เขาคิดพลางโน้มตัวเข้าหาสตรีร่างเล็กราวกับต้องมนตร์สะกด
มู่เฟยเหลียนรับรู้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดบนศีรษะ ก่อนที่ร่างกายจะชะงักเมื่อความนุ่มอุ่นแตะลงบนหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา
อดีตท่านหญิงมู่ชะงักค้าง ในหัวเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าฟาดลงมา ริมฝีปากของนางอ้าออกอย่างตกตะลึง
ความจริงนางตกใจจนหยุดร้องไห้ไปแล้ว ทว่าน้ำตาที่ไหลอาบแก้มทำให้ยากที่จะแยกออก ดังนั้นชายหนุ่มจึงเข้าใจว่าอีกฝ่ายยังไม่หยุดร้องไห้
“ยังร้องไห้อยู่อีกหรือ” หยางหวู่พึมพำเสียงทุ้มต่ำ ก่อนที่เจ้าตัวจะโฉบใบหน้าเข้ามาใกล้นางอีกครั้ง
ทว่าคราวนี้... เป้าหมายของเขามิใช่หน้าผาก แต่เป็นริมฝีปากจิ้มลิ้มที่เผยอออกจากกันน้อยๆ ดุจกำลังเชิญชวน
ความนุ่มอุ่นที่ย้ายจากหน้าผากไปยังริมฝีปาก แม้จะบางเบาดุจขนนกสัมผัส ทว่าตำแหน่งที่แตะชนกันกลับช่วยทำให้โสตประสาทสัมผัสที่พร่ามัวในทีแรกกระจ่างชัดขึ้นมา
เด็กสาวกำชายเสื้อของตนเองแน่น เลือดลมที่สูบฉีดจ
