เกรงว่านางจะไม่ได้โดนกระบี่แทงตาย แต่จะถูกผ้ารัดคอตายแทน!
เนื่องจากจอมยุทธ์หนุ่มสามารถดึงตัวนางหลบการโจมตีครั้งแรกได้ มือสังหารในชุดดำที่เหลือก็เลือกที่จะไม่จู่โจมอย่างผลีผลาม พวกเขาต่างลากเท้าเดินล้อมพวกนางในลักษณะหมุนเป็นวงกลม ตั้งท่ารอจังหวะที่จะเข้าโจมตีพร้อมกัน
“เจ้าวิ่งนำฝ่าวงล้อมออกไป ข้าจะช่วยเปิดทางให้” หลวนเจี้ยนเสียนกระซิบบอกเด็กสาวที่เหงื่อแตกซิบๆ
การฝ่าวงล้อมนักฆ่ากว่าสามสิบคนอาจใช้ปาฏิหาริย์สร้างขึ้นได้ แต่จะให้หนีไปที่ใด?
พวกนางอยู่กลางเขาในยามวิกาล ยามกลางวันแค่เดินเตร็ดเตร่ไปมาก็สามารถหลงทางได้ง่าย นับประสาอันใดกับเวลากลางคืน!
หลวนเจี้ยนเสียนเห็นเด็กสาวปิดปากไม่ขานรับก็ส่งเสียงเรียกอีกครั้ง “มู่เฟยเหลียน”
เนื่องจากต้องใช้สมาธิคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของศัตรูทุกฝีก้าว เขาจึงไม่อาจหันมาดูสีหน้าของเด็กสาวซึ่งยืนระวังหลัง
“ได้” เสียงเล็กกลั้นใจตอบ “เจ้าสุ่มโจมตีเอาก็แล้ว
