โรงพยาบาลศิรินรัตน์
พิมพ์ดาวคว้าถุงก๋วยเตี๋ยวลุยสวนและสลัดโรลที่นำมาส่งให้ลูกค้าที่โรงพยาบาลรวบทั้งหมดไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนมือที่ว่างคว้าข้อมือเล็กๆ ของใจดีพาเดินเข้าไปในโรงพยาบาล
พิมพ์ดาวยิ้มทักทายเจ้าหน้าที่ซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี ส่วนใจดีรู้งานรีบพนมมือไหว้ “สวัสดีค่ะ พี่คนสวย”
“อุ๊ยตาย น่ารักเหมือนเดิมเลยค่ะ คุณแม่สอนดี๊ดีนะคะ” ประชาสัมพันธ์สาวเดินออกมาจากหลังเคาน์เตอร์ พร้อมยื่นอมยิ้มซึ่งเอาไว้แจกลูกค้าวัยเยาว์ที่มักจะร้องโยเยเวลาถูกพามาที่โรงพยาบาล ใจดียอบตัวลงไหว้แล้วรับอมยิ้มมาใส่กระเป๋าไว้ลึกที่สุดเพราะเกรงจะตกหายแล้วอดกิน
“ขอตัวไปส่งของก่อนนะคะ” พิมพ์ดาวยิ้มให้ประชาสัมพันธ์แล้วจูงใจดีให้ตามไป สองแม่ลูกเดินผ่านจุดประชาสัมพันธ์ไปได้ไม่ไกล พิมพ์ดาวก็รู้สึกว่าขยับตัวไปต่อไม่ได้ เพราะใจดีหยุดชะงัก ดวงตากลมโตจ้องไปที่ลานของเล่นเด็ก ซึ่งรายล้อมด้วยร้านขนม ร้านขายของฝาก เป็
