บทที่14. รำลึก

1513 คำ

จวบจนเกิดเรื่องของเขา หลังเสร็จงานศพของภรรยา เขาไม่อยากคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาจึงคิดจะอยู่ที่ตันหยาง  ตามธรรมดาแล้วเขามักซื้อเรือนหลังเล็กๆ ตามเมืองต่างๆ ที่ตนเองเดินทางติดต่อการค้า เพื่อสะดวกในการพักอาศัย   แต่เขาหมดเรี่ยวแรงไปเสียดื้อๆ หลินยี่จื่อ-น้องชายคนรองก็กลัวว่าเขาจะไม่กลับมาสนใจกิจการต่าง ๆอีก  พยายามหว่านล้อมให้เขารับอนุไว้ปรนนิบัติข้างกาย  แต่เรื่องราวของภรรยาของเขานั้นมันหนักหนาเกินไป  เขาจึงยังไม่คิดเรื่องแต่งานใหม่ จากวันเป็นเดือน ผ่านมาสองเดือนเศษ ภรรยาของน้องชายคนเล็กก็ให้กำเนิดบุตรสาวหน้าตาน่ารัก เขาเห็นนางแวบแรกก็อดคิดไม่ได้ว่า หากลูกในท้องภรรยายังอยู่ก็คงคลอดไล่เลี่ยกับภรรยาของน้องชายคนเล็ก    แม้นางไม่ได้ตั้งท้องลูกของเขา แต่เขาก็ยังรักนาง   เขาไม่ได้โกรธนาง   เขาโทษชะตากรรม โทษความยากจนที่ทำให้นางต้องพรากจากคนรัก  เขาโทษตัวเองที่ไม่ใกล้ชิดนางให้มากพอที่ทำให้นางลื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม