หลายชั่วโมงต่อมา
ห้องนอนเวนิส
“เกรี้ยวกราดจนเป็นลมลิมิเตดอิดิชั่นจริงๆแม่คุณ”
“เจ้าขุน!!”
“ก็จริงนี่ครับแม่ลูกสาวแม่อาการหนักแล้วนะขุนว่า”
ตอนนี้พวกผมอยู่กันที่ห้องนอนเวนิสครับโดยที่มีเวนิสนอนเป็นลมหมดสติอยู่บนเตียงหลังจากที่เวลาลูกสาวของลุงกันต์เพื่อนลุงเวกัสที่เป็นหมอมาดูอาการให้แล้วก็เป็นเจ้าขุนครับที่กำลังคุยกับอาเจ้าขา
“หนูขอโทษนะคะ คุณลุง คุณป้า พี่อคิน ถ้าหนูรู้ว่าที่เวนิสกลับมาก่อนกำหนดแล้วมาทำงานพี่อคินพังแบบนี้หนูคงห้ามเวก่อน”
“ซื่อบื้อน่ะสิเธอทำไมไม่โทรบอกฉันวะว่าเวนิสแม่งจะกลับมาก่อน”
“หุบปากไปเลยเจ้าขุนเรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดใบบุญต่อให้ใบบุญรู้ป๊าว่าใบบุญก็ห้ามเวนิสไม่ได้หรอก”
“ใช่..อย่าโทษตัวเองนะใบบุญ”
ผมพูดกับใบบุญขึ้นมาอีกคนงานประกาศเลื่อนตำแหน่งผมถูกยกเลิกพังอย่างที่ใบบุญพูดก็จริงแต่ผมไม่โกรธและไม่คิดจะโทษเวนิสเลยแม้แต่นิดเดียวตอนนี้สิ่งที่ผมห่วงและกังวลคือสภาพจิ
