บทที่ 8
ลมใต้ปีก
ครอบครัวพร้อมจะอยู่เคียงข้างเจ้าเสมอ
ร้านค้าผ้าขนาดเล็กได้รับการปรับปรุงทาสีใหม่ ปรับเปลี่ยนนำเครื่องเรือนเก่าคร่ำคร่าขายทิ้งไป แล้วซื้อเครื่องเรือนนำสมัยเข้ามาตกแต่งจนน่าอยู่
ฟ่านลู่เสียนไม่ได้ขายบ้านหลังนี้ ไม่ได้สร้างบ้านใหม่ แต่ทำเพียงปรับปรุงเพื่อให้อยู่อาศัยได้สบายขึ้นเท่านั้น นางมีเหตุผลที่ต้องคงสภาพบ้านหลังนี้ไว้เพื่อเฝ้าคอยวันที่ศัตรูมาเยือน
“พอไม่ต้องยืนทอดขนมขาย แม่จึงมีเวลาเหลือเฟือเย็บเสื้อผ้าให้ลูกๆ พวกเจ้าชอบผ้าลายนี้หรือไม่เล่าเสียนเอ๋อร์เฝ**นเอ๋อร์”
หวงลู่ยิ้มแย้มยื่นผ้าพับใหม่ที่เพิ่งได้จากกองคาราวานให้บุตรสาวทั้งสองชม ผ้าผืนนี้ราคาแพงไม่น้อยหากเป็นเมื่อก่อนนางคงไม่กล้าหยิบมาใช้เป็นแน่
“งดงามมากเจ้าค่ะท่านแม่”
เด็กทั้งสองเอ่ยออกมาแทบจะพร้อมเพรียงกัน ลู่เสียนหันไปมองบิดาที่มีใบหน้ายิ้มแย้มดั่งคนที่กินอิ่มนอนหลับปราศจากความทุกข์ กำลังนั่งดีดลูกคิดพล
