[19] หายไปแปลกๆ

1413 คำ

ในห้องตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียงอ้อแอ้ของเด็กน้อยอยู่บนตักของผู้เป็นอา และสถานการณ์เริ่มตึงเครียดขึ้นจนน้ำค้างที่เดินออกมาจากครัวเห็นท่าไม่ดีรีบเดินมาอุ้มลูกชายออกไป "ว่าไง เงียบแบบนี้คืออะไร" ไฟมองน้องสาวอย่างคาดโทษ "นะ..น้ำ.." หญิงสาวก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด มันเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆ พี่ชายเธอรู้ "น้ำ" ไฟกดเสียงต่ำ "เมื่อคืนน้ำไม่ได้นอนบ้านพี่ลมค่ะ" ไฟขมวดคิ้ว "ทำไม แล้วไปนอนไหนมา" "บ้าน..เพื่อนค่ะ" "แล้วทำไมถึงกลับมาพร้อมไอ้ดิน" "น้ำโทรบอกให้พี่ดินไปรับ" "แต่ไอ้ดินมันบอกว่าเรานอนห้องไอ้ลม" "น้ำบอกให้พี่ดินโกหกเองค่ะ ฮึก" ตามจริงเธอร้องเพราะทั้งหมดมันเป็นเรื่องโกหก ไม่ใช่เพียงเท่านี้ แต่มันไม่มีอะไรจริงสักอย่างเลย และน้ำไม่ต้องการให้ใครมาเดือดร้อนด้วย หากพี่ชายรู้ความจริงว่าเธอไปนอนห้องของอีกคนมา พี่ชายเธอคงได้ไปบอกพี่ดินมารับผิดชอบเธอแน่ๆ ซึ่งน้ำก็เห็นแล้วว่าพี่ดินเขายั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม