กลับบ้านกัน

1023 คำ

น้ำรินถูกประกบหน้าและหลังจนไม่มีทางหนี ท่อนเอ็นที่สอดใส่ทั้งรูหน้าและรูหลังกำลังผลัดกันผลุบเข้าผลุบออกในตัวของเธอ ความเสียวแล่นเข้าสู่โสตประสาทจนเธอครวญครางออกมานับครั้งไม่ถ้วน ยิ่งเสียวมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งร้องดังมากเท่านั้น เสร็จไปแล้วอีกไม่รู้กี่รอบ น้ำรินแทบจะหมดแรงตั้งแต่ยกแรก แต่พวกเขานั้นยังไม่ยอมที่จะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ วอร์มและนิทานสลับเปลี่ยนที่กัน ก่อนที่นิทานจะสอดใส่เข้ามาทางด้านหน้าและวอร์มสอดใส่เข้ามาทางด้านหลัง "อ๊าา~ เสียว" ในหัวของเธอโล่งไปหมดจนนึกอะไรไม่ออก ได้แต่ครางออกไปตามความรู้สึกที่ได้รับ นิทานยกยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะควงสะโพกหมุนเข้าหาร่องเล็กที่เต็มไปด้วยน้ำหวานสีใสและน้ำสีขาวขุ่นผสมปนกับไหลลงไปตามง่ามขา เสียงสวบสาบดังขึ้นทุกครั้งที่ท่อนเอ็นผลุบเข้าออกและน้ำเหนียวที่กระเด็นเปรอะเปื้อนไปทั่ว ใบหน้าหวานเห่อแดง ดวงตาทั้งสองเหม่อลอย แต่ยังคงส่งเสียงร้องไม่ขาดช่วง มือ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม