆ ก็ได้” “ผมไม่มีอารมณ์” บอกอย่างไม่เกรงใจ ทั้งๆ ที่ปกติแล้วอรรคณิตจะรักษาน้ำใจเพื่อนร่วมเตียงเสมอ แต่ว่าตอนนี้มันไม่ใช่ ชายหนุ่มโมโห หงุดหงิด อึดอัดกระทั่งความรู้สึกต่างๆ ที่มันอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ ส่วนแม่สาวเบอร์รี่ไม่ละความพยายาม เธออ่อยเต็มที่เพราะหวังให้เขาเปลี่ยนใจ “เดี๋ยวเบอร์รี่ช่วยค่ะ ณพขา...รับรองว่าหรรษาทั้งคืน” เบียดส่วนอวบนุ่มกับอกกว้างกระด้าง สะโพกงอนงามสัมผัสกับความใหญ่ล้ำที่กำลังวางตัวอย่างเคร่งเครียด เพราะยังไม่ได้ปลดปล่อยออกมา พลันก่นด่าอีกคนในใจ...ผู้หญิงบ้าอะไรมีอิทธิพลกับเขาขนาดนี้ เดี๋ยวเจอกันอีกทีนะ พ่อได้จับ ‘ฟาด’ ให้เรียบ! อรรคณิตมองหน้าคู่ขาคนสวยแล้วเอ่ยบอกเสียงเข้มจริงจัง “ผมจะกลับบ้าน พรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวกับผู้บังคับบัญชาแต่เช้า เอานี่เงินค่าตัวของคุณ” ยื่นธนบัตรใบสีเทาส่งให้ จำนวนมันเป็นที่น่าพึงพอใจ “ณพคะ ณพ” ร้องตามหลังหมายจะให้ชายหนุ่มกลับมาสนใจ แต่เปล่าเลย เพราะคนตัวใหญ่เดินดุ่มๆ ออกไป ไม่มีแม้แต่วี่แววจะหันกลับมามอง... “โธ่เว้ย!” เบอร์รี่สบถด้วยความเจ็บใจไหนจะอาการคั่งค้างที่กำลังเผชิญอยู่ ให้ตายเถอะ! และหญิงสาวก็สัมผัสได้ว่าชายหนุ่มไม่เหมือนเดิม ไม่ใช่ณพที่เธอเคยรู้จัก และ ‘เล่นรัก’ ด้วยกันมาหลายครั้ง ถึงเซ็กส์เขาจะร้อนแรงถึงใจแต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอเพียงพอ เพราะครั้งนี้เขาได้กระทำในสิ่งที่มันห่วยแตกที่สุดในโลก หยุดชะงักค้างเอาไว้ ทั้งที่มันไม่ใช่วิสัยผู้ชายเซ็กส์จัด กำหนัดบ่อย ปลดปล่อยความเครียดตลอดทั้งคืนอย่างเขา แต่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น! รสรักเขา ‘เปลี่ยน’ หรือว่าร่างกายเธอมันเกิดการเปรียบเทียบกับ ‘เซ็กส์’ ของผู้ชายอีกคน? ครืด... ครืด... บัณฑิตาตื่นจากภวังค์ความคิดแล้วหันไปมองเครื่องมือสื่อสารที่กำลังสั่นเตือนเมื่อมีสายเรียกเข้า ‘ธเนศ’ มุมปากอิ่มเหยียดยิ้มก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าเครื่องมือสื่อสารขึ้นมารับสาย “สวัสดีค่ะเนส เบอร์รี่กำลังคิดถึงอยู่พอดี” “เนสก็คิดถึงเบอร์รี่เหมือนกัน เบอร์รี่อยู่ห้องหรือเปล่า พอดีเนสมี ‘ของ’ มาให้” ธเนศลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเสี่ยธงชัย เจ้าของปางไม้ขนาดใหญ่ของเชียงราย ตอนนี้กำลังติดพันบัณฑิตาสาวสวยเซ็กซี่ลูกสาวอดีตนักการเมืองชื่อดัง “อยู่สิคะ เบอร์รี่อาบน้ำเพิ่งเสร็จ” มือบางไล้ลูบตามร่างกายของตน รออีกคนมาสนองความต้องการให้ และคาดว่าคืนนี้ท่าจะสนุกหรรษา เพราะว่าเขามี ‘ของ’ ตัวใหม่มาให้เธอ ‘ลอง’ ธเนศลูบปลายคางแล้วแสร้งพูดเสียงแผ่วชวนสงสาร “ว้า! เสียดายจัง” บัณฑิตากดมุมปากอิ่มยิ้มพลางเอ่ยเอาใจคู่สนทนา ขณะเดียวกันก็ปลุกเร้าร่างกายของตนไปด้วย “ถ้าเนสมาถึง เดี๋ยวเบอร์รี่อาบเป็นเพื่อนค่ะ” มือบางไล้ลูบหน้าอกอวบ หลับตาพริ้มฝัน รอให้เขามาเติมเต็ม... ทางด้านธเนศก็รีบเร่งเต็มที่ เพราะได้ยินเสียงแม่สาวเซ็กซี่แล้ว ‘ลุก’ ตั้งทั้งตัว อยากขย่มข่มขี่แม่คุณในอ่างน้ำเร็วๆ นัก จะได้จัดหนักจัดเต็มจนถึงเช้า “น่ารักที่สุด เดี๋ยวตบรางวัลให้ถึงใจ” “ค่ะ เนสรีบมานะคะ” “ครับ แล้วเจอกันคนสวย” พอวางสายบัณฑิตายิ้มร้ายในใจ เพราะ ‘เหยื่อ’ รายใหม่ที่เข้ามาติดกับเธอคือ บันไดสำคัญในการทำเรื่อง ‘บางอย่าง’ ที่เฝ้ารอมานานนับสิบปี เธอยังจำภาพเหล่านั้นได้ดีไม่มีวันลืม!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more