“ไม่ได้นะครับ คุณแสนรักต้องรอผู้กองก่อนนะครับ”
“ฉันรอเขามาสามชั่วโมงเต็มแล้ว พอกันที”
“อย่ากลับเลยครับ ผมขอร้อง”
ผู้หมวดโอฮาลทั้งเอ่ยห้าม ทั้งขอร้อง แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะแสนรักเดินเร็วๆ เป็นวิ่งออกจากร้านอาหาร ทิ้งดอกกุหลาบและแหวนเพชรวงงามไว้บนโต๊ะอาหารดั่งเดิม
แหวนเพชรราคาแพงเหยียบล้านไม่มีค่าต่อแสนรัก ในนาทีนี้หญิงสาวต้องการแค่เพียงได้รับประทานมื้อค่ำกับผู้กองฟาดิสเท่านั้น แต่เมื่ออีกฝ่ายไม่ให้ความสำคัญกับเธอ เขาแค่เล่นเกมสนุกๆ กับผู้หญิงหน้าโง่คนหนึ่ง เธอก็ไม่จำเป็นต้องรอเขาเช่นเดียวกัน
“แท็กซี่”
แสนรักโบกมือเรียกรถแท็กซี่ โดยไม่สนใจหันไปมองตามเสียงตะโกนห้ามของลูกน้องผู้กองฟาดิส ซึ่งกำลังเดินเร็วๆ ตามหลังเธอมา
“คุณแสนรัก อย่าเพิ่งไปครับ”
“ไปสนามบินเดี๋ยวนี้”
แสนรักบอกกับคนขับแท็กซี่ให้ไปส่งที่สนามบิน หญิงสาวพกหนังสือเดินทางติดตัวอยู่แล้ว ทันทีที่ถึงสนามบิน เธอจะซื้อตั๋วก
