Chapter 18
คู่เรียลไม่ใช่คู่จิ้น
น่านฟ้ามองว่าที่เจ้าสาวคนสวยตักโจ๊กหมูกรอบเข้าปากอย่างอารมณ์ดี ตอนแรกเจ้าตัวจะสั่งแค่โจ๊กกับไข่ลวกเฉย ๆ แต่เป็นเขานี่แหละที่ยัดเหยียดหมูกรอบไปให้ ไม่รู้ว่าจะคุมอาหารอะไรนักหนา เอวก็บางขนาดนี้จะเอาที่ไหนไปอ้วนกัน เขานี่สัมผัสมากับมือ ไม่รู้ว่าถ้าเผลอบีบไปแรง ๆ เอวบาง ๆ ของว่าที่เจ้าสาวคนสวยของเขาจะหักหรือเปล่านะ...
“คุณจะจ้องฉันอีกนานไหม กินของคุณไปสิมัว สนใจแต่หน้าฉันอยู่ได้” แพรไหมอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา เธอน่ะรู้ตั้งนานแล้วว่าน่านฟ้าเอาแต่จ้องเธอไม่หยุด รู้ไหมว่ามันอึดอัด
“ผมแค่อยากมองหน้าว่าที่เจ้าสาวของตัวเองบ้างไม่ได้เหรอครับ” น่านฟ้ายื่นหน้าเข้าไปใกล้แพรไหมที่นั่งฝั่งตรงข้าม
“พอเลยคุณ หยุดแกล้งฉันได้เลย แค่คุณมานั่งกินข้าวกับฉันที่นี่ก็เด่นจะแย่แล้ว บอกให้หยิบหมวกลงมาด้วยคุณก็ไม่ฟัง”
แพรไหมใช้ช้อนในมือชี้หน้าน่านฟ้า ที่ชอบหาเรื่องแกล้งเธอได้ไม
