“เดี๋ยวถึงห้องกูอาจจะต้องวางกุ๊บกิ๊บ ต้องจัดการของที่ซื้อมาแต่งห้องเยอะเลยว่ะ”
“รักมันไม่ว่างมาช่วยอะไรไร้สาระแบบนี้หรอก มันทำงานหนักจะตาย นี่ขนาดตอนกูเข้าไปเอาของจำเป็นมันยังไม่อยู่ห้องเลย”
“เออกูก็อยากให้ทั้งมึงทั้งรักนั่นแหละมานอนค้างด้วยสักคืน ห้องสวยมากเลยนะเว้ย สวยกว่าที่ไอ้ศักดิ์สิทธิ์เช่าให้เยอะเลย”
เสียงพูดคุยดังขึ้นที่ทางเดินชั้นสี่สิบสองของคอนโดหรูใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร เจ้าของเสียงคือมีนาในชุดนักศึกษาที่กำลังเข็นรถเข็นบรรจุถุงสินค้าต่างๆ เดินออกจากลิฟต์มาด้วยมือทั้งสองข้าง ทว่ากลับมีโทรศัพท์หนีบเอาไว้ที่หัวไหล่
ตอนนี้เธอเพิ่งจะกลับมาจากซื้อของจากห้างสรรพสินค้า และกำลังคุยโทรศัพท์กับกุ๊บกิ๊บที่คุยสายค้างมาตั้งแต่ตอนที่ขับรถกลับ ดวงตาสวยมองไปยังทางเดินอันกว้างขวาง ไล่สายตามองการตกแต่งที่ดูหรูหราโอ่อ่าขณะที่คุยกับเพื่อนในสายไปด้วย
เดิมทีมีนาคิดว่าการที่เพื่อนของคุณทิโมธียอม
