ตอนที่ 5/2

1190 คำ
ม่านฝูสั่งเสียลูกชายเสร็จ ก็เดินไปหวีผมอันแห้งกระด้าง รวบด้วยยางเส้นเก่า ๆ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่คิดว่าใหม่สุด เดินลัดเลาะไปทางหลังบ้าน เพื่อไปขอยืมเงินค่ารถบ้านผู้ใหญ่ " อ้าวสะใภ้รองไป๋ มีอะไรหรือเปล่า " ภรรยาท่านผู้ใหญ่ ถามขึ้นเมื่อเห็นม่านฝูมายืนอยู่หน้าประตูบ้าน " เอ่อ สวัสดีค่ะ ป้า พอดีฉันอยากจะมาขอยืมเงิน ค่ารถกับลุงผู้ใหญ่ ไปในเมืองหน่อยค่ะ" ม่านฝู อายก็อายแต่จะให้ทำอย่างไร เธอไม่มีเงินติดตัวเลย " อ้อ ได้สิฉันจะไปหยิบให้จะเอากี่หยวนล่ะ " ภรรยาผู้ใหญ่ รับรู้เรื่องของม่านฝูแล้ว และเห็นใจเธอมากเหมือนกัน " ฉันขอยืมแค่พอค่ารถน่ะค่ะ แต่ไม่รู้ว่าค่ารถเท่าไหร่ ด้วยค่ะป้า ฉันไม่ได้ไปในเมืองนานมากแล้ว" " อื้ม รอเดี๋ยวนะ " จวีจิง ภรรยาผู้ใหญ่เดินไปหยิบเงินหยวนมา 2 หยวน ค่ารถ ไป กลับ 4 เหมา แต่เธอให้เกินเพราะเผื่อม่านฝูอยากซื้อของเล็กน้อย เธอไม่ลืมหยิบคูปองอาหาร มาให้ด้วย เพราะคิดว่าม่านฝูคงจะไม่ค่อยรู้ อะไรนัก " ค่ารถ ไป กลับ 4 เหมานะ เธอติดไปก่อน 2 หยวน และนี่คูปองอาหาร เผื่ออยากซื้อขนมมาฝากลูก " " ขอบคุณมากค่ะ ป้า" " ไม่เป็นไร รีบไปเถอะ ใกล้เวลารถออกแล้ว " " ค่ะ ฉันไปก่อนค่ะ ถ้าได้เงินฉันจะรีบเอามาคืน" " อื้ม " ม่านฝู เดินมารอรถ ไม่ถึงเค่อ รถก็มาเธอขึ้นไปนั่งตรงที่ว่าง มีคนไปในเมืองไม่เยอะเพราะไม่ใช่วันหยุด เธอหยุดงานเป็น 2 วันแล้ว เพราะอยากทำอะไรให้เสร็จ เรียบร้อยก่อน. รถมาจอดที่ท่ารถในเมือง เธอจ่ายค่ารถและถามคนขับรถ ว่าที่ทำการไปรษณีย์อยู่ไหน คนขับรถจึงบอกเธอ อย่างละเอียด ม่านฝูเดินไปตามที่คนขับรถบอก เมื่อมาถึงก็มองเห็นที่ทำการ มีคนมาติดต่อเยอะพอสมควร จึงเดินไปที่เจ้าหน้าที่ด้านหน้าทันที. " สวัสดีค่ะ "ม่านฝู "ค่ะ สวัสดีครับ ติดต่ออะไรครับ" " ฉันมาติดต่อขอรับธนาณัติของสามีค่ะ นี่ค่ะเอกสารรับรองของผู้ใหญ่กับทะเบียนสมรส ของฉัน คือ ที่ผ่านมาฉันไม่เคยได้รับเงินเองเลย ฉันจึงจะมาขอดูว่าใครเป็นคนรับเงินไปค่ะ เพราะจดหมายสามีจะไปส่งที่บ้านแม่สามี แต่ไม่ถึงฉันเลยสักฉบับ ฉันจึงมาขอดูต้นขั้วที่นี่ค่ะ และอยากดูย้อนหลังว่าสามีส่งเงินมาเท่าไหร่ด้วยค่ะ " " รอก่อนนะครับ ผมจะเข้าไปค้นดูให้ ไม่นานหรอกครับ " " ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ" ม่านฝู นั่งรอเจ้าหน้าที่ประมาณสองเค่อ เจ้าที่คนเดิมก็เดินออกมาพร้อมกับเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่ง ในมือมีสมุด มาด้วย1 เล่ม " สวัสดีค่ะ คุณ อวี ม่านฝู ใช่ไหมค่ะ" " ค่ะ ฉัน อวี ม่านฝู ค่ะ" " ฉันเป็นเจ้าหน้าที่จ่ายเงินของสามีคุณเองค่ะ ปกติจะเป็นคุณแม่ของสามีคุณมารับ บอกว่าคุณเขียน อ่านไม่ได้ไม่สะดวกมา เราจึงได้จ่ายออกไปค่ะ และนี่ค่ะ คือต้นขั้วของธนาณัติ ทั้งหมด ตั้งแต่ 3 ปีก่อนด้วยค่ะ ช่วงแรกไม่ได้ส่งมาทุกเดือน 2-3 เดือนครั้ง โดยส่งมาแยกเป็นของคุณแม่ของสามีกับของคุณอวี ค่ะ " " ตรวจสอบได้ไหมค่ะว่าเท่าไหร่ ทั้งหมดเลย" "ได้อยู่แล้ว คุณอวี รอสักครู่ ฉันจะรวมยอดให้ค่ะ" " ฉันขอรวมเองด็ได้ค่ะ แยกให้ว่าอันไหน ขอมแม่สามี กับของฉันก็พอ " " ได้ค่ะ อันนี้ของคุณทั้งหมดค่ะ มีช่วงปีแรก ส่งมา 7 ครั้ง ๆละ 10 หยวน ปีที่2 ส่งมา 10 ครั้ง ๆละ 15 หยวน ปีที่ 3 ถึงตอนนี้ ส่งมา 12 ครั้ง ๆ ละ 20 หยวนค่ะ" " ทั้งหมด 460 หยวน ใช่ไหมค่ะ " ม่านฝู ตอบออกไปทันที ที่พนักงานพูดจบเธอก็บวกเลขในใจเรียบร้อย พนักงานมองม่านฝู งงๆ เธอจึงเดินไปนั่งบวกด้วยลูกคิด อีกรอบก็ตรงตามม่านฝู " คุณอวี คิดเลขได้เร็วมากค่ะ " เจ้าหน้าที่อีกคนก็ทึ่งเหมือนกัน ตรงข้ามกับม่านฝู เธอคิดว่ามันเป็นแค่การบวก คูณเลข ที่ง่าย ๆ แค่นั้น โดยลืมคิดไปว่า ยุคนี้การเรียนการสอน ยังล้าหลังอยู่มาก เธอแค่ยิ้มน้อย ๆ ให้เจ้าหน้าที่เท่านั้น. "ของแม่สามี ได้เดือนเท่าไหร่ค่ะ " " อ้อ ของแม่สามี คุณรับเท่ากันทุกเดือน ๆละ 5 หยวนค่ะ " " ก็รวม 145 หยวน ใช่ไหมค่ะ ฉันขอถ่ายเอกสารต้นขั้ว การรับเงินไปได้ไหมค่ะ เพราะฉันไม่ไม่เคยได้รับเงินเลยตั้งแต่ สามีไปเป็นทหาร ค่ะ" " ได้ค่ะ แต่เดือนนี้ก็มาแล้วนะคะ คุณม่านฝู จะรับไปเลยใช่ไหม ค่ะ" " อ้อ ค่ะ รับไปเลยค่ะ ฉันขอกระดาษ ดินสอเขียนจดหมายหน่อยได้ไหมค่ะ " " ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้ ค่ะ" " ขอบคุณค่ะ " ม่านฝู เขียนจดหมายไปบอกเล่าเรื่องราว คร่าว ๆ กับสามี รวมทั้งเรื่องที่เธอไม่เคยได้รับเงิน และบ้านใหญ่ ไม่ให้เธอกับลูกกินข้าวด้วย จนเธอต้องไปขอให้ผู้ใหญ่บ้านมาคุยเรื่องแบ่งข้าวให้ สุดท้ายก็บอกสามีว่าถ้าขอกลับมาเยี่ยมบ้านได้ ก็อยากให้กลับมาเธออยากแยกบ้าน หรือถ้าสามีไม่พอใจก็กลับมาหย่าให้เธอก็ได้ ม่านฝู บอกว่าเธอจะไม่ทนให้แม่ของสามีรังแกอีกแล้ว เขียนเสร็จกำลังจะไปซื้อซองและสแตมป์ ส่งจดหมายกลับไป ตามที่อยู่ ค่ายหทารที่สามี ส่งธนาณัติมา . " คุณอวี ค่ะ พอดีนึกขึ้นได้ว่ามีจดหมายด้วย ฉันจึงไปตามเอาจดหมายมาให้ด้วยค่ะ นี่ค่ะเจ้าหน้าที่กำลังจะออกไปส่ง ฉันจึงวิ่งไปขอกลับมาทันพอดี" " ขอบคุณมากค่ะ" ม่านฝู เปิดจดหมายสามีอ่าน ที่โต๊ะที่นั่งอยู่คนเดียว เพราะเจ้าหน้าที่ให้เธอนั่งเขียนจดหมาย ถึง ม่านม่าน คุณเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม อาหมิงคงโตมากแล้ว ผมฝึกใหญ่ใกล้เสร็จแล้ว รอบนี้ครูฝึกบอกว่า ทุกคนจะได้ลากลับบ้าน ผมดีใจมาก ผมคิดถึงคุณกับลูกมาก ผมเข้าใจที่คุณไม่ตอบจดหมาย ผมเลยแต่ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวเราก็ได้เจอกันแล้วครับ คงอีกไม่นาน หยางคุณ ม่านฝู รู้ทันทีว่าแม่สามีไม่เคยตอบจดหมายสามีเหมือนกัน และดูเหมือนสามีจะไม่รู้เรื่องลูกสาวคนเล็ก ด้วย ม่านฝูจึงเขียนจดหมาย เพิ่มเติมเพื่อบอกเล่าเรื่องซินซืน ให้รับรู้. เมื่ออ่านทวนจดหมายแล้วจึงไปส่งให้เจ้าหน้าที่ ช่วยส่งจดหมายให้ และรับเอกสารต้นขั้ว รวมทั้งรับเงิน เดือน 20 หยวน ของตัวเองกลับบ้าน ส่วนของแม่สามี เธอไม่สนใจ เธอจะกลับไปทวงเงินส่วนของเธอคืน และจะต้องให้ผู้ใหญ่บ้านช่วยอีกครั้ง . ❌ ยังไม่ตรวจคำผิด 🙏 🙏ขอบคุณค่ะ ♥️
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม