35

1096 คำ

35 “แล้วบอกแก้วด้วยว่าแม่จะไปเยี่ยมที่สวนผัก” นางพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินจากไป ธาริกามองมารดาที่เดินห่างออกไปอย่างโล่งอก ในที่สุดเธอก็สามารถทำให้น้องสาวหลุดพ้นจากคำว่าโสเภณีได้แล้ว เพราะต่อไปนี้มารดาจะไม่เข้ามายุ่งกับชีวิตของเธอและวาติยาอีกเลย ขอแค่ส่งเงินไปให้ทุกเดือนตามที่เธอสัญญาไว้ก็พอ “พี่ไหม ไหม” วาติยาร้องเรียกพี่สาวเมื่อเห็นร่างมารดาเดินห่างไปแล้ว ธาริกาเหมือนได้ยินเสียงเรียกชื่อเธอแว่วๆ จึงสอดสายตาหาผู้เรียก จนกระทั่งเห็นวาติยากวักมือเรียกเธออยู่ที่หลังต้นไม้ใหญ่ “มาทำอะไรที่นี่แก้ว” ธาริกาเอ่ยถามเมื่อเดินมาหาน้องสาว ก่อนที่ทั้งสองจะหลบไปด้านหลังของต้นไม้ใหญ่ เพื่อกำบังกาย “พี่ไหมเจอแม่แล้ว แม่รู้เรื่องเราสองคนหรือเปล่า” วาติยาถามอย่างร้อนใจ “จัดการเรียบร้อยแล้ว ต่อไปนี้แม่จะไม่ยุ่งกับชีวิตเราสองคนอีก แก้วไม่ต้อง ถูกแม่ขายให้ผู้ชายคนไหนอีกแล้ว” ธาริกาพูดเสียงหนักแน่น “จริ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม