ผมตื่นขึ้นมาขวานหาลลิลแต่ว่าไม่เจอว่าแต่ไปไหนนะ ผมลุกขึ้นแล้วเดินไปดูในห้องน้ำ ห้องแต่งตัว คือไม่มีอยู่ ผมก็เลยลองไปดูตรงระเบียงกำลังจะเปิดประตูก็ได้ยินเสียงลลิลคุยโทรศัพท์กับใครสักคนหนึ่ง คุยกับใครกันนะ
"ว่าไงพริตตี้?"
พริตตี้เหรอ รู้สึกว่าจะเพื่อนตอนเรียนมหาลัยด้วยกันนะ ผมรู้จักอยู่แก๊งนี้มันแก๊งนางฟ้าไงครับสวยทุกคนแต่ผมเล็งคนนี้นะผมรักของผมมานานมากละ ผ่านไปหลายปีผมคิดว่าผมลืมเธอได้แล้ว แต่เปล่าเลยพอกลับมาเจอกันอีกครั้งผมอยากจะผูกมัดเธอไว้กับผม ฟังดูเห็นแก่ตัวแต่ผมรักลลิลจริงๆ รักมากด้วยถ้าเธอจะบอกว่าไม่มีทางรักผมก็เถอะผมก็อยากจะลองอีกสักครั้ง บางทีผมอาจจะทำให้ลลิลเปลี่ยนใจหันกลับมาระกผมบ้างก็ได้
"จัดไปจ้า ว่าแต่วันไหนอะไรยังไง"
"เอ่ออ ก็ อื้มม ช่วงนี้โสด"
"ยัยบ้าแกพูดอะไรเนี้ย"
"พูดมากเจอกันยะ"
ผมได้ยินทุกคำที่ลลิลคุยกับเพื่อน โสดอย่างงั้นเหรอ หึ ที่ผมทำมาทั้งหมดมันไม่มีความหมายก
