Chapter 16

1229 คำ

"พี่แมนไหนว่าจะช่วยลลิลปลูกต้นไม้ไง" ฉันถามออกไปหลังจากที่ได้ต้นไม้มาอีกวันฉันก็เอามาลงแปลงเลยเพราะพี่เขาบอกว่ามันพร้อมปลูกแล้ว "พี่พูดตอนไหน" ฉันเงยหน้ามองเขาอย่างเคืองๆ "ก็เมื่อวานพี่บอกว่าจะช่วยลลิลปลูก" "พี่บอกว่าถ้าลลิลขย่มพี่หลายรอบพี่จะช่วยปลูก " ฉันปาดินใส่เขาหนึ่งทีจนเขากระโดดหลบแทบไม่ทัน "ก็ขึ้นให้แล้วไง" "ก็ลลิลขึ้นให้พี่รอบเดียวอ่ะ พี่บอกว่าถ้าหลายๆรอบจะช่วยไง" ฉันถอนหายใจอย่างเซงๆก่อนจะก้มหน้าก้มตาปลูกดอกไม้ของฉันต่อไป ไม่ช่วยก็ไม่ต้องช่วยขี้โกงชิบหายเลยผู้ชายอะไร ก็ขึ้นให้แล้วไงไม่รักษาคำพูดเลยทุเรศที่สุดดดด  "กำลังแช่งพี่อยู่ในใจ" "ก็ใช่นะสะ อ๊ะ! มะ ไม่ใช่" พีี่เขายิ้มขำๆก่อนจะนั่งลงกับพื้นแล้วช่วยฉันขุดหลุมดินตรงแปลงที่มันว่างๆ "คืนนี้แก้ตัวด้วยนะเข้าใจป่ะ" ฉันเขินนะมาพูดอะไรแบบนี้ ฉันไม่ได้ชินสักหน่อยที่จะมาทนฟังหรือมาพูดเรื่องแบบนี้โดยไม่รู้สึกอะไรนะ  "อย่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม