EP.8 น้ำมันพราย
786 คำ
"มึงเพิ่งจะกลับไทยมาได้ไม่กี่วันเอง ...ยังมีเวลาหาผัวอีกเยอะ เชื่อกูดิ" ว่าที่คุณหมอรีบให้กำลังใจเพื่อนสาวไปทันที
"จำคำกูไว้ สวยมักนก ตลกมักได้" หมอกาฟิวบีบแก้มเพื่อนสาวอย่างให้กำลังใจ
"แต่กูตลกมา 23 ปีแล้วนะเว้ย.... แล้วก็โสดมาตลอด 23 ปีแล้วด้วยอะ" บีเลิฟพูดขึ้นอย่างท้อใจ
"งั้นมึงไม่ควรมาหาหมอสูติค่ะ ควรไปหาหมอดูมากกว่านังชะนีน้อยเอ๊ย !" กาฟิวแกล้งดีดหน้าผากเพื่อนสาว
"นี่มึงเรียนหมอนะ มึงเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ" บีเลิฟมองเพื่อนเกย์ของเธออย่างประหลาดใจ
"ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่นะเว้ย"
"กูไม่ได้ลบหลู่แต่จะถามว่า ที่ไหนดังวะมึง"
"งั้นมึงรอกูออกเวรก่อน เดี๋ยวกูพาไปเองค่ะซิส"
"มึงนี่น่ารักที่สุดเลย ไอ้ต้าวหมอ" บีเลิฟหยิกแก้มเพื่อนรักเบา ๆ
"เออ งั้นมึงนั่งรอกูที่ร้านกาแฟสักชั่วโมงแล้วกันนะ"
"เออได้ เดี๋ยวอ่อยญาติ ๆ คนไข้ของโรงพยาบาลมึงรอก็ได้ค่ะเพื่อน" บีเลิฟพยักหน้ารับก่อนจะมองไปรอบ ๆ พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย
ตำหนักหมอคม หมอดูชื่อดัง
"นังหนูคนนี้ มีดวงจะได้เป็นคนใหญ่คนโตในภายภาคหน้า" อาจารย์คมเอ่ยทักขึ้นทันที โดยที่ทั้ง
บีเลิฟและกาฟิวยังไม่ได้เอ่ยถามเลยสักคำ
"มึงว่ากูควรถามอาจารย์เรื่อง ผัว กับลูกไปเลยตรง ๆ ดีไหม ?" บีเลิฟหันกลับมากระซิบกระซาบกับเพื่อนชายใจสาวข้างกายเธอทันที
"อิบีมึงก็ใจร้อนเกินไป หมอดูคมเนี่ยท่านจะไม่ให้เราถามแต่ท่านจะทักเราขึ้นมาเอง" หมอกาฟิวที่แวะมาดูกับอาจารย์อยู่หลายหนก็เลยเอ่ยแนะนำเพื่อนไป
"ฮ่า ๆ ๆ อยากรู้เรื่องผัวสินะ" อาจารย์คมหัวเราะทันทีและพูดต่อราวกับรู้ทันบีเลิฟทุกอย่าง
"ใช่เลยค่ะ หนูจะขึ้นคานไหมคะอาจารย์ ?" บีเลิฟถามต่อทันทีด้วยความอยากรู้แบบสุดพลัง
"ไม่ขึ้น ๆ แต่ว่านังหนูอาจจะเหนื่อยหน่อยตอนลงจากคานเท่านั้นแหละ"
"ตามดวงชะตาจะได้เป็นใหญ่เป็นโตนะเนี่ย ก็มาจากบารมีสามีหนุนนำพาไปนั่นแหละนังหนู" อาจารย์คมเอ่ยต่อราวกับอ่านคำถามภายในใจของบีเลิฟได้อย่างไรอย่างนั้น
"บารมีของสามีงั้นเหรอคะ ?" บีเลิฟยกมือปิดปากตัวเองทันที ที่หมอดูทักว่าเธอจะมีสามี อาจารย์นั่งหลับตาคล้ายกับเพ่งสมาธิอ่านดวงชะตาของเธอไปด้วย
"นี่นึกว่าจะขึ้นค้านจริง ๆ ซะแล้วนะเนี่ย" บีเลิฟหันไปพูดต่อกับกาฟิวทันที
"กูก็ลุ้นไม่ต่างกันว่าอาจารย์เขาจะทักเรื่องคานทองของมึงไหม" กาฟิวหันมาพูดสวนกลับก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเราะคิกคัก ๆ กันเบา ๆ สองคน
"เอ็งจะได้สามีที่มีตำหนิทั้งทางกาย และทางใจ" อาจารย์คมหลับตาและพูดออกมาด้วยเสียงดังกร้าว
"มีตำหนิ ? / ตำหนิ ?" ทั้งกาฟิวและบีเลิฟหันมองหน้ากันแบบงุนงงเล็กน้อย
"ใช่ เขาจะเป็นคนตัวสูง ผิวขาว เหมือนจะเพียบพร้อมไปทุกอย่าง แต่ทว่า เขามีตำหนิที่ค่อนข้างจะเด่นชัดมาก ๆ " หมอดูหลับตาและพูดต่อด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
"อาจารย์หมายถึงตำหนิยังไงวะมึง ?" บีเลิฟหันไปถามกับกาฟิวที่นั่งทำหน้างง ๆ ไม่ต่างกัน
"ก็อาจจะแผลเป็นไหมวะ?" กาฟิวก็ช่วยวิเคราะห์ต่อ แต่ทั้งสองคนก็ยังไม่เข้าใจกับคำทำนายมากนัก
"เดี๋ยวเอ็งก็ได้รู้เองแหละ นังหนู ไม่ต้องสงสัยหรอก ฮ่า ๆ ๆ " อาจารย์คมลืมตาขึ้นพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ
"แล้วอาจารย์ไม่มีเครื่องรางของขลังอะไรเหรอคะ เช่น น้ำมันพรายอะค่ะ" บีเลิฟเอ่ยถามไปแบบหน้าตาใส ๆ ซื่อ ๆ เพราะพ่อเธอเป็นคริสเตียนแต่แม่นับถือพุทธ ทำให้บีเลิฟกลายเป็นคนที่นับถือศาสนาแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ
"แบบในหนังที่ดีดปุ๊บ หลงรักเราปั๊บเลยอะค่ะจารย์" บีเลิฟเอ่ยถามต่อด้วยความอยากรู้
"อีบี..น้ำมันพรายมันทำมาจากผีตายโหงนะมึง" กาฟิวรีบสะกิดเตือนทันที เพราะเพื่อนรักของเขามันช่างไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง
"หา !..ผีตายโหงเนี่ยนะ ?" บีเลิฟอ้าปากค้างไปทันที เพราะเธอเองก็เพิ่งจะรู้เหมือนกัน และบีเลิฟก็เป็นคนที่กลัวผีมาก ๆ เสียด้วย
- ผู้เขียน
