หลังจากที่ส่งเด็กหญิงแก้มใสเข้านอนเรียบร้อยแล้ว เรย์ก็เดินลงมาชั้นล่างของคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งกฤษฎิ์กำลังนั่งเล่นรอเพื่อนที่ขึ้นไปเล่านิทานให้หลานสาวฟังตามคำขอของลูกสาวขี้อ้อน ตอนนี้เรย์แทบจะเป็นพี่เลี้ยงคนหนึ่งของแก้มใสแล้ว เด็กหญิงตัวน้อยร่ำร้องหาลุงเรย์เกือบทุกวันโดยที่ลืมเจ้ากาย พี่ชายที่เคยตัวติดกันไปเสียสนิท เพราะรายนั้นไม่ค่อยว่างมาเล่นด้วยเหมือนแต่ก่อนแล้ว
"เลี้ยงหลานบ่อย ๆ แทบทุกวันแบบนี้ นายไม่อยากมีเจ้าตัวเล็กเป็นของตัวเองบ้างหรือไง"
กฤษฎิ์แซวเพื่อนที่กำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไปเพื่อเดินทางกลับคอนโด เรย์ชะงักเท้าทันทีที่อยู่ ๆ เพื่อนรักก็ท้วงขึ้นมาแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่ก็รู้จักนิสัยของเขาดีว่าเขาคงอยู่เป็นโสดไปจนตาย มาเฟียแบบเขาไม่คิดที่จะมีเมียด้วยซ้ำ ยิ่งเรื่องมีลูกยิ่งไม่ต้องพูดถึง เขาไม่เคยมีความคิดอยากจะมีลูกอยู่ในหัวสมองเลยสักนิด
"หึ ดูปากฉันนะคริสเพื่อนรัก ไม่ มี ทาง บาย"
พูดจ
