หลงกลรัก (25+)

ตอนที่ 6

ณิชาเมื่อขึ้นมาบนห้องแล้วเธอก็จัดการอาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวนอนทันทีเพราะพรุ่งนี้เธอมีถ่ายอีกแค่เซ็ตเดียวในช่วงบ่าย ถ้าถ่ายเซ็ตนี้เสร็จเธอก็จะมีเวลาว่างอีกหนึ่งวันเธอกะว่าจะไปเที่ยวตามเกาะต่างๆของภูเก็ต

'ตอนนี้พี่จีจี้คงออกไปเที่ยวหาหนุ่มๆอีกตามเคย'

หญิงสาวคิดพลางล้มตัวลงนอน ก่อนจะคิดออกมาเพราะจีจี้ติดใจผับบาร์และหนุ่มไทยไปเรียบร้อยแล้วนะสิ แทบจะทิ้งเธอไม่สนใจกันเลยที่เดียว เธอกำลังจะเคลิ้มหลับก็ได้ยินเสียงดังมาจากผนังห้องข้างๆที่เธอพัก เธอรีบเด้งตัวขึ้นมามองทันที

"เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นเนี่ยเสียงดังจังคนจะหลับจะนอน" เธอโวยวายออกมาไม่ดังนักก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อเพราะคิดว่าเขาคงไม่ได้ตั้งใจ จนกระทั่งเสียงนั้นก็ดังขึ้นมาอีก แถมดังกว่าเดิมเรื่อยๆจนเธอทนไม่ไหว กำลังจะยกหูโทรไปแจ้งด้านลงแต่ก็เปลี่ยนใจวางโทรศัพท์ลงแล้วเดินไปใส่ชุดคลุมเพราะตอนนี้เธอสวมเพียงเสื้อนอนตัวยาว ก่อนจะเดินออกไปเคาะประตูข้างห้อง

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"

เธอรอสักพักก็มีร่างสูงเดินออกมาเปิดประตูบนหัวของเขามีผ้าเช็ดผมปิดไว้ แสดงให้เห็นว่าเขาพึ่งอาบน้ำเสร็จ พอเปิดประตูเสร็จเขากลับเดินเข้าห้องของตัวเองหน้าตาเฉยทิ้งให้เธอยืนพูดอยู่หน้าประตูคนเดียว

"นี่คุณ ฉันไม่รู้ว่าห้องคุณทำอะไรกันนะคะแต่ช่วยเบาเสียงหน่อยได้ไหมมันรบกวนการพักผ่อนของคนอื่น ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจนะ" เธอพูดเสียงดังออกไปเพราะกลัวเขาไม่ได้ยิน

'เงียบ' นี่เขาจะกวนประสาทเธอเหรอ

"คุณถ้าเข้าใจแล้วก็ตอบรับมาหน่อยสิ คุณ!" เธอเริ่มโมโห คนอะไรเสียมารยาทชะมัด

หญิงสาวคิดดังนั้นจึงก้าวขาออกจากหน้าประตูของเขาเพื่อเดินกลับห้อง

"เพล้ง ตึก"

ขาที่กำลังจะก้าวเข้าห้องกลับได้ยินเสียงดังมาจากห้องนั้นเธอรีบเดินกลับไป ทันทีที่เธอเข้ามาในห้องนี้เธอพยายามกวาดสายตาหาสิ่งผิดปกติของเสียงที่ได้ยินเมื่อกี้กลับพบแต่แก้วใบเล็กแตกกระจัดกระจายอยู่มุมห้องพร้อมกับขวดแชมพูขนาดใหญ่ หญิงสาวเมื่อรู้สึกไม่ชอบมาพากลรีบหันหลังกลับทันที แต่ก็ช้าไปกว่าชายหนุ่มที่ตอนนี้ยืนขวางทางออกอยู่ตรงประตูห้อง

เขาค่อยๆดึงผ้าเช็ดผมออกจากหัวเผยให้เห็นใบหน้าคมเกลี้ยงเกลา ที่หญิงสาวไม่เคยลืม

'เมฆ' เธออุทานในใจพลางตกใจกับคนที่กำลังเผชิญหน้าเธออยู่ในขณะนี้

"สวัสดี เป็นไงบ้างไม่เจอกันนานเลยนะ 'แอล'" ชายหนุ่มทักทายขึ้นพร้อมทั้งก้าวเดินมาหาร่างบางที่กำลังก้าวเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ

"มะ เมฆ มาได้ยังไง" เธอไม่รู้จะทักทายเขาว่ายังไงดีเพราะยังตกใจกับคนตรงหน้าที่เธอยังไม่ได้เตรียมใจมาเพื่อพบชายหนุ่ม

"นี่เหรอคำทักทายจากคนที่ไม่เจอกันนานเป็นสิบปี หึ ฉันก็สบายดี สบายมากด้วยซ้ำ!" เขาพูดออกไปก่อนจะเอื้อมมือไปจับที่ต้นแขนเล็กนั้นแล้วออกแรงบีบจนหญิงสาวรู้สึกเจ็บขึ้นมา

“โอ๊ย เมฆปล่อยแอลนะ แอลเจ็บ ปล่อย!" เธอร้องขอให้เขาปล่อยออกมา

“หึ แค่นี้เจ็บเหรอ แล้วที่ทำไว้กับฉันละ ที่ทิ้งฉันไปละ ไม่คิดว่าฉันจะเจ็บบ้างเหรอห๊ะ!!” เขาตะคอกใส่หน้าเธอด้วยอารมณ์โมโห

หญิงสาวได้แต่ยืนนิ่งหยุดดิ้นแล้วมองไปที่หน้าคมพร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมา

“แอลขอโทษ แอลไม่ได้ตั้งใจ แอลขอโทษ” เธอพูดไปร้องไห้ไป

“หึ ขอโทษเหรอ ขอโทษแล้วมันหายไหม! ห๊ะ!!” เขายังคงบีบแขนเล็กแรงขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้เธอคิดว่ามันคงเป็นรอยแดงไปหมดแล้ว

“ฮึก ฮึก แอลไม่ได้ตั้งใจ แอลขอโทษ” หญิงสาวพูดได้แค่คำนั้นเพราะตอนนี้เขาโกรธเธอจนแทบจะสามารถฉีกทึ้งร่างบางได้แล้ว เมื่อดูจากสีหน้าท่าทาง

“นี่เธอจะเอาแต่พูดคำนี้ใช่ไหม ห๊ะ!! มานี่เลยฉันจะทำให้เธอเจ็บยิ่งกว่าที่ฉันเจ็บมานี่!!” เขาว่าพลางดึงแขนเธอเข้าไปในห้องนอน

“นี่เมฆปล่อยแอลนะ จะทำอะไรปล่อยนะ ปล่อย!” เธอพยายามขอร้องให้เขาปล่อยเธอไป

“หยุดพูดสักที ฉันปล่อยเธอไปแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เธอต้องชดใช้ที่ทำไว้กับฉัน!” เขาพูดพลางเหวี่ยงเธอลงไปบนที่นอนจนเธอรู้สึกเจ็บ

“โอ๊ยจะทำอะไรห๊ะ คุณบ้าไปแล้วเหรอ ปล่อยฉันออกไปนะ!” เธอตะโกนกลับมาพร้อมกับเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกชายหนุ่ม

“หึ คุณเหรอ ก็ดี จะได้ไม่ดูสนิทสนมจนเกินไป” ด้วยอารมโกรธชายหนุ่มพุ่งตรงไปที่หญิงสาวพร้อมจับมือทั้งสองข้างที่ใช้ต่อต้านเขาชูขึ้นไว้เหนือหัวด้วยมือเพียงข้างเดียว จากนั้นเขาก็ใช้มือข้างที่ว่างล็อกหน้าของหญิงสาวไว้พร้อมบีบไปที่กรามของเธอเพื่อให้เธออ้าปากรับลิ้นร้อนที่พยายามแทรกเข้าไปจนในที่สุดชายหนุ่มก็ทำสำเร็จ เขาจูบหญิงสาวอย่างรุนแรงไร้ความปราณี ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปดูดดึงลิ้นเล็กจนน้ำลายของทั้งสองเล็ดลอดไหลออกมาทางมุมปาก

ตอนนี้หญิงสาวหมดแรงที่จะต่อต้านเขาเพราะยิ่งต่อต้านชายหนุ่มยิ่งรุนแรงจนเธอรู้สึกเจ็บไปทั้งปาก ปากเธอคงบวมช้ำแน่ๆแล้วพรุ่งนี้เธอจะถ่ายแบบได้ไหมเนี่ย

ชายหนุ่มที่เห็นหญิงสาวนิ่งไปก็หยุดการกระทำพร้อมทั้งถอนริมฝีปากออกมามองหน้าของเธอที่ตอนนี้กำลังมองมาที่เขานิ่ง ทั้งสองคนจ้องหน้ากันอยู่อย่างนั้นด้วยความรู้สึกหลากหลาย

ชายหนุ่มนั้นทั้งโกรธ ทั้งแค้น ทั้งรัก ทั้งคิดถึง ผสมปนเปกันไปหมด ส่วนหญิงสาวก็ทั้งแปลกใจทั้งตกใจทั้งดีใจที่ได้เจอกับชายหนุ่มอีกครั้ง

แต่เมื่อเขาหวนคิดไปถึงเรื่องเมื่อตอนเย็นที่เห็นเธอเดินเล่นกระหนุงกระหนิงกับชายอื่น ความโกรธก็เลยชนะทุกความรู้สึก เขาประกบปากลงไปยังปากของเธออีกครั้ง ครั้งนี้มีทั้งการลงโทษ กระหายและเรียกร้องให้เธอตอบสนอง เขาจูบจนแทบจะไม่ให้หญิงสาวได้พักหายใจ จนเธออดไม่ได้ที่จะตอบสนองจูบของเขาออกไปบ้าง

"อือ อื้ม” เขาครางออกมาเมื่อเธอตอบสนองจูบตอบกลับมา จากนั้นชายหนุ่มเลื่อนมือลงไปถอดชุดที่เธอใส่อยู่ออกจากร่างสาวอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวประทวงออกมาทันที

“อึ ปะปล่อยๆก่อน " ชายหนุ่มที่ตอนนี้เลื่อนปากลงมาตามซอกคอของเธอเพราะหญิงสาวสะบัดหน้าหนีไป เขาค่อยๆบรรจงจูบทำรอยไว้ทุกที่ที่ปากเขาไปถึง

'หึ ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันจะได้รู้ว่าเธอเป็นของฉัน' เขาคิดในใจพร้อมทั้งเลื่อนปากลงมาเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัวว่าตนเองกำลังหึงหวงเธอกับผู้ชายอื่นอยู่

"เมฆ พอก่อนนะ แอลขอร้อง พรุ่งนี้แอลมีถ่ายชุดว่ายน้ำ อีกแค่เซตเดียว อย่าทำแบบนี้เลยนะ" เธอพูดขอร้องออกไปเมื่อชายหนุ่มดูดดึงไปทั่วคอของเธอจนเธอรู้สึกเจ็บไปหมดคงจะเป็นรอยแดงแน่ๆ

'หึ ชุดว่ายน้ำบ้าๆนั่นเหรอ คอยดูนะเขาจะทำจนเธอไม่กล้าออกไปถ่ายชุดนั้นเลยคอยดู!"เขาคิดพลางเลื่อนปากไปเรื่อยๆ

เมฆาที่ตอนนี้ไม่สนใจที่จะฟังที่เธอขอร้องกลับลากปากร้อนดูดดึงไปเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่อกสวยของหญิงสาว เขาเล่นอยู่กับส่วนนั้นสักพักจนพอใจจึงได้ลากปากลงมาด้านลางแล้วหยุดเล่นกับสะดือสวยของเธอ

หญิงสาวที่ตอนแรกต่อต้านชายหนุ่มกลับแอ่นกายขึ้นรับเมื่อเขาใช้ปากครอบครองสองเต้าสลับไปมาจนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่สะดือสวย เธอกำลังหลงเคลิ้มไปกับสัมผัสแปลกใหม่จากชายหนุ่ม

"อือ อืม" เธอครางออกมาเมื่อเขาดูดดึงและแหย่ลิ้นสากร้อนเข้าไป มือเล็กที่ได้รับการปลดปล่อยลูบไล้ไปมาบนที่นอนเพื่อระงับความเสียวซ่าน

"หืม" เขาครางอย่างพึงพอใจในร่างกายของหญิงสาวที่ตอบสนองกลับมาก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าคมลงไปเรื่อยๆ