น้อยใจ

779 คำ

น้ำรินตื่นขึ้นมาในรุ่งเช้าของวันถัดมา เหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อขึ้นทำให้เธอต้องเขินอายจนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง ทว่าคนที่อยู่บนเตียงกับเธอเมื่อคืน กลับไม่อยู่ข้างๆเธอในตอนนี้ "หายไปไหนนะ" หญิงสาวพึมพำ ก่อนจะค่อยๆพยุงตัวไปที่ห้องน้ำ กลางกายเจ็บแสบไม่หายตั้งแต่ผ่านบทรักอันร้อนแรงเมื่อคืน เธอยอมรับเลยว่ามันทำมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าวอร์มจะเล่นเอาซะเธอเดินแทบไม่ไหวแบบนี้ ซ่า~ ซ่า~ เสียงน้ำจากฝักบัวไหลผ่านร่างกายลงเธอไปอย่างช้าๆ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นเพื่อข่มความแสบด้านล่างเอาไว้และรีบชำระล้างร่างกายให้เสร็จเร็วที่สุด ร่างกายที่เปลือยเปล่าสะท้อนในกระจกเงา รอยรักที่เขาทิ้งไว้ยังคงชัดเจนทุกส่วน กระทั่งท่วงท่าและทุกการกระทำของเขาที่เกิดขึ้นเมื่อคืนยังตราตรึงในหัวของเธอ จนอดที่จะคิดถึงมันไม่ได้ เผลอคิดทีไร ใบหน้าของเธอก็จะแดงซ่านขึ้นมาทุกที แล้วแบบนี้เธอจะเจอหน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม