Chapter 14

1175 คำ

"หยุดเลยนะ"  ฉันร้องทักท้วงออกไปหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ฉันให้เขาอาบก่อนแล้วก็ถ่วงเวลาในการอาบน้ำในห้องน้ำนานเกือบชั่วโมงเพื่อให้เขาเผลอหลับไปก่อน พอเดินออกมาเท่านั้นแหละ เขามาดักฉุดฉันกน้าประตูห้องน้ำก่อนจะอุ้มฉันพาดบ่าแล้วเอาไปโยนลงบนเตียง "อาบน้ำนานจังคิดว่าจะหนีพ้นว่างั้น"  ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที มือก็พยายามดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเองไว้  "ปะ เปล่าเลยนะ ลลิลก็อาบน้ำนานแบบนี้อยู่แล้ว"  ฉันบอกออกไปก่อนจะมุดอยู่ในผ้าห่ม ส่วนอิตาพี่แมนเขามีแค่ผ้าพันตัวผืนเดียวปกปิดช่วงล่างไว้เท่านั้น  "หึ มานี่" ฉันถึงกับสะดุ้งตกใจสุดขีดเมื่อพี่เขาดึงผ้าห่มจากตัวฉันแล้วโยนลงไปข้างล่างเตียงนอน ก่อนจะกระโดดมาคร่อมตัวฉันไว้ " หนีพี่ทำไมทำอย่างกับไม่เคย"  ฉันหลบสายตาเขาก่อนจะซุกหน้ากับอกของเขา "ก็มันไม่ชินนี่นา มันเขิน"  ฉันบอกออกไปก่อนจะถูกพี่เขาซุกไซร้ตามซอกคอไม่สนใจในสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดเลย จ๊วฟ จ๊วฟ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม