Chapter 3

1259 คำ
"ฮือๆๆ คนใจร้าย คนไม่มีความรับผิดชอบ ฮึกๆ" ฉันนั่งร้องไห้บีบน้ำตาจนจะเป็นสายเลือดอยู่แล้วไอ้หมอนี่ก็เอาแต่เงียบ พ่อกับแม่เขาก็เงียบเหมือนกัน นี่จะปล่อยให้ฉันร้องจนหน้าเสียโฉมเลยหรือไงเล่า "ทำเรื่องงามหน้าจนได้ไอ้ลูกคนนี้นี่" "แล้วจะเอายังไงแกต้องรับผิดชอบหนูลลิลเค้านะ แกเป็นผู้ชาย" ฉันสะอื้นเล็กน้อยแต่ก็เหลือบสายตามองหน้าเขา แต่หมอนั้นจ้องหน้าฉันแทบจะอยากฆ่าฉันให้แหลกคามือ อิอิ สมน้ำหน้า ชิ "แล้วผมเลือกอะไรได้ไหมละครับ" เขาถอนหายใจออกมาเสียงดังลั่น ฉันปาดน้ำตาแล้วมองหน้าพวกท่านสองคนด้วยสายตาแบ๊วๆ " ตกลงว่าพี่แมนจะแต่งงานกับหนูใช่ไหมคะคุณพ่อคุณแม่" พวกท่านพยักหน้าเบาๆ คงตะเครียดไม่น้อยเลยสินะ แต่ทำไงได้ละก็พ่อลูกชายตัวดีของคุณพ่อคุณแม่เคยแกล้งหนูไว้เยอะนี่ค่ะ ตลอดเวลาที่เรียนด้วยกันหมอนี่มันคอยแกล้งฉันตลอด แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ  "แน่นอนยังไงตาแมนต้องแต่งงานกับหนูลลิล สบายใจได้นะลูก" ฉันยกมือกราบพวกท่านทั้งสอง ตีหน้าเศร้าเล็กน้อยให้พวกท่านเห็นใจ "ขอบคุณนะคะที่กรุณาและเห็นใจลูกผู้หญิงด้วยกันค่ะ วันนี้หนูขอตัวกลับก่อนนะคะแล้วหนูจะมาใหม่" ฉันส่งยิ้มให้กับพวกท่านก่อนจะเหลือบสายตามองเขาเล็กน้อย ดูทำหน้าเข้าสิท่าทางจะเครียด อิอิ " ลลิลหยุด" ฉันชะงักไปเล็กน้อย ก่อจะหันหลังกลับไปมองหน้าเขา "มีอะไรเหรอคะพี่แมน" เขาเดินมากระชากแขนฉันแล้วลากให้เดินตามเขาไปข้างนอก " ปล่อยนะไม่ไป" ฉันพยายามกระชากแขนตัวเองกลับแต่ไม่เป็นผลไอ้บ้านี่มันแรงเยอะจริงๆ "อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไงจะจัดให้สมใจเลย หึ" เขาลากฉันไปขึ้นรถเขาแล้วปิดประตูแรงๆ ฉันรีบเปิดออกทันที หมับ! " อร๊ายยย ปล่อนนะไอ้บ้า" เพี๊ยะ! ฉันทุบตีเขาหลายทีแต่เหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด เขาอุ้มฉันกลับไปไว้ในรถก่อนจะชี้นิ้วขู่ฉัน " ลงมาอีกที ฉันจะลากเธอขึ้นห้องแล้วปล้ำเพื่อทบทวนความทรงจำ ดีมั้ย" ฉันเงียบไปทันที ไม่เอาอ่ะหมอนี่มันพูดจริงทำจริงซะด้วย เขายิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนจะปิดประตูแล้วเดินอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วขับรถออกไปทันที "จะไปไหน"  ฉันถามออกไปเขายักไหล่เล็กน้อยไม่ยอมพูดอะไร "จะพาไปไหน ถามก็ตอบสิ" เขาขับรถเข้าไปตัวอำเภอ ห๊ะ มาทำไมที่นี่ "มาอำเภอทำไมอ่ะ"  "มาจดทะเบียนสมรสไง"  ฉันถึงกับตกใจสุดๆเมื่ออยู่ๆเขาพาฉันมาจดทะเบียนสมรส อะ อะไรของเขากันไม่มีทางแน่ๆฉัรบอกเลย " ฉันไม่จด ทำไมต้องจด"  "ก็ถ้าไม่จดฉันก็จะไปแต่งงานกับมุ้งมิ้ง" "ก็ถ้าไม่จดฉันก็จะไปแต่งงานกับมุ้งมิ้ง" ผมยกยิ้มมุมปากมองผู้หญิงตรงหน้าที่ทำท่าทางเคร่งเครียดสุดๆ ผมให้เพื่อนไปสืบเกี่ยวกับประวัติของลลิลมาอย่างละเอียด ถึงจะรู้จักกันมานานในสมัยตอนเรียนแต่ผมไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเธอละเอียดมากนัก แต่ที่ผมรู้ตอนนี้ก็คือ เธอเป็นพี่สาวของแฟนมุ้งมิ้ง คงจะมาทำให้ผมไม่ได้แต่งงานกับมุ้งมิ้งเพื่อช่วยน้องชายถ้าผมเดาไม่ผิดนะ จริงๆผมก็ไม่ได้อยากแต่งแต่เพราะผู้ใหญ่จัดแจงแล้วบวกกับผมก็ไม่ได้มีใคร แล้วน้องมันผมก็รู้จักมานานแล้วคงไม่เสียหายอะไร ตอนนี้ผมต้องทำแบบนี้เพราะผมอยากรู้ว่าผมกับเธอมีอะไรกันจริงหรือเปล่า หรือแค่เธออยากจะแยกผมกับแฟนน้องเธอแค่นั้น ถึงกับเล่นใหญ่สร้างเรื่องราวให้มันบานปลายขนาดนี้แล้วถึงกับเอาตัวเข้าแลกเหรอ ผมว่าผมอาจจะโดนเธอหลอกแล้วผมต้องการจะแก้เผ็ดยัยตัวแสบตรงหน้าเนี้ยแหละ หึ "มะ ไม่ได้นะ นายต้องรับผิดชอบฉันสิ จะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง"  ผมกอดอกมองหน้าเธอที่ตอนนี้เริ่มหน้าถอดสี คงกำลังเครียดว่าจะเอายังไงต่อ แต่เชื่อสิด้วยความรักน้องจะทำให้ลลิลยอมแต่งงานกับผมแน่นอน  "ถ้าเธอยอมไปจดทะเบียนกับฉัน พรุ่งนี้ฉันจะไปบอกบ้านโน่นว่าฉันจะไม่แต่งงานกับเขาแล้ว"  ลลิลทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อผมเท่าไหร่ "นายจะหลอกฉันป่ะ"  " ไม่ เอาไงล่ะ จะจดมั้ย" " กะ ก็ได้ จดก็ได้" " หึ" ฉันลังเลใจอยู่ไม่น้อยหมอนี่มันฉลาดจะตาย เขาคงไม่รู้ใช่ไหมว่าฉันหลอกเขาอ่ะ ทำไมอยู่ๆมาให้ฉันจดทะเบียนกับเขาหละ เอาเถอะจดได้ก็หย่าได้ เดี๋ยวพอน้องชายฉันได้หมั้นกับน้องสะใภ้แล้วฉันค่อยขอหย่าก็ได้ อีกอย่างขอแกล้งเขาหน่อยเถอะน่าหมั่นไส้ " เข้าไปสิ"  ฉันเดินเข้าไปด้านในไม่มีคิวเลยแหะ เขาพาฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะก็มีเจ้าหน้าที่ทะเบียน "มาจดทะเบียนสมรสครับ"  จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ให้เซ็นอะไรไม่รู้ แล้วก็มีพยานด้วยาัก10นาทีก็เสร็จเรียบร้อย เขายื่นเอกสารมาให้ฉันตรงหน้าหนึ่งใบ "เก็บไว้สิ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะไปจัดการเรื่องบ้านโน่นแล้วเตรียมตัวได้เลยฉันจะให้พ่อแม่ไปคุยเรื่องแต่งงาน หึ"  ฉันตกใจอีกรอบ นะ นี่เรื่องมันจะบานปลายกันไปใหญ่แล้วนะ นี่ถึงขั้นจะแต่งงานกันเลยเหรอ  "มะ ไม่นะ คือ ฉันยังไม่อยากแต่งงานนะ"  "ต้องแต่งแล้วก็เก็บของย้ายมาอยู่กับฉันที่ไร่ นึกอยากจะเป็นเมียชาวสวนชาวไร่ก็ต้องมาช่วยกันจริงมั้ย" เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันจนฉันรีบถอยหลังหนี ทำไมฉันเริ่มกลัวเขาแล้วนะ  "ไม่มีทางทำไมฉันจะต้องมาทำไร่ทำสวนด้วย ร้อนก็ร้อน ไม่มีทางยะ" อยู่ๆเขาก็ดึงฉันเข้าไปใกล้โอบรอบเอวฉันไว้แน่น " ก็ถ้าไม่มาอยู่ที่นี่ฉันจะประกาศให้คนทั้งโลกรู้เลยว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้ว"  "มะ ไม่ได้นะจะให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้"  ลลิลทำท่าทางตกใจสุดๆ ผมยิ้มออกมาทันทีมันจะเป็นเรื่องที่ทอล์คออฟเดอะทาวน์มากๆในรุ่นเดียวกัน เพราะทุกคนจะรู้ดีว่าผมกับลลิลเป็นคู่ที่กัดกันตั้งแต่เรียนจนถึงวันนี้ ใครรู้ว่ามาแต่งงานกันนี้โดนล้อยันลูกบวชแน่นอน " มะรืนนี้จะให้พ่อแม่ไปคุยเรื่องแต่งงาน เตรียมพร้อมให้ดีหละ ว่าที่เมีย"  ลลิลกระทืบเท้าปึงปังก่อนจะเปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งด้านใน กอดอกทำหน้าบึ้งบูดเหมือนเด็กถูกขัดใจ "หึ เด็กดื้อมันควรจะโดนดัดนิสัยแบบนี้แหละ" 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม