บำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย EP.5 ผมซาดิสม์นะคุณไหวเหรอ NC

1747 คำ
โรงแรม เอี๊ยด เสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดังลั่น ก่อนที่รถคันหรูจะหยุดลงหน้าโรงแรมที่พลอยไพลินเห็นแวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่า โรงแรมแห่งนี้หรูหราระดับห้าดาวทีเดียว ราคาห้องพักที่เธอเคยได้ยินมาห้องแพงสุดราคาอยู่ที่ครึ่งแสนต่อคืน ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าคนที่กำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ เธอเขาต้องรวยมากอย่างแน่นอน ดูจากเสื้อผ้าราคาแพงและนาฬิกาข้อมือแบรนด์หรูที่ผลิตเพียงแค่ไม่กี่เรือนในโลก แล้วไหนจะรถซูเปอร์คาร์ราคาแพงเหยียบร้อยล้านที่เธอกำลังนั่งอยู่เป็นบุญตูดนี่อีก พลอยไพลินคิดว่าคน ๆ นี้ไม่ได้มีดีแค่รวยอย่างเดียวเท่านั้น แต่สังเกตจากรถที่ขับตามมาด้านหลังสองคัน ก็บ่งบอกได้แล้วว่าเขาเป็นบุคคลที่น่าจะอันตรายพอสมควร จนถึงกับต้องมีบอดี้การ์ดขับรถตามคอยคุ้มกันความปลอดภัย นี่เธอคิดถูกแล้วใช่ไหมที่มากับเขา พลอยไพลินตั้งคำถามกับตัวเองอยู่ในใจอย่างเหม่อลอย จนกระทั่งประตูรถด้านข้างถูกเปิดออกพลอยไพลินถึงเพิ่งจะรู้สึกตัว และเรียกสติที่หลุดลอยไปกลับคืนมา ก่อนที่จะก้าวลงจากรถอย่างเด็ดเดี่ยว ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้วเธอก็จะไม่มีวันถอยหลังกลับอย่างเด็ดขาด "เปลี่ยนใจยังทันนะสาวน้อย หากประตูแห่งโลกสีเทาปิดลง เธอจะก้าวออกมาไม่ได้อีกต่อไป เพราะเธอจะโดนเวทมนตร์ของฉันสะกดจนไม่สามารถหนีไปไหนได้" เรย์ไม่เพียงแค่พูดแต่ฝ่ามือใหญ่ของเขายังลูบไล้ใบหน้าสวยเซ็กซี่ไปด้วย พลางจ้องสบตากับดวงตากลมโต ที่กำลังมองมายังเขาอย่างยั่วยวนปนท้าทาย ผู้หญิงที่เจอกันครั้งแรกกลับเหมือนมีแม่เหล็กดึงดูดกันและกัน จนเขาและเธอมายืนอยู่หน้าโรงแรมที่พักในตอนนี้ "หึ ขอเพียงโลกสีเทาที่คุณพาฉันไปเต็มไปด้วยความสุข จะเกิดอะไรขึ้นฉันก็ไม่หวั่นค่ะ" ประโยคที่มีความนัยแฝงมาพร้อมกับรอยยิ้มหวานที่ยั่วยวนของร่างเล็กที่ดูก็รู้ว่าแอบดื้อไม่เบา คนแก่กว่ากระตุกยิ้มร้ายตอบรับ ก่อนจะจู่โจมอุ้มตัวคนขี้ยั่วขึ้นแนบอกแกร่ง โดยที่เธอไม่ทันตั้งตัวเลยสักนิด แต่คนอย่างพลอยไพลินที่ชอบความท้าทายกลับหัวเราะออกมาน้อย ๆ แล้วตอบสนองร่างสูงในทันที ด้วยการยกมือขึ้นคล้องที่คอแกร่งเอาไว้หลวม ๆ กันตก ภาพความใกล้ชิดสนิทสนมที่เกิดขึ้นทำเอาคนตัวเล็กแอบใจเต้นแรงไม่น้อย เรย์ก้าวเดินขึ้นบันไดโรงแรมพาคนขี้ยั่วขึ้นลิฟต์โดยที่ไม่ยอมปล่อยเธอให้ลงเดินเองแม้แต่น้อย จนกระทั่งประตูห้องเปิดออกและปิดลง เรย์ก็เดินมาที่เตียงใหญ่ก่อนที่จะโยนร่างเล็ก ๆ ที่ซุกซบกันมาตลอดทางลงบนเตียงนุ่มอย่างไม่ค่อยจะปรานีสักเท่าไหร่ ทำเอาร่างบางถึงกับจุกเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอวดเก่งมองคนตรงหน้าอย่างท้าทาย "หึ สวรรค์ที่เธอฝันอยากเจอคงไม่มี แต่ถ้าเป็นนรกที่ร้อนแรงดั่งไฟโลกีย์ก็ไม่แน่" เสียงทุ้มเอ่ยจบก็ก้าวเดินมาขึ้นเตียงตามไปคร่อมร่างบางเอาไว้ ใบหน้าหล่อเหลาตามแบบฉบับชาวยุโรปตะวันตกกวาดตามองไปทั่วร่างเล็ก ๆ ที่อวบอิ่มเฉพาะจุดด้วยความพอใจ โดยไม่คาดคิดเพียงเสี้ยววินาทีมือหนาก็ฉุดกระชากสายเดี่ยวที่โอบรับอกอวบแทบไม่มิดออก เสื้อตัวบางขาดเป็นริ้วหลุดติดมือเขามาอย่างง่ายดาย หน้าอกอวบใหญ่ปรากฏเด่นหราอยู่ตรงหน้า เต้าอวบที่กลมกลึงใหญ่เกินขนาดตัวเจ้าของชวนให้น่าหลงใหลและซุกซบเสียจริง ถึงแม้จะเขินอายสักแค่ไหนแต่พลอยไพลินก็ต้องเสแสร้งทำเป็นว่าเธอช่างช่ำชองเรื่องบนเตียงเสียจนดูเหมือนเป็นผู้หญิงกร้านโลก ทำให้เรย์ไม่นึกสงสัยเธอเลยแม้แต่นิดเดียวว่า ผู้หญิงที่เขากำลังจะพาไปเริงรักในค่ำคืนนี้ ช่างบริสุทธิ์ผุดผ่องราวกับน้ำค้างบนยอดหญ้าในยามเช้า "ผมซาดิสม์นะ...คุณไหวเหรอ" เรย์ถามย้ำสุภาพสตรีตัวน้อยที่กำลังนั่งแบะขาอวดเต้าอวบใหญ่เปลือยเปล่าอยู่กลางเตียงนอนนุ่ม คำถามนั้นของเรย์เป็นแค่การหยั่งเชิงเท่านั้น เพราะต่อให้คนตรงหน้าจะเปลี่ยนใจในตอนนี้ เขาก็ไม่มีวันปล่อยให้เธอหนีไปไหนได้อย่างแน่นอน เสือมันไม่มีทางปล่อยเหยื่อให้หนีรอดไปได้หรอก ตราบใดที่มันยังไม่ขย้ำให้แหลกคามือ "แค่คำพูดมันพิสูจน์ไม่ได้หรอกค่ะ การกระทำต่างหากที่จะบอกอะไร ๆ ได้ชัดเจนที่สุด" เสียงหวานเอ่ยตอบอย่างถือดี พลางยกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของร่างสูงออกทีละเม็ด ๆ เท่านั้นยังไม่พอ พลอยไพลินยังทำใจกล้าด้วยการปลดกระดุมกางเกงที่ปกปิดอะไร ๆ ของคนตัวสูงเอาไว้ออก แล้วจัดการรูดซิบลงเผยให้เห็นความแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดชั้นในราคาแพงของเขา ภาพตรงหน้าทำเอาพลอยไพลินเผลอเลียริมฝีปากที่แห้งผากอย่างเชิญชวนโดยไม่รู้ตัว "ถ้าอย่างนั้นผมจะย้ำกับคุณทั้งคืนให้ขึ้นใจว่า ผมไม่ใช่ผู้ชายที่อ่อนโยน" เรย์ก้มหน้าลงมาประกบจูบริมฝีปากอวบอิ่มอย่างแรงจนพลอยไพลินรู้สึกว่า จากแรงกระแทกที่เขาส่งมาทำให้ปากสวยนุ่มนิ่มของเธอแตกในทันใด เลือดสีแดงสดไหลออกมาจนชุ่มกลีบปาก ถึงกระนั้นร่างสูงใหญ่ก็ยังคงขบเม้มกลีบปากนุ่มของพลอยไพลินอย่างดูดดื่ม ก่อนที่จะสอดลิ้นเรียวเข้าไปควานหาความหอมหวานที่ผสมไปด้วยกลิ่นคาวเลือด รสสัมผัสนั้นยิ่งทำให้ไฟปรารถนาของเรย์เดือดพล่านมากกว่าเดิม จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ถึงแม้จะถูกผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยก็ตาม กำลังขบเม้มดูดลิ้มชิมรสความหวานจากกลีบปากแตก ที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด พลอยไพลินรู้สึกเจ็บเพียงแค่เล็กน้อย แล้วยอมเปิดปากจูบตอบอีกฝ่ายอย่างเงอะ ๆ งะ ๆ ท่าทีตอบสนองที่ดูเหมือนจะไร้เดียงสา ผิดกับท่าทางกร้านโลกที่คนตัวเล็กแสดงออกมา ทำเอาคนคุมเกมรักในค่ำคืนนี้แปลกใจเล็กน้อย แต่ด้วยความอยากที่ต้องการการตอบสนองทำให้เขาไม่คิดที่จะใส่ใจ มือใหญ่กระชากกระโปรงหนังตัวสั้นออกอย่างไม่ไยดี ตามด้วยแพนตี้สีดำสุดเซ็กซี่ส่งผลให้ร่างกายขาวโพลนอวบอิ่มปรากฏแก่สายตาที่แทบจะลุกไฟ ไม่ว่าเขาจะไล่สายตาจ้องมองตรงไหนพลอยไพลินก็รู้สึกเห่อร้อนจนแทบไหม้ตรงนั้น "Bellissimo" ภาษาต่างชาติที่ไม่คุ้นชินและเธอไม่เคยได้ยินมาก่อนดังขึ้น แม้จะไม่เข้าใจความหมาย แต่กลับรู้สึกเสียวสะท้านไปทั้งร่างเมื่อได้ยินน้ำเสียงทุ้มเอ่ยคำนั้น จนยอมปล่อยตัวปล่อยใจชั่วขณะ ยอมให้เขาจับปลีน่องเรียวเล็ก แล้วแยกเรียวขางามของเธอออกจากกันช้า ๆ กลีบกุหลาบสีสดที่ไม่เคยมีใครได้เชยชมมาก่อนปิดสนิท ร่างสูงลอบมองอย่างพึงพอใจก่อนจะส่งนิ้วเรียวยาวไปสะกิดติ่งเกสรสีชมพูสวยเบา ๆ ทั้งสะกิด ทั้งบีบขยี้ ทั้งลูบไล้จนพลอยไพลินแทบจะกลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหว "อ๊าาาา" เสียงครางที่เคยได้ยินตอนที่ดูหนังเรต18++ หลุดออกมาจากริมฝีปากที่บวมเจ่อจากแรงกระแทก และการบดจูบของผู้ชายแปลกหน้าด้วยความไม่ตั้งใจ เรย์กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ ก่อนที่จะแทรกเรียวนิ้วดุนดันเข้าไปในช่องทางคับแคบ ตาคู่คมจ้องมองภาพกลีบดอกไม้งามแหวกออกยามนิ้วเรียวสอดแทรกเข้าไปเพียงครึ่งนิ้ว "อ๊ะ จะ เจ็บ" พลอยไพลินร้องออกมาเสียงเบาหวิว ใบหน้าหวานชื้นเหงื่อเงยขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของคนที่คร่อมทับกันอยู่อย่างหลงใหล ก่อนจะผลุบสายตามองลงไปด้านล่าง เห็นนิ้วเรียวของเขาแทรกเข้ามาในกายสาวจากหนึ่งเป็นสองนิ้ว ทำเอาร่องกุหลาบงามรู้สึกเจ็บแปลบและอึดอัดขึ้นมา แต่ถึงอย่างนั้นพลอยไพลินก็ได้แต่บอกตัวเองอยู่ในใจว่า ไหว...เธอยัง...ไหวอยู่ "อ๊ะ อื้อ เจ็บ" ใจบอกว่าไหวแต่เสียงร้องที่ดังออกมา กลับฟ้องว่าเธอกำลังเจ็บแค่ไหน พลอยไพลินเกร็งขมิบช่องทางรักด้วยความเจ็บแปลบ เรย์มองนิ้วที่เข้าไปด้านในอย่างยากลำบาก ก่อนจะเงยขึ้นไปสบดวงตาคู่กลมที่ส่งมาหาเขา ยิ่งเห็นแววตาอ้อนวอนพร้อมกับเสียงที่ร้องออกมาบอกว่าเธอเจ็บ ภายในใจของเขาก็เกิดความสับสนชั่วขณะ ก่อนที่จะตัดสินใจถอดถอนนิ้วเรียวออกจากช่องทางรักสีหวานอย่างรวดเร็ว ของแบบนี้ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองจะดีที่สุด เรย์จัดการแยกเรียวขาเล็กออกจากกันกว้างเป็นรูปตัวเอ็ม แล้วลุกขึ้นถอดกางเกงของตัวเองออกช้า ๆ จนกระทั่งตอนนี้ร่างกายที่เต็มไปด้วยไรขนปรากฏต่อหน้าพลอยไพลิน ความใหญ่โตที่เธอเห็นมันแค่เพียงผิวเผิน บัดนี้มังกรใหญ่ยักษ์ปรากฏอยู่เต็มสองลูกตา ปากสวยอวบอิ่มอ้าขึ้นกว้างด้วยความตกใจ แม่เจ้าโว้ย...ตั้งแต่อีพลอยไพลินคนนี้เกิดมาและเคยดูหนังเรต 18++ มาหลากหลายแนว แต่เธอไม่เคยเห็นของใครที่ใหญ่และยาวจนทำเอาแทบลืมหายใจเหมือนของผู้ชายคนนี้เลย หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำรัวด้วยความตื่นเต้นที่มาพร้อมกับความกลัว ใหญ่ขนาดนี้ขืนแทงเข้าไปในจิมิของเธอครั้งนี้คงได้แหกเลือดสาดแน่นอน อ๊ายยยยยย พลอยไพลิน เธอเจอของใหญ่ของยาวตามที่นังเบลล่ามันอวยพรเข้าให้แล้ว ไม่รู้จะขอบคุณเพื่อนหรือว่าร้องไห้กันดีเนี่ย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม