“หึ..” ไทด์สบถในลำคอ เขามองภาพตรงหน้าอย่างอดกลั้นอารมณ์ที่คุกรุ่นเอาไว้ ก่อนเดินสามขุมก้าวเข้าไปหาทั้งคู่ทันทีหลังจากที่ที่ทั้งสองคนหันมามองเขาพร้อมกัน
“เฮีย..” นามิเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่มออกไปอย่างแผ่วเบา ในใจเริ่มหวาดหวั่นเพราะไทด์ไม่แสดงสีหน้าใดๆออกมาเลย
ปึก! ไทด์เดินกระแทกไหล่ของพีอย่างแรง ก่อนเดินเข้าหาร่างบาง เขายกมือโอบไหล่บางก่อนกดเพิ่มแรงบีบตามอารมณ์ของตัวเอง
“อึก..” นามิกลั้นความเจ็บเอาไว้ เธอพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติเพราะตอนนี้พีนั้นกำลังจ้องมองเธอกับไทด์อยู่
“เฮียมารับ..ไปรอที่รถนะ” ไทด์เอียงคอเบาๆเอ่ยกับเด็กสาวอย่างละมุน เขายกยิ้มให้กับเธออย่างอ่อนโยน
แต่ใครจะรู้ดีเท่ากับเด็กสาว ว่าสิ่งที่เขาทำนั้น มันจอมปลอมทั้งนั้น..
“...” นามิยังคงยืนเงียบ เธอไม่ได้ยินในสิ่งที่ชายหนุ่มบอก เธอก้มหน้าหลับตาอดทนกับความเจ็บบริเวณเอาไว้
หมับ..แรงบีบยิ่งเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม
“อ๊ะ..อึก” นามิส
