ไม่อยากเป็นเพื่อน
1030 คำ
หลังจากที่เธอถูกสั่งให้เตรียมตัว ก็บินไปอิตาลีอย่างกะทันหันทันทีโดยนั่งเครื่องบินส่วนตัวไป เธอนั่งตรงกลางมีวอร์มและนิทานนั่งประกบข้าง เธอรู้สึกเมาเครื่องบินจึงนอนหลับตลอดทาง ใช้เวลาเดินทางหลายชั่วโมงจนสุดท้ายก็มาถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำของวัน
น้ำรินทิ้งตัวลงนอนบนเตียงขนาดคิงไซส์ด้วยความเหนื่อยล้าที่ต้องเดินทางไกลขนาดนี้ สองหนุ่มที่เดินตามหลังมาก็ทิ้งตัวลงบนเตียงตามเธอเช่นกัน
"น้ำริน..."จู่ๆ นิทานก็เรียกชื่อของเธอขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
"หืม ว่าไง"
"พวกฉันคิดว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ"วอร์มเอ่ยต่อขึ้นมาแทนนิทาน
"อะไรเหรอ"
"ออกไปหาอะไรดื่มกันเถอะ "นิทานเอ่ยตัดบทพลางลุกขึ้นพร้อมกับดึงตัวของน้ำรินให้ลุกขึ้นตาม ส่วนวอร์มก็ลุกขึ้นเองก่อนจะเดินนำไป
ชายหนุ่มทั้งสองพาเธอมาที่ผับหรูซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่พักอยู่มากนัก พวกเขาพาเธอมาอยู่ที่โซนวีไอพีซึ่งอยู่ชั้นสามของผับมีกระจกที่สามารถมองลงมาเห็นข้างล่างได้
"เอาวอดก้า5ขวด"นิทานเอ่ยสั่งอย่างไม่รอช้า พลางหันมองหน้าของหญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขาอยู่พอดี
"สรุปพวกนายมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉัน"นิำรินเอ่ยเปิดประเด็นขึ้นมาด้วยความสงสัย
"เธอยังไม่มีแฟนใช่ไหม"วอร์มเอ่ยถามขึ้นมา คำถามนี้ทำให้เธองุนงงเล็กน้อยแต่ก็ยอมตอบไปตามตรง
"อืม ยังไม่มี พวกนายถามทำไม"เธอถามกลับอย่างไม่รอช้า
"เรามาเล่นเกมส์กันเถอะ ถ้าขวดนี้ชี้ไปที่ใครต้องตอบคำถามของคนที่หมุน แล้วถ้าไม่ยอมตอบต้องดื่มวอดก้าเต็มแก้วรวดเดียว"นิทานดึงเข้าสู่การเล่นเกมส์ พลางวางขวดไว้บริเวณกลางโต๊ะ ก่อนจะชี้ไปที่น้ำรินว่าให้เธอเป็นคนเริ่มก่อนคนแรก
น้ำรินหมุนขวดก่อนมันจะไปหยุดอยู่ที่นิทานนั่นเอง
"ฉันอยากถามว่า ทำไมนายถึงชอบแกล้งฉันอยู่เรื่อยเลย"คำถามสุดแสนจะเบสิคทำให้นิทานสามารถตอบได้อย่างง่ายดาย
"ก็เธอน่าแกล้งนี่ ฉันชอบเวลาที่เธอโมโห"คำตอบที่ดูเหมือนจะบอกเธอว่าไม่มีเหตุผลอะไรมากมายก็แค่อยากแกล้งเธอเท่านั้นเอง
นิทานเป็นคนหมุนขวดเหล้าต่อจนกระทั่งไปหยุดอยู่ที่วอร์ม
"มึงชอบกินนมหรือน้ำส้ม"คำถามที่ดูเบสิคกว่าเมื่อกี้เอ่ยถามขึ้น น้ำรินไม่ได้สงสัยอะไร มีแค่พวกเขาสองคนที่รู้ว่านี้คือการหยอกล้อกันต่างหาก
"กูชอบกินนม"วอร์มเน้นเสียงตรงคำว่า"กินนม"แบบชัดเจน แล้วเขาจึงเริ่มหมุนขวดต่อจนไปหยุดอยู่ที่น้ำริน
"คนที่ได้จูบแรกของเธอคือใคร"คำถามที่ค่อนข้างซีเรียสเริ่มต้นขึ้นมาแล้ว น้ำรินทำหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถาม เธอยกแก้ววอดก้าดื่มทันทีอย่างไม่รีรอ ทั้งสองแสยะยิ้มออกมาเล็กน้อย
หญิงสาวหมุนขวดก่อนที่ขวดจะกลับมาตกที่เธออีกรอบ ทำให้เธอต้องเป็นฝ่ายตอบคำถามอีกครั้ง
"เธอ...เคยมีเซ็กส์ไหม"คำถามที่คาดไม่ถึงทำให้หญิงสาวนิ่งงันไปเล็กน้อย เธอรู้ได้ทันทีว่าพวกเขากำลังแกล้งเธออยู่ เธอจึงยกวอดก้าขึ้นมาดื่มอีกแก้วนึงอย่างไม่ยอมแพ้ ใบหน้าของเธอเริ่มแดงขึ้นมาเล็กน้อยโชคดีที่นิทานไม่ได้สั่งวอดก้าที่แรงมากนัก ทำให้เธอยังรู้เรื่องอยู่
เธอหมุนขวดอีกครั้ง คราวนี้ไปตกอยู่ที่นิทาน
"นายถามแบบนี้ทำไม"
"พวกฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ"คำตอบแบบนี้ทำเอาน้ำรินนิ่งงันไปอีกครั้ง
"ห้ะ แล้วพวกนายมาดีกับฉันทำไมล่ะ ถ้าไม่อยากเป็นเพื่อนก็บอกตั้งแต่ทีแรกสิ"หญิงสาวระเบิดโพลงออกมาเธอเข้าใจว่าพวกเขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอจริงๆ
"พวกฉันชอบเธอ"
"อ่าาา ห้ะ หมายความว่าไง"น้ำรินตกใจจนตาโตเท่าไข่ห่าน คำตอบที่ทำเอาเธอตกตะลึงไปอีกครั้ง
"ก็หมายความว่าอยากได้เธอเป็นเมียไง เข้าใจไหม"นิทานเอ่ยบอกอย่างห้วนๆ
"พวกนายจะบ้าหรือไงกัน"หญิงสาวส่ายหน้าไปมาราวกับไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน
"พวกฉันไม่ได้บ้า"
"เอ่อ ฉันขอไปเข้าห้องน้ำแปบนึงนะ"เธอตัดสินใจออกมาข้างนอก เพราะรู้สึกทำตัวไม่ถูก ในสถานการณ์แบบนี้เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองควรทำตัวยังไง เกิดมาตั้งยี่สิบกว่าปีไม่เคยมีใครมาบอกชอบแบบนี้นี่นา แถมยังมีถึงสองคนอีก ให้ตายสิ แล้วเธอจะทำยังไงล่ะทีนี้
น้ำรินล้างหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอกำลังคิดอยู่ว่าจะเข้าไปแบบไหนดีให้มันดูไม่อึดอัดจนเกินไป เธอยังคงตกใจที่พวกเขาบอกเธอแบบนั้นอยู่ และยังไม่อยากให้คำตอบในตอนนี้ และมีอะไรหลายๆ อย่างที่มันยังค้างคาใจเธออยู่
เธอเดินกลับมาที่ห้องวีไอพีทั้งวอร์มและนิทานต่างก็จ้องมาที่เธอ
"กลับกันเถอะ พรุ่งนี้มีงานต่อ"วอร์มเป็นคนพูดขึ้นมาก่อนเป็นคนแรก
"อืม กลับเลยก็ดี"เธอเดินตามพวกเขาทั้งสองคนไป
สถานการณ์ในตอนนี้ทุกคนต่างเงียบกันหมด เงียบเธอไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงออกมาซักนิดเดียว เธอไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไปดีในสถานการณ์แบบนี้
หลังจากที่กลับมาถึงโรงแรมก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปอาบน้ำและกลับมานอนบนเตียงเดียวกัน ไม่มีใครเอื้อนเอ่ยหรือถามอะไรออกมาเลยซักคำเดียวจนกระทั่งน้ำรินผล็อยหลับไปในที่สุด...
- ผู้เขียน
