นึกขึ้นมาได้ฉันจึงหยัดตัวคว้าไม้เท้าพยุงลุกจากเตียง เดินออกมาจากห้องนอน เจ็บแสบตรงนั้นอยู่นะ แต่ว่าอดทนเอาไง
“พี่เรซคะคือเนลลืมบอกไปว่าอาจจะเป็น... อ้อ พี่มะพร้าวมาแล้ว ค่ะพี่เรซ คือพี่มะพร้าวบอกว่าจะมาค้างที่นี่ เนลลืมเล่าให้ฟัง” ฉันฉีกยิ้มหวานเมื่อเห็นพี่สาวคนสวยยืนอยู่กับพี่เรซ ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันอยู่ เมื่อฉันส่งเสียงพี่เรซเดินมาหาฉัน
พี่มะพร้าวมองพี่เรซที่ประคองฉัน และมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอทำหน้าเศร้า ๆ แล้วพูดว่า “พี่มารบกวนเวลาของทั้งสองคนหรือเปล่า ถ้าไม่สะดวกพี่กลับก่อนได้นะ”
“ไม่ได้รบกวนอะไรเลยค่ะพี่มะพร้าว มาค่ะ มานั่งกัน” ฉันยิ้มหวานให้พี่มะพร้าวอีกครั้ง แล้วหันมาพูดกับพี่เรซ “ไปใส่เสื้อผ้าสิคะ พี่จะแก้ผ้าอยู่แบบนี้เหรอ”
“อ่อ ครับ” พี่เรซเดินกลับเข้าห้องไป พี่มะพร้าวจึงเดินมาหาฉัน
พี่มะพร้าวจะพยุงฉันก็เลยเอ่ยห้ามและเดินมาที่โซฟา “เนลเดินได้ค่ะพี่มะพร้าว”
“พี่มะพร้าวทาน
