เมื่อฉันหลุดหลงเข้าไปปลูกผักอิหยังวะ

ผักดอง

อากาสในวันนี้ค่อนข้างหนาวฟ้าขมุกขมัวลมโชยแผ่วๆแป๋มนั่งซึมอยู่ที่หน้าบ้าน

“วันนี้เราจะมาทำหัวไช้เท้าดองหวาน และเผ้าไช่ (ในที่นี้คือการดองแบบเจี้ยงไช่ และเผ้าไช้คล้ายกิมจิ) ”

ฮูหยินเฉินพูดขึ้นดึงดูดความสนใจของแป๋มที่ขยับเข้ามาใกล้ท่าทีสนใจออ่างที่สุด แมมโมรี่ไว้หมดแล้วเกรงว่าหากกลับไปนี่แป่มจะต้องทำเป็นทุกอย่างและจะต้องมีทุกอย่างที่อยากทำ

เจี้ยงไช่ (**เสียงจีนกลาง)

ผักดองประเภทเจี้ยงไช่ เป็นการเอาผักสดมาหมักเกลือ พอหมักจนผักเค็มได้ที่แล้ว ต้องเอามาลดความเค็มในตัวผักลง ด้วยการหีบบีบเอาน้ำเกลือในผักออก หรือแช่ในน้ำสะอาด เพื่อชะเกลือในผักออก จากนั้น จึงหมักต่อด้วย “เจี้ยง” หรือซอสต่างๆ หรือซีอิ๊ว ให้กลิ่นรสของ “เจี้ยง” ซึมเข้าไปในเนื้อผัก ก็จะได้ผักดองเจี้ยงไช่

ชาวจีนเอาพวกแตง ขิง ถั่ว หัวผักกาด ผักกาดขม ผักกาดหอม กระเทียม ข่า รากบัว กระทั่งถั่วลิสง มาดองทำเป็นเจี้ยงไช่ได้หมด จนดูเหมือนว่