"อือ ที่ไหนเนี่ย" เสียงบิดขี้เกียจของร่างบางที่พึ่งตื่นนอนก่อนที่เธอจะหันไปรอบๆเพราะไม่รู้สึกคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้
ณิชากวาดสายตาไปรอบๆห้องก่อนจะสะดุดเข้ากับกลุ่มผมสีดำที่ตรงบั้นเอวของหญิงสาว โดยมีแขนใหญ่พาดกอดเอาไว้
"เมฆเหรอ" เธอพูดกับตัวเองออกมาเบาๆเพราะเธอคิดว่าต้องเป็นชายหนุ่มแน่ๆ
ณิชาค่อยๆยกแขนที่พาดเอวของเธอออกแต่เขากลับยิ่งกอดเธอไว้แน่นขึ้นอีก
"อืม" เสียงครางอย่างรำคาญออกมาจากร่างใหญ่ที่กำลังรู้สึกว่ามีคนรบกวนการนอนของเขา หญิงสาวรีบหดมือกลับทันที
เธอพยายามแกะแขนของชายหนุ่มอีกครั้งจนเป็นผลสำเร็จ ก่อนที่จะลุกออกจากผ้าห่มเธอก็ต้องตกใจอีกรอบ
'นี่เราไม่ได้ใส่อะไรนอนเลยเหรอเนี่ย!!'
พอคิดได้แบบนั้นหญิงสาวจึงค่อยขยับกายออกอย่างช้าๆแต่ยังไม่ทันไรเธอรู้สึกเจ็บไปทั่วร่างโดยเฉพาะเจ็บหน่วงตรงท้องน้อยและตรงกลางกายจนต้องนั่งนิ่งอยู่บนเตียงเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด
"อื้อ ตื่นแล้วเหรอแอล ทำไม
