"ห้าว ง่วงจัง"
ณิชาเดินกลับมานอนที่ห้องกับจีจี้เกือบตีห้า เธอเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับจีจี้กำลังนอนอยู่ หญิงสาวทิ้งตัวลงนอนข้างๆกับจีจี้ทันทีก่อนจะหลับไปเพราะความเพลีย
"ตื่นๆๆๆๆๆได้แล้วแอล ตื่นเดี๋ยวนี้เลย จะเที่ยงแล้วนะ ตื่น"
เสียงจีจี้ร้องปลุกนางแบบสาวออกมาเสียงดังจนหญิงสาวที่กำลังนอนอยู่งัวเงียตื่นขึ้นมา
"คะตื่นแล้วๆ"
เธอลุกขึ้นมานั่งบนที่นอนก่อนจะค่อยๆเปิดเปลือกตาออกมาจนเห็นร่างท้วมของจีจี้นั่งมองอยู่
“เมื่อคืนไปไหนมาแล้วกลับมาตอนกี่โมงย่ะ บอกพี่มาเดี๋ยวนี้เลย"
เพราะเมื่อคืนจีจี้กลับมาก็เกือบตีสามแล้วแต่ไม่เห็นหญิงสาวในห้อง
"เอ่อ คือ แอล" ณิชาอ้ำอึ้งออกมา
"บอกพี่มาเถอะพี่พอจะเดาออก" จีจี้พูดออกไป ก่อนที่ณิชาจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้จีจี้ฟังจนหมด
"แหมพ่อนายแบบหนุ่มพ่วงด้วยตำแหน่งท่านประธานบริษัทใหญ่เนี่ย เขาไวไฟใช่เล่นนะยะ แล้วนี่อะไรง้อกันอีท่าไหนกลับมาซะค่อนรุ่งขนาดนี
