“ขอบน้ำใจเจ้ามากหนาที่อุตส่าห์มากับข้า” ชงโคเอ่ยขึ้นหลังจากที่ไปหาจอมจันทร์แต่เช้าตรู่ตามแผนการที่วางไว้กับคุณหญิงผกา โดยการเลือกเดินทางมากับเรือเพราะตนทราบดีว่าจอมจันทร์ไม่ชอบเดินทางด้วยวิธีนี้สักเท่าไหร่เนื่องจากหญิงสาวว่ายน้ำไม่แข็งเท่าไหร่นัก
“ข้าคร้านจะอยู่เรือนต่างหากเล่าถึงยอมมากับพี่ ขากลับข้าขอเดินกลับเองเถิดหนา ข้ามิชอบนั่งเรือพี่ก็รู้”
“ว่าอย่างไรก็ว่าตามกัน แค่เจ้ายอมมาเลือกผ้าไหมแพรกับข้า ข้าก็ดีใจ”
“พี่รีบไปซื้อเถิด ประเดี๋ยวข้าจักไปรอพี่ที่ร้านสมุนไพร” ร่างบางตอบแต่สายตากลับมองไปยังร้านที่อยู่ด้านหน้าแทน ดีเสียอีกที่ได้ออกมาเปิดหูเปิดตาบ้างหลังจากที่ทนอุดอู้อยู่แต่ที่เรือนมาหลายวัน จะได้ใช้โอกาสนี้ไปเยี่ยมเยียนคุณหญิงเฟื้องด้วย
“เจ้าไม่อยากไปเลือกกับข้าฤา งานมงคลของเจ้าทั้งทีข้าอยากให้เจ้าช่วยข้าเลือกสไบที่จักใส่ไปงานด้วย”
“คุณพี่รูปงามจักใส่สไบสีไหนก็งามอยู่แล้ว ข้าเล
