ตอนที่ 11 คิดอะไรไม่เป็น

1698 คำ

กริ๊ก! “อ๊ะ!” ฉันหันหลังกลับไปมองต้นเสียงซึ่งคือประตูห้องพักของฉัน บานประตูค่อยๆ เปิดกว้างออก ก่อนจะเผยโฉบหน้าผู้บุกรุก “ผมเห็นพี่สาวไม่ลงไปสักทีก็เลยเป็นห่วงน่ะครับ แหะๆ” ฟาครีชูกุญแจสำรองข้นมาตรงหน้า ฉันที่กำลังจะถอดเสื้อเปลี่ยนรีบดึงเสื้อลงทันที “ท่าเมื่อกี้ก็เซ็กซี่ดีนะผมว่า” “ไปทะลึ่งะเดินหน้าไกลๆ ฉันเลยนะ” ฉันชูกำปั้นใส่เขา ก่อนจะเดินหน้ามุ่ยไปนั่งลบนเตียง “แค่จะมาตามฉันไปกินข้าวใช่มั้ย อีกห้านาทีแล้วกัน ขอเปลี่ยนชุดก่อน” “อ้อ...ไม่ได้มาตามหรอกครับ ผมจะมากินข้าวด้วยต่างหาก” ฟาครียัดกุญแจสำรองลงในกระเป๋าก่อนจะเดินหายออกไปจากห้องห้าวินาทีแล้วกลับมาพร้อมกับถาดข้าวใหญ่ “ผมเอาขึ้นมากินกับพี่สาวโดยเฉพาะเลยนะครับ” เขาวางถาดอาหารลงบนโต๊ะหน้าทีวีก่อนจะนั่งแหมะลงบนโซฟา “มากินสิ ผมรู้นะว่าพี่สาวเองก็หิว” ฉันเกลียดเด็กอายุสิบแปดที่สุด!!! “อ่า” ฉันตอบรับ พาตัวเองเดินไปนั่งที่โซฟาเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม