นายหญิงตัวน้อยของพี่ลอยด์และพี่ธาม

Chapter 2: หนูเรียนรู้ได้

ขวัญข้าวเดินราวกับพายุเข้ามาในคฤหาสน์เกษมสิทธา ทุกคนในบ้านทั้งพ่อบ้าน แม่บ้าน คนสวน คนขับรถ เมื่อเห็นคุณหนูข้าวมีอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงก็พากันหลีกทางให้เธอทันที

พอขวัญข้าวเดินเข้ามาถึงห้องรับแขกสาวน้อยก็มองเห็นขวัญชนกน้าสาววัยสามสิบปลาย ๆ ที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่สาวน้อยสูญเสียพ่อจนถึงตอนนี้นั่งอี๋อ๋อกับหนุ่มคนรักรุ่นน้องหุ่นนายแบบ

เห็นคนรักกันแล้วมันเหม็นสาบที่สุด!

สาวน้อยคิดแล้วเหวี่ยงกระเป๋าลงไปบนโซฟาเดี่ยวตัวที่อยู่ข้าง ๆ โซฟาเบดที่ขวัญชนกและหนุ่มคนรักนั่งอยู่

“ยัยข้าว! เป็นอะไรลูก?! ไปกินรังแตนที่ไหนมา? แล้วนั่น... คราบน้ำตาเหรอ? หนูร้องไห้เหรอ? ใครรังแกหนู” ขวัญชนกรีบผละออกจากหนุ่มคนรักแล้วเข้ามาจับใบหน้าน้อยของหลานสาวสุดที่รักเอียงซ้ายเอียงขวาดูทันทีว่ามีส่วนไหนแตกหักไปบ้าง

“พี่ออสตินน่ะสิคะน้านก...” ขวัญข้าวเริ่มเรื่องแล้วเบ้ปากจะร้องไห้ ก่อนจะเหลือบไปดูหน้าคนรักที่ไม่คุ้นตาของคนเป็นน้า

“ออสตินทำไม? ออสตินทำอะไรหนู? บอกน้ามา ถ้าออสตินทำร้ายหนูแม้แต่นิดเดียวน้าจะไปคุยกับพี่ไตรให้ถอนหมั้นเดี๋ยวนี้เลย” ขวัญชนกรีบบอกหลานสาว

“มะ... ไม่ค่ะ หนูไม่ถอนหมั้น... หนูรักพี่เขาอะ ฮึก ฮึก!” สาวน้อยเริ่มสะอื้นไห้

“สรุปไอ้เจ้าออสตินมันทำร้ายหนูใช่ไหมลูก?” ขวัญชนกเค้นถามอีกครั้ง

“เขาไม่ได้ทำร้ายหนูหรอกน้านก... ดูท่าทางเขาอยากถูกทำร้ายมากกว่า...ฮือ ๆ ๆ” ขวัญข้าวซุกหน้าเข้ากับอกของน้าสาวแล้วร้องไห้ไม่อายคนแปลกหน้า

“เออ... พี่นกครับ... ผมกลับก่อนดีไหมครับ?” คนรักของขวัญชนกถามขึ้นเริ่มรู้สึกอึดอัดกับเหตุการณ์ตรงหน้า

“นี่ใครคะน้านก?” ขวัญข้าวปาดน้ำตาแล้วถามออกไป

ขวัญชนกถอนหายใจ ตามอารมณ์หลานสาวไม่ทัน จะว่าขวัญข้าวเป็นไบโพลาร์ก็ไม่ใช่ เพียงแต่เด็กสาวอารมณ์อ่อนไหวง่ายดายเหลือเกิน คิดจะร้องไห้ก็ร้อง คิดจะหัวเราะก็หัวเราะ สามนาทีสี่อารมณ์ ที่สำคัญเอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง

“นี่แฟนน้าเอง ชื่อเกรท” ขวัญชนกแนะนำเกรท หนุ่มรูปร่างสูงหน้าตาคมสันดูแปลกตาเหมือนพวกนายแบบชาวสเปนให้หลานสาวรู้จัก

“สวัสดีค่ะพี่เกรท” ขวัญข้าวยกมือขึ้นไหว้ชายหนุ่มเพราะดูท่าทางเกรทจะแก่กว่าเธอ

ข้อดีของขวัญข้าวอย่างหนึ่งคือถึงเธอจะเป็นเด็กเอาแต่ใจและอ่อนไหวง่ายแต่เธอก็เป็นเด็กน่ารัก ใครดีด้วยก็ดีตอบ ไม่ดูถูกคน ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะเธอเติบโตมาด้วยความรักจากพ่อและแม่ พอสิ้นบุญพ่อแม่ น้าสาวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวก็เลี้ยงดูมาอย่างดี ไม่เคยทิ้งขว้างให้เปล่าเปลี่ยวทำให้เด็กสาวเป็นลูกคุณหนูเอาแต่ใจที่นิสัยน่ารัก ขวัญชนกรู้ดีว่ามันเป็นนิสัยที่ออกจะแปลกไปสักหน่อยแต่เธอก็ภูมิใจและรักในความเป็นขวัญข้าว

“พี่เกรทเป็นแฟนคนที่สามของน้านกเลยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ หนูชื่อขวัญข้าวค่ะ เป็นหลานน้านก” ขวัญข้าวพูดจาเหมือนชวนเกรทคุยทำให้ชายหนุ่มที่ดูจะอึดอัดในตอนแรกกลับคลี่ยิ้มออกมาและผ่อนคลายขึ้นมาก

“พี่นกสวยขนาดนี้เพิ่งมีผมเป็นแฟนคนที่สามเองเหรอครับ?” เขาถามออกมาด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“ใช่ค่ะ คนที่สาม... ของปีนี้ และนี่เพิ่งเดือนกุมภา...” ขวัญข้าวยิ้มแล้วตอบทันที ทำเอาเกรทหุบยิ้มแทบไม่ทัน

ขวัญชนกยกมือขึ้นกุมขมับ ทำท่าหนักใจกับหลานสาวที่ตรงหน้า ขนาดมีปัญหาหัวใจยังมีอารมณ์แกล้งคน นี่ก็เป็นนิสัยอีกอย่างของขวัญข้าว... นอกจากตามอารมณ์ไม่ทัน เอาแต่ใจ เข้ากับคนง่าย สาวน้อยยังชอบแกล้งคนพอให้ตัวเองได้มีรอยยิ้มขึ้นมาบ้าง

“แต่จะเป็นแฟนคนที่เท่าไหร่ก็ไม่สำคัญนี่คะ ขอให้เป็นคนสุดท้ายก็พอ ว่าแต่พี่เกรททำงานอะไรคะ? บ้านหนูรวยนะ มีบริษัทเอเจนซี่ดารา สร้างภาพยนตร์ด้วย น้านกก็ช่วยบริหารอยู่ ทราบใช่ไหมคะ? อยากเป็นดาราไหม? พี่นี่รูปร่างท่าทางใช้ได้เลยนะคะ” ขวัญข้าวทาบทามหนุ่มหุ่นนายแบบทันที

“พี่ทราบครับ พี่ก็อยากลองทำงานในวงการบันเทิงดูแต่เกรงจะไม่เหมาะ... ว่าแต่ พี่กลับก่อนก็แล้วกันนะครับเผื่อน้องข้าวมีอะไรจะปรึกษาพี่นก” เกรทบอกแล้วทำท่าจะเดินจากไป

พอเขาพูดถึงเรื่องการปรึกษาขวัญข้าวจึงนึกขึ้นได้ว่ากำลังเสียใจเรื่องพี่ออสตินอยู่

“อ้อ! ใช่แล้วค่ะน้านก พี่ออสตินอะ... เขา... เขา... เขาแบบ... เขาไปกับผู้หญิงอื่นอะ” สาวน้อยเล่าให้น้าสาวฟังทั้ง ๆ ที่เกรทยังไม่ทันเดินออกจากห้องรับแขก

“ไอ้เลวออสติน! น้าจะไปตีมันให้ตายเลย!” ขวัญชนกอารมณ์พุ่งปรี๊ดขึ้นมาทันที ลุกพรวดขึ้นมาจนเกรทที่คิดว่าจะเดินออกจากห้องต้องดึงตัวเธอลงนั่งเพื่อให้เธอใจเย็นก่อน

“ถึงน้าตีพี่ออสตินไปเขาก็ไม่กลัวหรอก เขาน่าจะชอบ...” ขวัญข้าวทำหน้าจ๋อยแล้วพูดออกมาเสียงเบา

“หนูหมายความว่ายังไง?” ขวัญชนกขมวดคิ้วแล้วถามหลานสาวคนโปรด

“ก็... ตอนหนูเจอเขาอยู่ด้วยกัน... พี่ออสตินเขาถูกมัดอยู่ เหมือนกำลังโดนทรมาน พอหนูออกมาจากห้องนั้นหนูก็ได้ยิน... เขาฟาดแส้ใส่พี่ออสตินด้วยอะ... พี่ออสตินบอกยัยนั่นด้วยว่าหนูไม่มีทางทำได้อย่างยัยนั่น น้านกคิดว่าหนูจะทำไม่ได้เหรอคะ? คนอย่างขวัญข้าว เกษมสิทธาจะเรียนรู้การฟาดผู้ชายสักคนไม่ได้เลยเหรอคะ?” สาวน้อยเบ้หน้าแล้วถามน้าสาว อารมณ์ที่ดีอยู่เมื่อครู่กลับมากระวนกระวายปนเสียใจผิดหวังอีกครั้งหนึ่ง

“หา! นายออสตินเนี่ยนะ? นายตรีภพลูกของพี่ไตรภพเนี่ยนะ? ยอมให้คนอื่นเฆี่ยนตี?! มองไม่ออกเลยว่าเป็นพวกมาโซคิสม์” ขวัญชนกอ้าปากค้าง ตกใจกับเรื่องราวที่ได้รับรู้

“หนูก็ไม่คิด... แต่พี่เขาเป็นไปแล้ว”

“แบบนี้ต้องถอนหมั้น! ไปบ้านพี่ไตรกัน ลุกขึ้นยัยข้าว!” ขวัญชนกลุกพรวดขึ้นมาแล้วดึงมือหลานสาวให้ลุกขึ้นมาด้วย

“ไม่สิคะน้านก! หนูไม่ได้อยากจะถอนหมั้น! หนูรักพี่เขา” สาวน้อยประท้วงน้าของเธอเสียงแข็งแล้วดึงมือคนเป็นน้าให้นั่งลง

“แต่เจ้าออสตินมันเป็นพวกมาโซคิสม์ ชอบความเจ็บปวด หนูจะอยู่กับมันได้ยังไง? ความชอบส่วนตัวมันไม่เหมือนกัน” ขวัญชนกนิ่วหน้าแล้วถาม เริ่มเห็นปัญหาของชีวิตคู่ของหลานสาวที่กำลังจะก่อตัวขึ้นมาทันที

“หนูเรียนรู้ได้!”

“โธ่! ยัยข้าว ของพวกนี้มันเป็นรสนิยมส่วนตัว ใช่ว่าเรียนรู้แล้วหนูจะเป็นคนซาดิสม์ได้ หนูต้องชอบด้วย ถ้าหนูชอบน้าจะไม่ว่าเลย แล้วอีกอย่าง... ถ้าเจ้าออสตินมันมีรสนิยมแบบนั้นมันต้องมาคุยกับหนูสิ มันจะไปหาคนอื่นทำไม? มันไม่ใช่แค่เรื่องรสนิยมอย่างเดียวแล้วแบบนี้ มันเป็นเรื่องความซื่อสัตย์ของคนที่จะมาเป็นคู่ชีวิตกันด้วย” ขวัญชนกพยายามพูดจูงใจหลานสาว

“หนูก็จะเรียนรู้เพื่อให้ตัวหนูชอบไงคะน้านก พี่ออสตินเขาอาจจะไม่กล้าบอกหนูเพราะรู้ว่าหนูไม่ใช่พวกที่ชอบแบบนั้น... แต่ถ้าหนูทำแบบนั้นได้ พี่เขาก็อาจไม่ว่อกแว่กไปกับคนอื่น น้านกว่าไงคะ?” ขวัญข้าวเล่นไม้ตาย ทำตาโตใสอ้อนน้าเหมือนลูกแมวแล้วซุกหน้าลงกับอกของเธอ สาวน้อยแอบโผล่หน้าออกมานิดหน่อยแล้วบุ้ยใบ้ให้พี่เกรทช่วยเธอพูดด้วยอีกแรง

“เออ... พี่นกครับ... ไหน ๆ ข้าวก็รักนายออสตินอะไรนั่นจริงจัง ให้น้องเขาลองในสิ่งที่อยากทำก่อนก็ได้นี่ครับ ถ้าสุดท้ายข้าวลองแล้วนายออสตินนั่นยังไม่ใช่คนสำหรับข้าวค่อยถอนหมั้นทีหลังก็ยังไม่สายนะครับ ยังไงก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน” เกรทช่วยสาวน้อยที่เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรกพูดเนื่องจากว่าขวัญข้าวดูไม่ได้เป็นเด็กที่เลวร้ายแถมยังต้อนรับเขาอย่างดี ไม่ได้มีท่าทีดูถูกเขาทั้ง ๆ ที่ตัวขวัญข้าวเป็นคุณหนู ดูก็รู้ว่าน่าจะร่ำรวยมิใช่น้อย

“เฮ้อ! อยากลองก็ได้... แต่เรื่องแบบนี้หนูจะไปเรียนรู้จากไหน? มันไม่ได้เป็นเรื่องเปิดเผยในสังคมไทยขนาดที่จะมีหนังสือ มีครูมาสอนให้นะ” ขวัญชนกขมวดคิ้วแล้วถามหลานสาว ยอมแพ้ในความดื้อดึงและความขี้อ้อนของเธอ

“เออ... ถ้าพี่นกไว้ใจผม... ลองให้ข้าวไปที่ทำงานผมดูไหมครับ? ที่นั่นมีคนหลายแบบ... แล้วคนที่ทำงานที่นั่นส่วนใหญ่ก็ชำนาญเรื่องพวกนี้ รู้กันทุกคนเพราะลูกค้าของเรามีหลายแบบ” เกรทเสนอขึ้นมา

ขวัญข้าวขมวดคิ้วทันที

“พี่เกรททำงานอะไรคะ? ทำไมที่ทำงานถึงมีคนที่จะรู้เรื่องพวกนี้เป็นอย่างดีด้วย?”

“จริงสิ! ข้าวไปแต่งตัวเร็ว เดี๋ยวเย็นนี้น้าจะพาไปที่ทำงานของเกรท ถ้ามีคนเหมาะจะสอนข้าวก็ดีไป หรือถ้าข้าวเจอคนใหม่ก็เอาคนใหม่ไปเลย ไม่ต้องสนนายออสตินแล้ว ถือว่าฝ่ายนั้นผิดสัญญาเราก่อน ถอนหมั้นมันเสียเลย!” ขวัญชนกยังไม่เลิกล้มความคิดเรื่องถอนหมั้น

“สรุป... พี่เกรททำงานอะไรคะ?” ขวัญข้าวยังไม่ได้คำตอบที่เธออยากรู้

หนุ่มหน้าคมฉีกยิ้มขึ้นมาทันทีแล้วยื่นนามบัตรให้ขวัญข้าว

“พี่ทำงานที่ Your Boys ครับ เป็นคลับที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพฯ ตอนนี้”

“น้าเจอเกรทที่นั่นแหละ เกรทเขาเริ่มจากการเป็นโฮสต์ที่นั่น ตอนนี้ได้เป็นผู้ช่วยผู้จัดการแล้ว ไม่ต้องรับแขกอีกแล้ว ข้าวไปที่นั่นกับน้าได้ รับรองข้าวจะติดใจ ถือว่าน้าพาหลานไปเปิดหูเปิดตา” ขวัญชนกยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วยักคิ้วให้หลานสาว

ขวัญข้าวรับนามบัตรที่มีสีดำขลิบขอบทองดูหรูหราขึ้นมาอ่าน

Your Boys

The Boys of Your Dream

อุ๊ย! แค่ชื่อหนูก็อยากลองไปสำรวจที่ทำงานของพี่เกรทแล้วค่ะน้านก!