สายวันต่อมาหวังฮั่วไม่รอช้า รีบพาภรรยาไปทวงเงินจากบ้านหยินทันทีที่ทำธุระภายในบ้านเสร็จ เซี่ยงจูในตอนนี้รู้สึกเบิกบานเป็นอย่างมาก หากเป็นนางจัดการเรื่องนี้เองก็คงทำได้แค่โวยวายตบตีกับแม่เฒ่าหยินเพียงเท่านั้น
เมื่อเดินถึงบ้านหยินเซี่ยงจูไม่รอช้า ตะโกนเรียกแม่เฒ่าหยินเสียงดัง จนชาวบ้านที่เดินผ่านไปผ่านมานึกขึ้นได้ว่าวันนี้มีนัดจ่ายเงินกัน ทำให้ประตูหน้าบ้านหยินตอนนี้มีชาวบ้านมามุงรอชมความสนุก
“แม่เฒ่าหยิน แม่เฒ่าหยินอยู่หรือไม่”
“...” ประตูบ้านหยินนั้นปิดเงียบมาตั้งแต่เช้า คนในบ้านที่ไม่อยากจ่ายเงินจึงพากันปิดประตูอยู่แต่ในบ้านเงียบ ๆ
ปัง ปัง ปัง
“มีใครอยู่ไหม แม่เฒ่าหยิน!”
“...” ยังคงไม่มีเสียงตอบกลับจากภายในบ้าน
ภายในบ้านแม่เฒ่าหยินกำลังแอบมองออกมาผ่านช่องแคบ แม้จะมีเงินพอจ่าย แต่จำนวนเงินมากขนาดนี้ ครอบครัวนางใช้ได้หลายปีเชียวนะ
เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากคนในบ้านเซี่ยงจูก็เริ่มเส
