Chapter 13
ร่างกายที่แสนยั่วยวน
และถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากทนกับความยั่วยวนของคนตรงหน้ามากแค่ไหน ก็ทำได้แค่เดินเข้าไปช้อนตัวว่าที่เจ้าสาวขึ้นมาแนบอก แล้วข่มอารมณ์ความต้องการไว้ให้ลึกที่สุด
“เจ็บมากหรือเปล่า”
น่านฟ้าวางว่าที่เจ้าสาวไว้บนเตียง พร้อมทั้งถามออกมาด้วยความเป็นห่วง แต่ถึงจะเป็นห่วงคนตรงหน้ามากแค่ไหน ก็ยังไม่กล้าที่จะมองหน้าแพรไหมตรงๆ เขากลัวใจตัวเองเหลือเกิน กลัวว่ามันจะทนกลิ่นหอม ๆ และผิวขาว ๆ ของว่าที่เจ้าสาวไม่ไหว แล้วเผลอจับเจ้าลูกกวางตัวนี้กลืนลงท้อง
อย่าทำตัวน่ากินนักได้ไหมแพรไหม ผมยังไม่อยากกลายร่างเป็นหมาป่าตอนนี้หรอกนะ
“ฉะ...ฉันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ” แพรไหมตอบกลับเสียงแผ่วเบา
ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าน่านฟ้าเห็นอะไรต่ออะไรไปบ้าง น่าอายชะมัดเลย...ทำไมน่านฟ้าต้องมาเห็นแพรไหมในสภาพแบบนั้นด้วยนะ ตอนนี้แพรไหมไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว
หลังจากคำพูดไม่เป็นไรของว่าที่เจ้าสาว
